از زمان توئیت معروف ترودو، کبک با موج تقاضای پناهندگان روبرو شد اما این نیروی عظیم هدر می‌رود

به گزارش هفته، به نقل از ژورنال دو مونریال، جاستین ترودو ژانویه سال ۲۰۱۷ با انتشار پیامی در صفحه توئیتر خود کانادا را کشوری سخاوتمند برای پذیرش پناهجویان خواند و از آن‌ها دعوت کرد به کانادا بیایند.

آقای ترودو در پیام توئیتری خود نوشت: «همه شما که از ظلم، ترور و جنگ فرار می‌کنید، بدانید که آغوش کانادا به روی شما باز است.»

انتشار این پیام ترودو بازتاب زیادی در جهان داشت و موج پناهجویان را روانه کانادا کرد.

طی پنج سال گذشته بیش از ۱۵۰ هزار متقاضی پناهندگی وارد استان کبک شده‌اند که رقمی بی‌سابقه است. از این تعداد ۹۱ هزار نفر به طور غیرقانونی و از طریق جاده معروف روکسام خود را به خاک کبک رسانده‌اند.

در این مدت کبک ۵۲ درصد پناهجویانی را که وارد کانادا شده‌اند، پذیرفته است در سال گذشته اما این رقم افزایش یافت و به ۶۲ درصد رسید و این روند صعودی همچنان ادامه دارد این در حالی است که کبک کمتر از یک چهارم جمعیت کانادا را تشکیل می‌دهد.

هجوم گسترده پناهجویان از کشورهای مختلف جهان به استان زیبا پیامدهای قابل توجهی هم برای جامعه کبک کبک به ویژه مونترال داشته است. در این مدت بسیاری از متقاضیان پناهندگی که اغلب نیز افرادی محروم و بی‌بضاعت هستند، در مونترال مستقر شده‌اند و این مسئله فشارهای موجود بر سازمان‌های اجتماعی مستقر در کلانشهر مونترال را تشدید کرده است. مشغله‌های وزارت مهاجرت فدرال نیز بیشتر شده و طی این سال‌ها این وزارت خانه همواره در صدور مجوز کار موقت برای متقاضیان پناهندگی تاخیر داشته است. افزایش پرونده‌های پناهندگی در کبک موجب شده است وکلای مهاجرت نیز که تعدادشان محدود است، نتوانند پاسخگوی نیازهای فزاینده پناهجویان باشند. یکی دیگر از پیامدهای موج بی‌سابقه ورود پناهجویان به کبک این بوده که سازمان‌ها و ادارات ذیربط نتوانند آن طور که شایسته است خدمات اجتماعی به پناهجویان ارائه کنند هر چند هزینه‌های این خدمات توسط دولت فدرال بازپرداخت می‌شود.

بر اساس آمار و ارقام رسمی که ژورنال دو مونریال جمع آوری کرده است، دولت فدرال از سال ۲۰۱۷ فقط برای تاسیسات پذیرش پناهجویان در جاده روکسام و بازپرداخت هزینه‌هایی که دولت کبک برای کمک‌های اجتماعی به پناهجویان و اقامت موقت آن‌ها در هتل پرداخت کرده، بیش از ۵۰۰ میلیون دلار اختصاص داده است.

نکته عجیب و سوال برانگیز این است که استان کبک همانند دیگر استان‌ها و سرزمین‌های کانادا در سال‌های اخیر به ویژه پس از پاندمی کرونا با کمبود شدید نیروی کار در بخش‌های مختلف روبرو بوده اما نتوانسته است از مهاجرت که یکی از مهمترین منابع تامین نیروی کار است، به درستی استفاده کند. بسیاری از پناهجویانی که وارد کبک شده‌اند، به علت مشکلات مختلف به ویژه کاغذبازی‌ها و تشریفات اداری نتوانسته‌اند به کار مشغول شوند و به رغم این که تمایل و اراده بالایی برای کار کردن داشته‌اند، در نهایت مجبور شده‌اند برای گذران زندگی از کمک‌های اجتماعی استفاده کنند.

طبق داده‌های موثقی که ژورنال دو مونریال به دست آورده است، در منطقه مونترال ۳۰ هزار پناهجو که هر کدام می‌توانند یک شغل خالی را پر کنند، به علت همین مشکلات بیکار هستند و از کمک‌های اجتماعی استفاده می‌کنند. به عبارت صحیح‌تر، تحت تاثیر برخی سیاست‌گذاری‌های اشتباه و موانع متعدد اداری، پناهجویان به جای این که خلاء‌های موجود در بازار کار را پر کنند، فشارهای موجود بر وزارت خانه‌های مرتبط و سازمان‌های اجتماعی را افزایش داده‌اند. این مهاجران با تحمل سختی‌ها و مشکلات زیاد جان خود را به خطر انداخته و به کانادا آمده‌اند تا آینده خود را بسازند و دولت کانادا نیز آن‌ها را پذیرفته است تا از این نیروی عظیم برای رشد و توسعه کشور استفاده کند. بنابراین چنین وضعیتی جز اتلاف این منبع عظیم منابع انسانی چیز دیگری نیست.

الکساندر بولریس، نماینده پارلمان و مسئول پرونده‌های مربوط به کبک در حزب دموکراتیک کانادا، از این وضعیت به شدت ناراضی است. او معتقد است که خدمات مستقیم که دولت کانادا به مردم ارائه می‌کند، در حال حاضر بسیار سخت و دشوار شده است. پس از بحران گذرنامه و بحران فرودگاه‌ها که دولت فدرال تجربه کرد، اکنون اتاوا برای ارائه خدمات نیز با چالش جدیدی مواجه شده است.