به گزارش هفته، به نقل از سیبیسی، چارلز همیشه نگران بوده که فعالیتهایش به عنوان شاهزادهی ولز در زمینههایی مانند معماری، کشاورزی ارگانیک و گرمایش جهانی از نظر برخی جلوتر از زمان است و در عین حال بسیاری میخواهند پاسخ این پرسش را بدانند که او چگونه شاهی خواهد بود و شیوهی زمامداری او چه تفاوتهای با روش مادرش، ملکه الیزابت، خواهد داشت.
چارلز در سال ۲۰۱۸، هنگامی که ۷۰ ساله شد، سرراست به این موضوع پرداخت و گفت که میداند که پس از پادشاه شدن باید به گونهای دیگر رفتار کند.
طولانیترین ولیعهدی
چارلز با درگذشت مادرش در سن ۹۶ سالگی به شاهی رسید. با توجه به طول عمر و درازای زمامداری مادرش، چارلز طولانیترین دورهی ولیعهدی و انتظار برای رسیدن به تاج و تخت را در تاریخ بریتانیا دارد.
با این حال، چارلز یک بار هم از این انتظار طولانی ۷۰ ساله گله نکرده است، هر چند که احتمالا زمان پادشاهی او چندان طولانی نخواهد بود.
چارلز در این میان کوشیده است تا با ایفای نقش در کارهای خیریه میراثی از خود به یادگار بگذارد.
کارهای خیریه چارلز از سال ۱۹۷۶ آغاز شد، زمانی که او دستمزد۷۴۰۰ پوندیاش از نیروی دریایی سلطنتی را برای راهاندازی Prince’s Trust استفاده کرد.
کوششی گسترده و فراگیر در کارهای خیریه
این نهاد به ۸۰۰ هزار جوان کمک کرده تا مهارتی بیاموزند و کار پیدا کنند.
نهاد خیریهی چارلز دامنهی وسیعی را پوشش میدهد. فقط در کانادا این نهاد از جوانان نیازمند و کشاورزان و دامپروران تا سربازانی که در تلاشاند راهی به جلو پس از پایان خدمت بیابند، حمایت کرده است.
طبعا هنگامی که چارلز بر تخت بنشیند، دیگر چنین تمرکزی بر کارهای خیریه نخواهد داشت. در این سالها نیز به او همواره پیشنهاد شده است که از نقشش در این زمینه بکاهد تا بتواند وظایف بیشتری را که به تدریج مادر به او محول کرده است به پیش ببرد.
در همین بازهی زمانی است که چارلز بارها به جای ملکه سفر کرد و در موقعیتهای برجستهی سیاسی نیز به جای او نقش ایفا کرد.
در سال ۲۰۱۸، رهبران کشورهای مشترکالمنافع نیز او را به عنوان جانشین ملکه به عنوان رئیس این نهاد تایید کرده بودند.
یک دهه پیش از آن نیز او نشانهای از این که چگونه شاهی خواهد بود از خویش بروز داده بود. او پیشنهاد کرده بود که در آیین تاجگذاریاش از عنوان “Defender of Faith” به جای “Defender of the Faith” بهره گیرند تا نگاه چندفرهنگیاش را بر کشورهایی که او شاهشان خواهد بود برجستهتر کند.
نگرانیهایی نیز در این میان البته بوده است که آیا چارلز در امور دولتی دخالت خواهد کرد و بیشتر از مادرش درگیر سیاست خواهد شد یا نه.
کامیلا تومینی، مفسر سلطنتی روزنامهی دیلی تلگراف، در مصاحبهای گفته است که بسیار مراقب بودهایم که ملکه در زمینهی سیاست موضعگیری نکند. ولی جانشین او، شاهزاده چارلز، آدم سیاسیتری است و دیدهایم که در زمینههای معماری، تغییرات آب و هوا، توسعهی پایدار و مسائل دیگر حرفهایی زده است.
درگیر امور سیاسی خواهد شد؟
چند سال پیش که چارلز در گفتوگویی خصوصی در هالیفاکس، رئیسجمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، را به آدولف هیتلر تشبیه کرده بود، به مرکز توجه رسانهها بدل شد.
ولی آیا یک پادشاه از ورود به امور سیاسی یا از مطرح کردن چنین نظراتی منع شده است؟
کارولین هریس، مورخ و نویسنده در حوزهی سلطنت که ساکن تورنتو است، در آن زمان گفت: «پیشینیان ملکه بازتر حرف میزدند و به نظر میرسد که چارلز هم پیرو همین سنت پیش از ملکه است.»
در گذر زمان، رویکرد ملکه به عنوان استانداردی در چگونگی برخورد یک پادشاه با دولت در نظر گرفته شده، ولی همیشه چنین نبوده است.
هریس میگوید که ملکه ویکتوریا در مکاتباتش نظرات سیاسیاش را آشکارا بیان میکرد. نخستوزیران خاصی را دوست میداشت و برخی دیگر از نخستوزیران را نمیپسندید.
در این میان، چارلز، چند سال پیش، با نوشتن نامههایی به برخی وزرا در زمینههای آمادگی نظامی، حفاظت از ماهیان، ساختمانهای تاریخی و … در کانون بحث و جدلهای بیشتری بوده است.
دفاع از کارنامهی خود
به گفتهی هریس، این مسائل سبب شد تا برخی این حرکتها را به عنوان کسب تجربیاتی برای چارلز در راستای پادشاه شدنش در آینده ببینند، در حالی که برخی دیگر این را به عنوان نشانهای دانستند از این که چارلز در آینده در سیاست دخالت خواهد کرد.
چارلز اما خودش از این اقدامات و کارنامهاش دفاع کرده است. در مصاحبهای با بیبیسی، به مناسبت ۷۰ سالگیاش، گفته که همواره کوشیده تا از درگیر شدن در سیاستهای حزبی خودداری کند. همچنین او این پرسش را مطرح کرده که آیا واقعاً میتوان اقدامات او را «دخالت» تلقی کرد؟! او افزوده بود که اگر نامِ ابراز این نگرانیها مداخله است، من بدان مفتخرم.
در مستندی از بیبیسی، همسر چارلز، کامیلا، دوشس کورنوال، هم گفته بود که چارلز مشتاق کمک به دیگران است و او دوست دارد که دنیا را نجات دهد.
ارسال نظرات