به گزارش هفته، به نقل از لاپرس، در سال گذشته از هر یکصد هزار زن کانادایی، ۵۳۷ نفر اذعان کردند که قربانی خشونت خانگی واقعشدهاند. آمار خشونتهای خانگی در کانادا از سال ۲۰۱۴ همواره روندی صعودی داشته و طرحها و تدابیری که دولتهای استانی یا فدرال برای مقابله با این معضل به کار گرفتهاند، نتایج مطلوب را به همراه نداشته است. در سال ۲۰۱۴ از هر یکصد هزار زن کانادایی ۴۵۲ نفر خود را قربانی خشونت خانگی دانستند اما این رقم در سال گذشته به ۵۳۷ نفر در هر یکصد هزار نفر رسید.
کریستین ژیرو، فعال حقوق زنان که خود نیز قربانی خشونت خانگی بوده است، تأکید کرد: «در طول همهگیری کووید۱۹، شرایط برای زنان بدتر شد زیرا به علت محدودیتهای رفتوآمد بهویژه قرنطینه، زنان با مهاجمان در خانهها خود محبوس بودند و امکان بیرون رفتن، صحبت کردن و اظهارنظر نداشتند. این محدودیتها بدترین لحظات را برای زنان قربانی خشونت خانگی رقم زد.»
اداره آمار کانادا در گزارش خود هشدار داد شمار زنان قربانی خشونت بر اساس محاسبات آماری، بهاحتمالزیاد خیلی کمتر از میزان واقعی است. در این گزارش آمده است: «طبق نتایج یک تحقیق عمومی اجتماعی در ۲۰۱۹، یک نفر از هر پنج زن قربانی خشونت خانگی (۱۹ درصد)، رفتار خشونتآمیز همسران خود را به پلیس گزارش داده بودند.
کلودین تیبودو، سخنگوی سازمان مبارزه با خشونتهای زناشویی SOS تأکید کرد تعداد تماسهای تلفنی که این سازمان از زنان قربانی خشونت دریافت میکند در سالهای ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ حدود ۴۱ هزار مورد در سال بود اما این رقم تا مارس سال ۲۰۲۲ به ۵۸ هزار رسیده است. این آمار واقعاً نگرانکننده است.
خانم تیبودو درعینحال خاطرنشان کرد که افزایش تعداد تماسها لزوماً به معنای افزایش خشونتهای خانگی در جامعه نیست بلکه بیانگر این واقعیت هم هست که زنان برای افشا کردن خشونت شوهران خود شهامت بیشتری پیداکردهاند. قبلاً بسیاری از خشونتهای زناشویی برای همیشه در چهاردیواری خانهها مدفون میشد بدون اینکه کسی از این قضایا بویی ببرد اما امروز درها و ذهنها بازتر شدهاند و ما بیشتر میبینیم.
بااینحال تازهترین آمار خشونتهای خانگی در استان کبک حکایت از افزایش خشونتهای خانگی دارد. خانم تیبودو میگوید ۱۲ فقره قتل مرتبط با خشونتهای خانگی طی تنها ۱۲ هفته در استان کبک ثبت شده است. این یک آمار عجیبوغریب و ترسناک است.
به گفته خانم تیبودو، خشونتهای خانگی بین یک زوج میتواند شکلهای مختلفی داشته باشد که تلاش برای کنترل رفتوآمدهای طرف مقابل یکی از موارد بارز آن است. این فعال حقوق زنان افزود: «این شکل از خشونت خانگی بهویژه در میان جوانان بهوفور اتفاق میافتد. سازمان مقابله با خشونتهای خانگی در وبسایت خود پرسشنامهای تعاملی برای ردیابی علائم و نشانههای خشونت خانگی بهصورت روزانه ارائه میکند.
مریم دوبه، استاد دانشکده مددکاری اجتماعی UQAM، نیز میگوید باید در هر دو سطح خرد و کلان سرسختانه کار کنیم تا بتوانیم به کاهش خشونتهای خانگی در جامعه خود امیدوار باشیم.
خانم دوبه تصریح کرد: « من معتقدم که با افزایش تدریجی برابری جنسیتی در جامعه کانادا، مسئله خشونتهای خانگی تا حدودی نادیده گرفته شده است. خشونت خانگی در معنای بسیط خود شامل همه افرادی میشود که به هر علتی در اعماق وجود خود نسبت به رفتار شریک زندگیشان احساس خطر میکنند.»
قربانیان خشونتهای خانگی میتوانند ۲۴ ساعت شبانهروز و ۷ روز هفته از طریق شماره تلفن رایگان ۱ ۸۰.۳۶۳-۹۰۱۰ با سازمان مقابله با خشونتهای خانگی تماس بگیرند.
ارسال نظرات