به گزارش هفته، به نقل از رادیو کانادا، ابوالحسنی ژانویه گذشته زمانی که کارفرمای آمریکایی‌اش از او خواست با خانواده‌اش در کارولینای شمالی ساکن شود، خانه خود را در ساسکاتون فروخت. با این حال وقتی برای به فرودگاه کلگری رفت، افسر گمرک و حفاظت مرزی ایالات متحده به او توضیح داد که به علت این که ۱۰ سال پیش مدتی را در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران خدمت کرده است، نمی‌تواند وارد خاک آمریکا شود.
ابوالحسنی می‌گوید: «ما در این جا یک شهروند کامل کانادایی محسوب نمی‌شویم. از خودم می‌پرسم آیا ما واقعا شهروند کانادایی هستیم؟»
ابوالحسنی از دولت کانادا می‌خواهد که برای حل مشکل او و دیگر افرادی که به عنوان سرباز وظیفه در سپاه پاسداران خدمت کرده‌اند، کاری بکند. به گفته او بسیاری از ایرانی-کانادایی‌ها در همسایه جنوبی دوستان و بستگانی دارند. در این میان افرادی هستند که به علت مشکل وورد به خاک آمریکا، حتی نمی‌توانند برای آخرین بار با والدین خود در این کشور خداحافظی کنند. کودک مریضی هست که باید در آمریکا درمان شود اما به علت مشکلات مشابه نمی‌تواند به این کشور برود.
ابوالحسنی که ساکن ساسکاچوان است، می‌گوید با بیش از ۲۰۰ خانواده ایرانی در کانادا در تماس است. این‌ها حدود ۶۰۰ ایرانی-کانادایی هستند که همگی با مشکلاتی از این قبیل دست و پنجه نرم می‌کنند.
۲۵ ایرانی-کانادایی در مصاحبه با رادیو کانادا از تحریم‌های اخیر اتاوا علیه مقامات بلندپایه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی استقبال کردند اما خواسته آن‌ها از دولت فدرال این است که سربازان وظیفه را که در سپاه خدمت کرده‌اند، از این تحریم‌ها معاف کند.
تبعیض در همه جای کانادا وجود دارد
مجتبی سیاهپوش، دیگر ایرانی-کانادایی ساکن شهر اوکوتوکس آلبرتا، مشکلی شبیه مشکل امیر ابوالحسنی دارد.
مجتبی سیاهپوش یک هفته پیش اخطاریه‌ای از کارفرمای خود دریافت کرد مبنی بر اینکه ممکن است تا پایان سال شغل خود را از دست دهد. او می‌گوید اکتبر گذشته از ورود به آمریکا منع شده است.
مجتبی می‌گوید ژوئیه گذشته دوباره برای رفتن به آمریکا تلاش کردم. حدود ساعت ۸:۳۰ صبح به مرز رسیدیم و من، همسر و دو فرزند خردسالم که در کانادا به دنیا آمده‌اند، به مدت هفت ساعت تحت بازجویی قرار گرفتیم. درست است که در سپاه خدمت کرده‌ام اما هرگز حتی یک بار در زندگی‌ام از سلاح استفاده نکرده ام. قبل از سال ۲۰۱۹، که دولت ترامپ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را یک سازمان تروریستی معرفی کرد، بدون هیج مشکلی به آمریکا سفر می‌کردیم.
نوید صادقیانی، نیز که ساکن ونکوور است، خود و خانواده‌اش را قربانی همین سیاست‌های تبعیض‌آمیز می‌داند. پسرش ارشیا نتوانست برای شرکت در یک مسابقه جهانی مهم که برای آینده‌اش تعیین کننده بود، به آمریکا برود.
پدرش که به شدت از این وضع عصبانی است می‌گوید این اتفاق موجب شد ارشیا به شدت سرخورده شود و دیگر رغبتی برای دنبال کردن پروژه‌های رباتیک خود نداشته باشد.
ارشیا که تمایلی به مصاحبه نداشت، گفت فکر می‌کند آینده‌ای در زمینه رباتیک نخواهد داشت، زیرا نمی‌تواند به آمریکا سفر کند یا تحصیلات عالی خود را در آن جا ادامه دهد.
پدرش گفت: «آن‌ها با این کار رویای پسربچه‌ای را از بین بردند که می‌خواست پرچم کانادا را در آمریکا به اهتزاز درآورد. آینده او را در حال نابودشدن است. دولت کانادا باید کاری بکند.»
این اولین بار نیست که اعضای خانواده صادقیانی با چنین وضعیتی مواجه می‌شوند. آن‌ها اغلب هنگام سفر به یکی از کشورهای متحد آمریکا باید چهار ساعت زودتر به فرودگاه برسند تا قبل از سوار شدن به هواپیما تحت کنترل‌های ثانویه کامل قرار گیرند.
آقای صادقیانی می‌گوید: «بچه‌هایم از من می‌پرسند چرا اینقدر ماموران از ما سوال می‌کنند؟ به آن‌ها چه باید بگوییم؟ وقتی ترودو می‌گوید همه کانادایی‌ها با هم برابر هستند، من این را باور نمی‌کنم.»
سکوت دولت کانادا
۲۵ ایرانی-کانادایی در مصاحبه با سی‌بی‌سی همگی تاکید کردند احساس می‌کنند با آن‌ها مانند شهروندان درجه دو و حتی درجه سه رفتار می‌شود. آن‌ها می‌گویند ایمیل‌هایی که برای نمایندگان محلی و مقامات فدرال ارسال کرده‌اند، بی‌پاسخ مانده است.
خبرنگار رادیو کانادا تلاش کرد در این باره با مقامات مربوطه مصاحبه کند اما آن‌ها از اظهارنظر در این باره خودداری کرده و او را به آژانس خدمات مرزی کانادا ارجاع دادند.
این آژانس در بیانیه‌ای اذعان کرده است پرونده ایرانی-کانادایی‌هایی را که از ورود به آمریکا یا سایر کشورها منع می‌شوند، پیگیری نمی‌کند چرا که این نهاد قدرت یا اختیاری برای مداخله در تصمیمات مهاجرتی سایر کشورها ندارد.
رادیو کانادا همچنین تلاش کرد در این باره نظر مسئولان وزارت امنیت داخلی، گمرک و حفاظت مرزی ایالات متحده را جویا شود، اما آن‌ها نیز حاضر به گفتگو نشدند.
ارسال نظرات