به گزارش هفته و به نقل از «کانادا تودی»، ماههاست که خیزش اعتراضی ایران برای سرنگونی جمهوری اسلامی در جریان است و ایرانیان با هر روشی اعتراض خود را به این رژیم سرکوبگر اعلام داشتهاند. در این جنبش، صدها تن کشته و هزاران نفر هم بازداشت شدهاند.
در مکانی رازآمیز صدها نفر گرد آمدهاند و با موسیقی بلند میرقصند و حال و هوایی سرخوشانه دارند.
این کار در ایران تنها یک خوشگذرانی نیست که سرپیچی از قوانین حاکم است. ایرانیان میکوشند که از هر راهی از رژیم اسلامی سرپیچی کنند و یکی از آنها موسیقی رقصی است.
موسیقی و رقص نشان آزادیاند
دیجی آیدا میگوید وقتی به مهمانیهایی از این دست در ایران میروید، میتوانید خیال کنید که در جایی در اروپا یا آمریکا هستید. چون هیچ تفاوتی دیگر حس نمیشود. با این حال، خطر بزرگی در کمین کسانی است که در این مهمانیها شرکت میکنند، به ویژه برای برگزارکنندگان و دیجیهای این مهمانیها.
او میافزاید که موسیقی و رقص نشان آزادیاند.
آیدا ۳۰ ساله و زادهی ایران است و در ۱۲ سالگی به کانادا مهاجرت کرده.
او بستگان و دوستانی در ایران دارد و مایل است که به جنبش اعتراضی ایران کمک بکند. بنابراین، او با همکاری «نسا آزادیخواه»، دیجی، آلبوم «زن، زندگی، آزادی» را که قطعاتی الکترونیکی است فراهم آورده.
آنها امیدوارند که این آلبوم آگاهی از جنبش اعتراضی ایران را افزایش دهد. همچنین آنها قصد دارند پولی که از این راه به دست میآورند، به سازمانهای یاریگرِ زنان در ایران اهدا کنند.
نسا پنج ماه پیش، ایران را به مقصد اروپا ترک کرده است.
او در خانهاش مهمانی میگرفته است، اما شرکتکنندگان باید ملاحظهکار میبودند و بیش از حد جنبوجوش نمیداشتند، چرا که رقص در جمهوری اسلامی غیر قانونی است.
نسا و آیدا میگویند که برای آنها رقص نماد آزادی است.
نسا میگوید وقتی بیرون از ایران، بدون استرس و در آرامش به رقص و موسیقی پرداخته، برایش تجربهی متفاوتی بوده است.
او میگوید که این یک تجربهی احساسی بود و این چیزی است که ما در ایران دهههاست از آن بیبهرهایم. کاش در ایران هم این اتفاقات شدنی بود.
آیدا هم موافق است و میگوید که در این مواقع او هم احساس مشابهی دارد و به ایران فکر میکند.
پیش به سوی آیندهای بهتر
آیدا و نسا هر دو امیدوارند که کارشان در ایران شنیده شود. آیدا میگوید که در ایران مردم میرقصند و زندگی آن طور که ما میشناسیم زیرزمینی جریان دارد. هر چند این اتفاقات علنی نیست، ولی میافتد. این دو همچنین میخواهند همین احساس آزادی را ملت ایران نیز درک کنند.
آیدا میگوید که این امر همچنین امید به آیندهای بهتر است و این که همه چیز در میهن میتواند تغییر کند و به جایی برسد که این همه استعدادهای بزرگ در ایران آزادانه بتوانند خلاقیتهای خود را بروز بدهند و علائق خود را کشف کنند -همان گونه که ما میتوانیم در اینجا بیرون بزنیم و این محدودیتها دست و پاهای ما را نبسته است.
ارسال نظرات