به گزارش هفته، «گلوب اند میل» کانادا با ایرانیان در قطر و نیز در سرتاسر جهان گفتوگو کرده که همگی آنها حاضر نشدهاند که از این تیم فوتبال حمایت کنند، چراکه آن را نوعی تأیید جمهوری اسلامی برشمردهاند و اعضای این تیم را نماینده رژیم دانستهاند.
ماریا که به همراه چند ایرانی دیگر به دوحه سفر کرده، میگوید که ما اینجا هستیم تا به همه بگوییم که در ایران چه اتفاقهایی دارد میافتد. او افزوده است که من تنها در صورتی از اعضای تیم ملی حمایت خواهم کرد که سرود جمهوری اسلامی را نخوانند.
احسان حاجصفی، کاپیتان تیم، در نشستی خبر در دوحه، گفته بود که شرایط کشور ما مناسب نیست و مردم ما خوشحال نیستند. ما اینجا هستیم، اما این بدان معنا نیست که نباید صدای آنها باشیم.
برخی از ایرانیها میگویند که این تیم باید از بازیها انصراف دهد.
گلسا گلستانه، یک ایرانی-کانادایی، میگوید که این تیم نماینده مردم ایران نیست، نماینده جمهوری اسلامی است. آنها به حاکمیت کمک میکنند تا تصویر یک کشور عادی و معمولی را از ایران امروز بسازند.
او با اشاره به خودسوزی سه سال پیش «سحر خدایاری»، دختر هوادار فوتبال، گفت که این فوتبالیستها از او حمایت نکردند.
با خودسوزی خدایاری، مقامات جمهوری اسلامی با فشارهای شدید سازمانهای جهانی، از جمله فیفا، برای لغو ممنوعیت حضور زنان در مسابقات فوتبال مواجه شدند و این سبب شد که به برخی از زنان پس از دههها اجازه داده شود که در ورزشگاهها حضور یابند -دستاوردی که بارها جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا، در کنفرانسی خبری در دوحه مطرح کرد.
اما برای ماریا، هوادار ایرانی در دوحه، این فقط یک ترفند تبلیغاتی برای رژیم بود. او میگوید که جمهوری اسلامی یک یا دو بار به زنان اجازه دادند که در ورزشگاهها حضور داشته باشند تا فیفا را راضی کنند که از جام جهانی اخراج نشوند.
گلستانه میگوید حتی اگر بازیکنان حاضر نیستند درباره حضور زنان در بازیهای فوتبال حرفی به میان آورند، دست کم باید به خبر اعدام نوید افکاریِ کشتیگیر که مانند خودشان ورزشکار بود واکنش نشان میدادند.
الیکا عاشوری، فعال ساکن در بریتانیا، هم گفته است که از حرکت الناز رکابی سنگنورد و نیز تیم بسکتبال دخترانی که حجاب از سر برداشتند متأثر شده است. همچنین افزوده که چندین بازیکن پیشکسوت تیم ملی فوتبال ایران از جنبش دلیرانه ملت ایران علیه جمهوری اسلامی حمایت کردهاند.
او خاطرنشان کرده که شاید سکوت تیم ملی به خاطر ترس باشد، اما در مقابل جسارتی که چهرههای نامدار داخل ایران از خود نشان دادهاند، این چیزی بیشتر از بیتفاوتی نیست.
عاشوری البته امیدوار بود که این تیم به گونهای ملت ایران را غافلگیر کند، اما خاطرنشان کرد که بسیاری از ایرانیان از این تیم دلسرد شدهاند.
او افزود که البته با توجه به حمایت قطر از جمهوری اسلامی و محکوم کردن هرگونه اعتراض احتمالی، مردم و ورزشکاران در این کشور در وضعیت خطرناکی قرار دارند.
رام جوبین، رئیس اتحادیه ایرانیان کانادایی مستقر در ونکوور، هم میگوید که اکثر ایرانیانی که او میشناسد این تیم را تحریم کردهاند.
او میگوید که مردم میگویند که امسال سالی نیست که از تیم ملی حمایت کنند، انقلاب مهمتر است.
جوبین میگوید که ایرانی-کاناداییها میتوانند از تیم ملی کانادا حمایت کنند که برای نخستین بار از سال ۱۹۸۶ به این رقابتها راه پیدا کرده است!
در اینباره بیشتر بخوانید: |
ارسال نظرات