مرکز زنان افغان در مونتریال به ریاست خانم مکی عارف بعد از استقرار طالبان در افغانستان به کمک‌های همه‌جانبه برای زنان افغانستان اقدام نموده و بعلاوه اینکه به یک تعداد از زنان بی‌بضاعت کمک مالی می‌کند؛ پروژه‌ای را برای زنان بااستعداد کشور که مهارت دست‌دوزی و تولید صنایع‌دستی را دارند آغاز می‌کند تا باشد برای زنان کارآفرین در این شرایط سخت و دشوار زمینه کار و فروش صنایع‌دستی را مهیا سازد.
به همین منظور، خانم مکی عارف برای مصاحبه‌ای تلویزیونی در شبکه بهار دعوت شد و به پرسش‌های مجری این برنامه جواب داد. برنامه «زن در آیینه زندگی» که ابتکار مرکز زنان افغان مونتریال را که با ایجاد پروژه خریداری صنایع‌دستی زنان افغانستان برای خودکفایی زنان رنج‌دیده افغانستان که در شرایط فعلی تحت ظلم و استبداد رژیم طالبان قرار دارند و وظایفشان را ازدست‌داده و به مشکلات اقتصادی مواجه‌اند اختصاص داد. در ابتدا خانم مکی عارف درباره تاریخچه مرکز زنان افغان در مونتریال معلومات داد و گفت: «مرکز زنان افغان در مونتریال که از سال ۲۰۰۲ به طور رسمی برای زنان افغان ایجاد گردید هدف از ایجاد این سنتر کمک به زنان بود تا خود را دور از اجتماع احساس نکنند و در این مرکز دور هم گردآمده خاطره‌های فرهنگی ما را زنده نگه دارند.» او افزود: «در این اواخر با تغییرات شرایط ناگوار در کشور مرکز زنان افغان به زنان در داخل کشور کمک‌های جداگانه مانند ارسال پول و تهیه مواد غذایی به ۹۰ خانواده را با موفقیت انجام داد و اکنون برنامه کمک به آن عده از خانم‌های که استعداد دست‌دوزی دارند به کمک این مرکز مواد خام صنایع‌دستی آنان تهیه می‌گردد تا در صدد کار بیشتر باشند و ما امیدواریم با جلب کمک‌های بیشتر بتوانیم امکانات کار و شرایط فروش تولیداتشان را در کانادا مهیا نماییم.»
خانم مکی افزود: «ما به‌جای اینکه به زنان افغانستان وعده بدهیم که آنان را به کانادا می‌آوردیم که این کار به پروسه مهاجرت وابسته است؛ ترجیع دادیم تا در این شرایط سخت و نفس‌گیر زنانی را که قبلاً شاغل و نان‌آور خانواده‌هایشان بودند را خودکفا سازیم.»
خانم مکی در باره کمک سنتر زنان که قبلاً با زنان بی‌بضاعت در افغانستان صورت گرفت گفت: «مرکز زنان در سال ۲۰۰۶ زمینه خیاطی برای ۲۰ خانم را توسط مؤسسه‌ای آر سی مهیا ساخت. من در سال ۲۰۰۶ برای یک ماه به طور داوطلبانه در افغانستان معلمی کردم و کتابخانه‌ای را در ولسوالی کمری تکمیل نمودم و همچنان از دو ماه بدین سو ۹۰ خانواده را مواد غذایی کمک می‌نمایم و به کمک خانم فاطمه شیرزاد پروژه‌ای را ایجاد کردیم تا زنان کارآفرین صنایع‌دستی و خیاطی را تولید نموده و خودکفا شوند.» او افزود: «مرکز زنان افغان که از سال ۲۰۰۹ توسط فند و پروژه‌های کشور کانادا فعالیت دارد؛ حالا تحت حمایت سه وزارت معتبر کانادا نیز قرار دارد.»
مکی عارف در باره هدف از ایجاد سنتر مرکز زنان در مونتریال گفت: «هدف ما با درک مسئولیت و شرایط مهاجرت و تجاربی که از کشور قزاقستان داشتم در اولین کار به نام اکشن ریفوجی مونتریال مراجعه و کار کردیم. خانم‌های که تازه به کانادا آمده بودند و مشکلاتشان ندانستن زبان انگلیسی و فرانسه بود ملاقات کردیم و فضایی را به این زنان ایجاد کردیم تا این زنان از گوشه گیریّبرآمده و همدیگر را در مرکز زنان ملاقات نمایند. این زنان ماه یک‌بار به خانه‌ام دور هم جمع می‌شدند. یعنی از خانه‌ام به‌عنوان دفتر استفاده می‌کردیم تا اینکه رفته، رفته صاحب دفتر شدیم و حتی در این سال‌های نزدیک مرضیه منصف خانم افغان‌الاصل که وزیر زنان کانادا بود به دفتر ما مراجعه کرد. یکی از فعالیت‌های مرکز زنان این است که ما در دفتر آشپزخانه داریم. زنان دور هم جمع می‌شوند و غذاهای افغانی را می‌پزند. برعلاوۀ تجلیل از روزهای ملی و فرهنگی مانند روز مادر، روز زن، روز استقلال کشور، تجلیل از نوروز، نمایش لباس‌های افغانی، ایجاد کورس‌های انگلیسی، فرانسوی، کمپیوتر، کورس زبان مادری تا اطفال ما زبان فارسی را بدانند و کورس پخت‌وپز از دیگر فعالیت‌های این مرکز است. حتی در زمان کرونا به خانم‌های کانادایی غذا تهیه کردیم و صنف آموزش آشپزی را به پوهنتون مک‌گیل انتقال دادیم و به شاگردان این فاکولته درباره پروسه تعلیم و تربیه دختران افغانستان تشریحات دادیم و همچنان کورس یوگا را به زنان ایجاد کردیم و کتاب قصه‌های زنان مهاجر را به زبان انگلیسی و فرانسوی چاپ نمودیم که هدف از چاپ این کتاب؛ نشان‌دادن به دولت کانادا بود تا بدانند که زنان افغان و مهاجر به‌آسانی به کانادا نیامده‌اند و مشکلات زیادی را سپری کرده‌اند.» خانم عارف به هفته افزود: «با آمدن طالبان ما هم آرام ننشسته به دفاع از زنان افغانستان مظاهره کردیم و صدای زنان افغان را انعکاس دادیم.»
فاطمه شیرزاد مسئول هماهنگی برنامه صنایع‌دستی زنان در افغانستان که پسرش را در فاجعه سال ۲۰۲۰ دانشگاه کابل از دست داد، جایی که یک مرد مسلح ۳۵ دانشجو را کشت. خانم فاطمه داستان به شهادت رساندن پسرش را در این برنامه به اشتراک گذاشت و پیام‌های تسلیت و تأسف اشک‌ها را در آورد. داستان او تلفات انسانی خشونت در منطقه را نشان می‌داد و اهمیت همکاری بین زنان در سراسر جهان برای غلبه بر این سختی‌ها را برجسته می‌ساخت.
خانم فاطمه شیرزاد از افغانستان گفت: «ما این ابتکار را با حمایت لوژستیکی و مالی مرکز زنان افغان در مونترال ممکن کردیم که در حال حاضر ده‌ها زن از آن بهره‌مند شده‌اند.» خانم شیرزاد ضمن اینکه از شبکه جهانی بهار ابراز امتنان کرد؛ گفت: «ما امیدواریم که به اشتراک گذاشتن کار حمایتی و کمک‌های خود به جامعه افغان، الهام‌بخش افراد و سازمان‌های دیگر برای انجام پروژه‌های مشابه باشد، بنابراین با این مفکوره همه ما می‌توانیم زنان افغان را در خانه و در سراسر جهان توانمند سازیم.»
با قطع ارتباط تلفونی با خانم شیرزاد مکی عارف در باره این پروژه معلومات بیشتر داد و گفت: «به کمک فاطمه شیرزاد تعدادی زیادی از زنان را که در دست‌دوزی مهارت دارند شناسایی کردیم و مبلغ ۳ هزار افغانی به هر زنان اختصاص دادیم تا مواد خام و مورد ضرورتشان را بخرند و به تولیدات صنایع‌دستی‌شان ادامه بدهند و تولیدات دست داشته‌شان را در یک مکان برای فروش بیاورند و چیزی که مهم است این است تا ما در کانادا مارکیت خرید این تولیدات دستی زنان را مهیا سازیم و حمایت مالی ارگان‌ها و فاندیشن‌های مختلف را به دست آوریم تا خانم‌های افغان در پهلوی اینکه زیر عذاب و شکنجه طالبان قرار دارند حداقل مصروفیت سالم داشته باشند و تا جایی مشکلات اقتصادی‌شان را رفع نمایند.»
خانم مکی در باره اینکه زنان افغانستان در شرایط کنونی با وجود ممانعت‌های فراوان چگونه می‌توانند کار صنایع‌دستی را پیش ببرند؛ گفت: «ما در نظر داریم تا به زنان رهنمایی کنیم تا در قرا و قصباتشان دست‌به‌کار شوند و ما بالای مارکیت‌یابی و محل فروش تولیداتشان تلاش می‌کنیم تا جای مناسبی را برای فروش در نظر بگیریم.»
خانم فاطمه شیرزاد در باره اینکه به چی تعداد زنان در مارکیت و یا بازاری که ایجاد کرده بود کار و فعالیت داشتند و تولیداتشان شامل کدام اجناس بود افزود: «ماقبل از آمدن طالبان در سرای جمهوریت بازار مشخص برای فروش اجناس تولیدی زنان داشتیم که متأسفانه با آمدن طالبان اجازه کار و فعالیت داده نشد. اکنون زنان بیکار استند و با خراب‌شدن وضع اقتصادی مردم فروشات ما کم‌رنگ شده است.»
در بخش دوم برنامه ویدئوی که توسط خانم شیرزاد از کار و فعالیت زنان دست‌دوز تهیه شده بود به نمایش گذاشته شد که شامل سخنرانی خانم شیرزاد به زنان دست‌دوز و صنعتگر بود.
در ابتدای این ویدئو خانم شیرزاد در باره تاریخچه مرکز زنان افغان در مونتریال معلومات داد و در این جریان تولیدات صنایع‌دستی زنان که شامل لباس‌های افغانی، دستکول‌های موره‌دوزی، زیورآلات سنگ‌های قیمتی از سنگ‌های افغانستان، یخن دوزی، سرکوچی، پوش بالشت و غیره اجناس تزیینی بود به نمایش گذاشته شد.
همچنان در این ویدئو معرفی خانم‌های که در پروژه دست‌دوزی و صنایع‌دستی زنان کار خواهند کرد به نشر رسید.
در این میان خانمی به اسم بخت‌آور صنایع‌دستی بافتش را به نمایش گذاشت که شامل سرکوچی، پوش بالشت و سرتلویزونی بود و خانم شیرزاد به این خانم مبلغ سه هزار افغانی را از طرف مرکز زنان افغان در مونتریال تقدیم کرد.
سکینه از دشت برچی خانمی دیگری بود که مهارت تهیه صنایع موره‌دوزی را داشت و اجناس زیبا و تزیینی را که شامل دستکول و پوش قران شریف و گلدان بود به نمایش گذاشته شد.
زحل از منطقه چار قلعه صنایع‌دستی بافتی‌اش را که شامل سطل زباله‌دانی و گلدانی بود به نمایش گذاشت.
خانم دیگری به اسم لیلما از پل سوخته تولیدات دستی‌اش را که شامل یخن‌دوزی و دهن پاچه دوزی بود به بیننده‌ها نشان داد.
یلدا از خیرخانه زیورات زنانه را مانند گوشواره و دستبند که از سنگ‌های قیمتی تهیه کرده بود به نمایش گذاشت.
نرگس از کارته سخی تولیدات دستی‌اش را که شامل یخن دوزی و دوخت لباس‌های زنانه بود را به نمایش گذاشت و شبنم یکی دیگر از این زنان تولیداتش را که شامل زیورات از سنگ‌های قیمتی بود را به نمایش گذاشت و گفت برای تهیه این زیورات از لاجورد بدخشان استفاده کرده که توسط دستگاه‌های مخصوص تولید می‌شود.
کریمه از کابل صنایع دست‌دوزی‌اش را که دوخت لباس‌های کوچی و افغانی بود را به نمایش گذاشت و مبلغ سه هزار افغانی را به دست آورد. در پیراهن‌های که خانم کریمه دوخته بود از آیینه و موره بیشتر استفاده شده است.
خانم شیرزاد در اخیر یک‌بار دیگر از مرکز زنان افغان مونتریال ابراز امتنان کرد و گفت که مجموعاً مبلغ سی هزار افغانی را که توسط مکی عارف به او فرستاده شده به زنان کارآفرین و دست‌دوز تسلیم نموده است. قابل‌ذکر است که خانم فاطمه شیرزاد این نشست و نمایش صنایع‌دستی زنان را در منزلش تنظیم نمود و توسط رسانه بهار و اکنون توسط مجله هفته در مونتریال انعکاس می‌یابد.
|
در این‌باره بیشتر بخوانید:
|
ارسال نظرات