سعید میرزایی|
انتخابات شهرداری مناطق انتاریو هم به‌صورت آنلاین و هم به‌صورت حضوری برگزار خواهد شد. برای رأی دادن آنلاین می‌توانید از طریق آدرس لینکی که به شما با پست ارسال خواهد شد از ۱۰ صبح ۱۸ اکتبر تا ساعت ۸ شب ۲۴ اکتبر به نامزد انتخابی خود رأی دهید. برای رأی دادن حضوری نیز از تاریخ ۲۲ اکتبر تا تاریخ ۲۴ اکتبر به‌صورت حضوری می‌توانید به نامزد منتخب خود رأی دهید. برخی از ایرانی‌تبارهای مقیم انتاریو هم به‌عنوان نامزد این انتخابات حضور دارند. در منطقه ریچموندهیل انتاریو هم که به‌نوعی یک منطقه ایرانی‌نشین حساب می‌شود، چند ایرانی‌تبار به‌عنوان نامزد انتخاباتی ثبت‌نام کردند. جالب اینکه در منطقه ۴ ریچموندهیل، دو خانم ایرانی با یکدیگر رقابت خواهند کرد. یکی از این نامزدها خانم مهناز شهبازی و دیگری هم خانم ریکا شپرد (Raika Sheppard) است.
یکی دیگر از کاندیداهای انتخابات شهرداری مناطق انتاریو، خانم شهره صباغ‌پور است که به‌عنوان نامزد انتخابات منطقه ۵ شهرداری ریچموندهیل حضور دارد. صباغ‌پور به‌عنوان کارآفرین و فعال اجتماعی، سال ۲۰۱۲ وارد دفتر بازرگانی ریچموندهیل شده و در این انجمن به‌صورت داوطلبانه، فعالیت کرده است.
او به‌عنوان عضو هیئت‌مدیره انجمن زنان ایرانی انتاریو، کمیته کارآفرینی را در سال ۲۰۲۰ راه‌اندازی کرده است. می‌توان گفت ازجمله افرادی است که بیشترین ارتباط و تماس را با زنان کارآفرین ایرانی در انتاریو دارد.
صباغ‌پور در گفت‌وگو با هفته از اهداف و انگیزه‌هایش برای ورود به این انتخابات می‌گوید. او می‌گوید که در این انتخابات، چه به‌عنوان نامزد و چه به‌عنوان رأی‌دهنده، شهروند مسئول بودن و تأثیرگذار بودن را به یکدیگر آموزش می‌دهیم و این مفاهیم را نهادینه می‌کنیم. به گفته‌ی او، خانواده‌ها هم با حضور در این انتخابات می‌توانند به فرزندانشان یاد بدهند که منفعل نباشند و برای تعیین مسیر آینده‌شان تلاش کنند.
او به مشکلات شهر ریچموندهیل هم گریزی می‌زند و می‌گوید: «من همواره با خودم فکر می‌کردم که چرا خیلی از ما می‌گوییم که شرایط قدیم بهتر بوده است؟ دقیقاً قدیم و قدیمی‌ها چه چیزی داشتند که در عصر جدید وجود ندارد. بعد به این نتیجه رسیدم که در قدیم، ما بیشتر هوای همدیگر را داشتیم، بیشتر هوای محله را داشتیم و بیشتر به همدیگر اهمیت می‌دادیم. من خودم اهل شهر بابل هستم. آنجا محله‌ها یک هویت داشت که مردم برای محله و مردم محله، اهمیت قائل بودند. من وقتی اولین بار به ریچموندهیل آمدم، این حس را همین‌جا هم دیدم. یک نوع صلح‌جویی و اهمیت به محله در ریچموندهیل وجود داشت که مرا جذب کرد، اما حالا رفته‌رفته انگار این جو و این فضا در ریچموندهیل عوض شده است.»
در ادامه، گفت‌وگوی تفصیلی با صباغ‌پور را از نظر می‌گذرانید.
خانم صباغ‌پور! چه انگیزه و اهدافی موجب شد که در رقابت‌های شهرداری منطقه ریچموندهیل انتاریو شرکت کنید؟
شهره صباغ‌پور: به نظرم حضور یک ایرانی‌تبار به‌عنوان نامزد انتخاباتی، موجب ایجاد انگیزه و افزایش اعتمادبه‌نفس در بین ایرانی‌های ساکن انتاریو خواهد شد. بخصوص وقتی ایرانی‌های تازه‌وارد می‌بینند که یک ایرانی‌تبار به‌عنوان کاندید انتخابات شهرداری حضور دارد، تأثیر بسیار مثبتی روی آن‌ها می‌گذارد و اعتمادبه‌نفسشان را برای حضور در جامعه افزایش می‌دهد.
با حضورم در این انتخابات به دنبال ایجاد تغییرات مثبت هستم. در این انتخابات اگر پیروز شوم، می‌توانم اهداف و برنامه‌هایم را پیاده کنم. حتی اگر هم رأی نیاورم، باز هم حضورم در این انتخابات به‌عنوان نامزد انتخاباتی، مؤثر خواهد بود. با فعال بودن در این انتخابات، چه به‌عنوان نامزد و چه به‌عنوان رأی‌دهنده، شهروند مسئول بودن و تأثیرگذار بودن را به یکدیگر آموزش می‌دهیم و این مفاهیم را نهادینه می‌کنیم. خانواده‌ها با حضور در این انتخابات می‌توانند به فرزندانشان هم یاد بدهند که منفعل نباشند و برای تعیین مسیر آینده‌شان تلاش کنند.
بنابراین معتقدم که انتخابات جدای از هیجان و شوری که به جامعه منتقل می‌کند، یک کار ریشه‌دار خواهد بود. باید این احساس را در خودمان زنده نگه داریم که حضور در انتخابات یک کار ارزشمند و نوعی فرهنگ‌سازی است.
شما برای تصدی چه پستی، به‌عنوان کاندید در انتخابات شهرداری منطقه ۵ ریچموندهیل حضور خواهید داشت؟
شهره صباغ‌پور: شهر ریچموندهیل انتاریو، شش منطقه دارد که من برای تصدی پست Councillor در منطقه پنج ریچموندهیل در این رقابت‌های انتخاباتی حضور خواهم داشت. من بیش از ۱۰ سال است که در منطقه ۵ ریچموندهیل زندگی می‌کنم.
فکر می‌کنید هم‌اکنون در منطقه ریچموندهیل، چه نواقص و مشکلاتی وجود دارد که ساکنان با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند؟
شهره صباغ‌پور: در وهله اول باید بگویم که من همواره به جایی که زندگی می‌کنم، خیلی اهمیت می‌دهم. در ایران هم که بودم، دقیقاً همین‌طور بودم. من فعالیت داوطلبانه را از ۲۱ سالگی در ایران شروع کردم و در حوزه محیط زیست فعال شدم. این روحیه کار داوطلبانه را در کانادا هم ادامه دادم. مثلاً حدود یک سال به‌عنوان داوطلب، سفیر بازرگانی شهر ریچموندهیل بودم و سرمایه‌گذاران را با شهرداری مرتبط می‌کردم و درباره فرصت‌های سرمایه‌گذاری در ریچموندهیل به آن‌ها اطلاعات می‌دادم.
الان که ریچموندهیل را خانه خودم می‌دانم و احساس می‌کنم که این خانه به اصلاحاتی برای بهتر شدن نیاز دارد. ریچموندهیل به‌عنوان یک منطقه تاریخی و سنتی به سمت مدرنیته در حال حرکت است. همین مسیر گذار از سنت به مدرنیته در این منطقه به نظرم به‌درستی مدیریت نشده است. در صورت پیروزی در این انتخابات، دوست دارم که به‌عنوان پلی بین دو دنیای قدیم و جدید در این منطقه کار کنم تا تعادل، هارمونی و انعطاف‌پذیری بین این دو دنیای سنت و مدرنیته در این منطقه برقرار شود.
من در سال ۲۰۱۱ به منطقه ریچموندهیل آمدم. آن موقع ریچموندهیل یک شهر با جمعیت بالای سالمندان بود. حالا امروزه ریچموندهیل به سمت جوان‌تر شدن پیش رفته است. در این شرایط نیاز است که به نسل قدیمی و جامعه قدیمی کانادا، این باور را منتقل کنیم که حضور بیشتر نسل جوان یا مهاجر می‌تواند به نفع خود سالمندان هم باشد.
از سوی دیگر، من در قبال جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنم، احساس مسئولیت دارم و معتقدم که همه ما باید آینده این جامعه کوچکمان را بسازیم. معتقدم که باید امکانات شغلی و تحصیلی بیشتری در ریچموندهیل فراهم شود تا فرزندان ما مجبور نباشند برای کار و تحصیل به شهر دیگری بروند. این مشکلی است که باید در ریچموندهیل، حل شود.
در صورت پیروزی شما در انتخابات شهرداری ریچموندهیل، فکر می‌کنید چه کاری می‌توانید برای رفع این نواقص انجام دهید؟
شهره صباغ‌پور: من همواره با خودم فکر می‌کردم که چرا خیلی از ما می‌گوییم که شرایط قدیم بهتر بوده است؟ دقیقاً قدیم و قدیمی‌ها چه چیزی داشتند که در عصر جدید وجود ندارد. بعد به این نتیجه رسیدم که در قدیم، ما بیشتر هوای همدیگر را داشتیم، بیشتر هوای محله را داشتیم و بیشتر به همدیگر اهمیت می‌دادیم. من خودم اهل شهر بابل هستم. آنجا محله‌ها یک هویت داشت که مردم برای محله و مردم محله، اهمیت قائل بودند. من وقتی اولین بار به ریچموندهیل آمدم، این حس را همین‌جا هم دیدم. یک نوع صلح‌جویی و اهمیت به محله در ریچموندهیل وجود داشت که مرا جذب کرد، اما حالا رفته‌رفته انگار این جو و این فضا در ریچموندهیل عوض شده است. همچنین عده‌ای را می‌بینیم که به دنبال توسعه ریچموندهیل هستند، اما روند توسعه آن‌ها هوشمندانه نیست و توام با تخریب است، درحالی‌که توسعه پایدار باید با حفظ محیط زیست و حفظ فضای فرهنگی و تاریخی شهر باشد.
برای رفع این مشکلات در ریچموندهیل، سه هدف را دنبال خواهم کرد. هدف اولم، ارتقای سلامت روان خواهد بود. رشد شهر و محله فقط در توسعه خیابان و مترو و توسعه فضای فیزیکی آن نیست، بلکه سلامت روان شهروندان هم باید در اولویت باشد. باید در نظر داشته باشیم که از نظر اقتصادی نیز روزهای سختی را پیش‌رو خواهیم داشت. بنابراین نیاز است که از نظر روحی و روانی هم مردم را حمایت کرد. با ارتقای سلامت روان، آدم‌های شهر را برای اتفاقات غیرمنتظره نیز آماده‌تر خواهیم کرد.
اولویت دومم در بخش اقتصادی خواهد بود. باید در بخش اقتصادی بتوانیم از توانمندی‌های محلی در ریچموندهیل استفاده کنیم. همچنین نیاز است که سرمایه‌گذاران خارج از منطقه ریچموندهیل را هم جذب منطقه خود کنیم تا سرمایه‌گذاری در این منطقه افزایش پیدا کند. در این راستا باید اولویت مشاغل با ساکنان ریچموندهیل باشد. یعنی اگر سرمایه‌گذار از شهرداری ریچموندهیل حمایت می‌خواهد، در آن صورت باید بخشی از مشاغل ایجادشده برای ساکنان ریچموندهیل باشد. باید در نظر داشت که در صورت افزایش تعداد مشاغل در ریچموندهیل، هزینه جابجایی، انرژی و بسیاری از هزینه‌های دیگر ساکنان بسیار کاهش خواهد یافت. اگر شغلی در منطقه ریچموندهیل باشد و ساکن همین شهر در آن فرصت شغلی استخدام شود، این اتفاق موجب می‌شود که تلاش و مسئولیت‌پذیری فرد در آن کار بیشتر شود، چون احساس می‌کند برای ارتقای منطقه خودش در حال تلاش است. از سوی دیگر، باید خود شهرداری ریچموندهیل هم امتیازی برای اشتغال ساکنان این منطقه قائل باشد. یعنی اگر دو نفر با تخصص و تجربه یکسان برای یک فرصت شغلی در ریچموندهیل درخواست بدهند، باید استخدام فرد مقیم ریچموندهیل در اولویت باشد.
هدف سومی که مدنظر دارم، ایجاد شهر هوشمند در ریچموندهیل است. «اسمارت سیتی» باید در ریچموندهیل اتفاق بیفتد و از الان باید به فکرش باشیم تا از آن عقب نیفتیم. مثلاً می‌توانیم چراغ‌های راهنمایی و رانندگی را به‌صورت هوشمند کنترل کنیم تا از طریق آن به مدیریت ترافیک در ریچموندهیل کمک کنیم.
تحقق شهر هوشمند در خیابان‌ها و معابر و بزرگراه‌ها می‌تواند سطح جرائم در ریچموندهیل را نیز کاهش دهد و موجب افزایش امنیت و ایمنی این شهر شود. همچنین باید از همین‌الان به فکر توسعه خودروهای برقی باشیم. در این راستا نیاز به برنامه‌ریزی جدی از همین‌الان وجود دارد. مثلاً نیاز است که از همین‌الان به این فکر کنیم که خودروی برقی در ریچموندهیل باید در چه مناطقی شارژ شود.
در سطحی کلان‌تر، هر سه هدف من درنهایت به افزایش امنیت ریچموندهیل کمک خواهد کرد. در نظر بگیرید که مثلاً ضعف در سلامت روان و یا ضعف در بحث اقتصاد و معیشت، خودبه‌خود می‌تواند به افزایش ناامنی بینجامد، درحالی‌که شهری هوشمند با سلامت روان بهتر و اقتصاد قوی‌تر، قطعاً امنیت بیشتری هم خواهد داشت.
دامنه تأثیرگذاری و نفوذ افراد پیروز در انتخابات شهرداری مناطق انتاریو تا کجاست؟ به تعبیر دیگر، افراد پیروز در این انتخابات تا چه سطحی قدرت تصمیم‌گیری و اعمال تغییرات را دارند؟
شهره صباغ‌پور: ببینید این سؤال بسیار مهمی است. در ابتدا باید بدانیم پیروزی در انتخابات شهرداری و نماینده شدن در یک منطقه، به معنی نماینده شدن برای کل کشور یا کل استان نیست، بلکه فرد پیروز در انتخابات شهرداری یک منطقه تلاش می‌کند تا مشکلات مردم منطقه‌اش را در حوزه شهری حل کند. قرار نیست فرد پیروز در انتخابات شهرداری یک منطقه، مثلاً در حوزه سیاست خارجی کانادا هم نفوذ داشته باشد. انتظارات در این پست باید منطقی و بالغانه باشد. مباحث سیاسی و مباحث کلان کشوری در حیطه مسئولیت نمایندگان شهرداری مناطق نیست. ما در صورت پیروزی در این انتخابات باید تلاش کنیم که اوضاع همان منطقه و شهر را بهبود ببخشیم.
در مورد خودم می‌توانم بگویم که در صورت پیروزی در انتخابات شهرداری، تصمیمی که به نفع مردم باشد را حمایت خواهم کرد، بدون وابستگی به حزب با جناحی خاص، واضح‌تر بگویم، تصمیم درست باید وابسته به مؤثر بودن آن تصمیم برای اکثریت مردم جامعه باشد، نه جناح‌بندی حزبی. این از نظر من معنی واقعی دموکراسی و صلح است چون در وهله اول، اولویت منفعت اکثریت مردم است و دوم اینکه به نظرات همه نماینده‌ها که منتخب مردم هستند، به‌دوراز اینکه از چه جناح و حزبی هستند، احترام گذاشته شده است.
خانم شهره صباغ‌پور گرامی از شما سپاسگزاریم.
در این رابطه بیشتر بخوانید:
ارسال نظرات