گفت‌و‌گوی هفته با رامین اسدی، مشاور مهاجرتی در کانادا

آنها می‌خواستند پرونده‌ ایرانیان را رد کنند و دنبال بهانه بودند

گفت‌و‌گوی هفته با رامین اسدی، مشاور مهاجرتی در کانادا

«ناتوانی در نشان‌دادن قصد خود» این عبارت مشترکی است که در اکثر پرونده‌های مهاجرتی ۱۰۷ ایرانی متقاضی مهاجرت خوداشتغالی به کانادا به چشم می‌خورد، اما این پایان کار نبود. ایرانیان ریجکت شده از سفارت لهستان در کانادا موسوم به دفتر ورشو، تصمیم گرفتند که با هم متحد شوند و علیه این اتفاق اعتراض کنند. با تلاش وکلا و مشاوران مهاجرتی در این پرونده، بالاخره دادگاه فدرال کانادا، حکم به محکومیت اداره مهاجرت کانادا داد و حتی وزیر مهاجرت هم به پرداخت ۲۵ هزار دلار جریمه محکوم شد.

دادگاه فدرال حکم داده که عدالت در رویه بررسی پرونده مهاجرتی آن‌ها در سفارت کانادا در لهستان، نقض شده و از طرفی این دفتر از رویه پیشین سفارت کانادا در آنکارا تبعیت نکرده و به متقاضیان اطلاع نداده که رویه جدیدی را برای  بررسی پرونده‌ها جایگزین کرده است. حتی در حکم دادگاه فدرال به نوعی اشاره شده که اداره مهاجرت با قصد قبلی، حقوق موکلانش را نقض کرده است.

دراین‌بین، پرسش‌های جدی مطرح می‌شود. اینکه بالاخره تکلیف این ۱۰۷ پرونده ریجکت شده چه می‌شود؟ آیا رأی دادگاه را باید به این معنی تفسیر کرد که درخواست خوداشتغالی این گروه از ایرانیان، مورد تأیید قرار می‌گیرد؟ در سطحی کلان‌تر، آیا این رأی کم‌سابقه دادگاه فدرال کانادا به نفع این گروه از ایرانیان را باید به معنی آسان‌تر شدن فرایند مهاجرت خوداشتغالی ایرانیان به کانادا به‌حساب آورد؟

این پرسش‌های مهم را با رامین اسدی، مشاور مهاجرتی در پرونده ایرانیان متقاضی خوداشتغالی در کانادا مطرح کرده‌ایم. او در گفت‌وگو با هفته، به آخرین وضعیت این پرونده مهاجرتی اشاره می‌کند و البته در جریان صحبت‎هایش هم به برخی تبلیغات مهاجرتی با مضمون «ویزای تضمینی» انتقاد می‌کند که در ادامه می‌خوانید.

برای بسیاری از این ۱۰۷ ایرانی معترض، شما به‌عنوان مشاور مهاجرتشان فعالیت کردید. می‌توان گفت شما برای ارجاع این پرونده به دادگاه فدرال هم بسیار تلاش کردید. می‌خواهم از تجربه خودتان درباره عملکرد دفتر ورشو بپرسم. واقعاً در این دفتر چه اتفاقی افتاد؟

رامین اسدی: اول اینکه می‌توانم بگویم تقریباً همه این افراد معترض در این پرونده، کلاینت‌های من و آقای علیرضا پارسای بودند. درباره دفتر ورشو هم باید بگویم که ما قبلاً هم در این دفتر، تجربه بدی داشتیم. ماجرا از این قرار بود که یک سری پرونده‌های اسکیلد ورکر به ورشو منتقل شد و آنها شروع به آوردن بهانه‌های واهی کردند. مشخصاً بگویم که فقط بهانه بود. آنها این پرونده‌ها را رد کردند. اتفاقاً دو پرونده مربوط به مراجعان من که رد شده بود، هر دوی آنها پزشک بودند. پرونده یکی از این پزشکان به دادگاه رفت و درنهایت پرونده‌اش قبول شد، اما آن پزشک دیگر که به دادگاه برای شکایت مراجعه نکرد، همسرشان جزو همین پرونده ۱۰۷ نفر است. یعنی یکی از کلاینت‌های من، دو تجربه این‌چنینی با دفتر ورشو دارد.

در پرونده اسکیلد ورکر آن دو پزشک گفته بودند که دلیل رد پرونده این است که در سوابق کاری‌شان، شرح وظایف کاری‌شان مشخص نیست، درحالی‌که واضح است پزشکی که مطب دارد و مشغول فعالیت است، وظایف کاری‌اش کاملاً مشخص است و دیگر چه چیزی باید به‌عنوان وظایف کاری در پرونده بنویسد؟ آیا باید مثلاً بنویسد که بیمار ویزیت می‌کند؟ خب این وظایف پزشک که کاملاً مشخص بود.

به‌هرحال این تجربه را با دفتر ورشو داشتیم. در پرونده فعلی هم کاملاً عملکرد دفتر ورشو مشخص است. باتوجه‌به رأی صادر شده قاضی هم هرکسی که این پرونده را ببیند، به همین نتیجه خواهد رسید. درواقع می‌شود گفت که از قبل، تصمیم بر این بوده که این پرونده‌های خوداشتغالی را رد کنند. حتی به قول قاضی، رد شدن این پرونده‌ها، محاسبه شده بوده و درواقع، تصمیمشان از قبل، حساب شده بوده است. آنها می‌خواستند که این پرونده‌ها را رد کنند و دنبال بهانه بودند. البته اول فکر می‌کردند که این رد کردن، کار ساده‌ای است. یعنی فکر می‌کردند که هیچ فهرست مدرکی ارائه نمی‌دهند و در نهایت پرونده‌ها را رد می‌کنند و کسی هم کاری به کارشان ندارد، اما خوشبختانه این گروه معترضان تشکیل شد و خلاف باور آنها ثابت شد.

این حکمی هم که دادگاه صادر کرده، حکم پردامنه‌ای بوده است. یعنی از وزیر مهاجرت که ۲۵ هزار دلار جریمه شد تا آن پولی که قرار شد به کلاینت‌های شما بازگردانده شود، نشان می‌دهد که حکم پردامنه‌ای بوده است. اخیراً هم از آقای پارسای، مشاور مهاجرتی این پرونده شنیدیم که آقای توماس ریشتر که مدیر برنامه مهاجرتی در ورشو بود، دیگر در آن دفتر نیست. حال باتوجه‌به این شرایط، پرسشم این است که باتوجه‌به اینکه همچنان پرونده این گروه از ایرانیان معترض در ورشو بررسی می‌شود، آیا امیدی دارید که باتوجه‌به حکم صادر شده دادگاه، دفتر ورشو، تغییر رویه بدهد و عملکرد متعادل‌تر و عادلانه‌تری درباره ایرانی‌ها داشته باشد؟

رامین اسدی: بله. من امیدوار هستم که این دفتر نتواند کار دیگری بکند. البته واقعاً هنوز دلیلش را نمی‌دانم که آیا دفتر ورشو، علیه ایرانی‌ها، جبهه گرفته است، یا رفتارشان دلیل دیگری دارد، ولی به هر صورت امیدوار هستم که نتوانند کار دیگری انجام دهند و مجبور باشد که پرونده‌ها را قبول کند.

قبل از حکم دادگاه نیز آقای ریشتر گفته بود که ما از هیچ سیاست مهاجرتی عدول نکرده‌ایم و سوگیری علیه متقاضیان نداشتیم، ولی الان براساس حکمی که دادگاه فدرال داده است، صحبت‌های ایشان را به‌نوعی رد کرده است. آقای پارسای هم می‌گفتند که بر اساس بند ۱۰۷، رد درخواست این گروه از ایرانیان، یک تصمیم بوده که از قبل گرفته شده است. شما از این حکم دادگاه، چه استنباطی دارید؟

رامین اسدی: بر اساس حکمی که دادگاه فدرال داده است، کلیه حرف‌های آقای ریشتر را رد کرده است. البته بدیهی است که آقای ریشتر، حرف دیگری نمی‌تواند بزند. مثلاً نمی‌تواند بیاید و بگوید که ما از سیاست‌های مهاجرتی، عدول کرده‎ایم، یا نمی‌تواند اعتراف کند که کار غیرقانونی انجام دادیم، ولی مشخص است که کارشان غیرقانونی بوده است که این عمل غیرقانونی هم دقیقاً مشخص شد.

دراین‌بین، یک نگرانی وجود دارد. اینکه عده‌ای بعد از حکم دادگاه فدرال، فکر کنند که مسیر مهاجرت خوداشتغالی به کانادا، یک مسیر هموار شده است. حتی این نگرانی وجود دارد که از این موضوع حتی سوءاستفاده شود. درنظر بگیرید که همین‌الان هم تبلیغات نادرستی درباره مهاجرت به کانادا وجود دارد. به نظرتان این نگرانی تا چه حد می‌تواند در واقعیت هم نمود پیدا کند. به‌طورکلی، شما باتوجه‌به اینکه مشاور مهاجرتی در کانادا هستید، فکر می‌کنید این حکم دادگاه فدرال، چه تغییری در مسیر مهاجرت خوداشتغالی به کانادا ایجاد می‌کند؟

رامین اسدی: فکر می‌کنم الان اگر کسی بخواهد برای برنامه مهاجرت خوداشتغالی به کانادا اقدام کند، هنوز هم باید مقداری صبر کند تا وضعیت ۱۰۷ نفری که برای خوداشتغالی اقدام کرده بودند، مشخص شود و سپس تصمیم به انجام این کار بگیرند.

یک معضلی که در پرونده‌های مهاجرت وجود دارد، تعداد بالای این پرونده‌هاست که اداره مهاجرت نمی‌تواند به همه این پرونده‌ها به‌سرعت رسیدگی کند. باتوجه‌به افزایش سهمیه پذیرش مهاجر در کانادا که قرار است به ۴۵۰ هزار نفر در سال برسد و با فرض اینکه حدود ۷۰۰ پرونده مهاجرتی در سال درباره بیزینس فدرال باشد، در چنین شرایطی اگر فکر کنیم که حکم دادگاه فدرال درباره پرونده‌های این ۱۰۷ نفر به نفع همه بوده است و به یکباره با سیل عظیم متقاضیان خوداشتغالی مواجه باشیم، مسلم است که اداره مهاجرت هم بعداً راهی پیدا می‌کند که این مسیر مهاجرتی را کنترل کند و یا اینکه افراد مجبور می‌شوند که مثلاً حداقل ۱۰ سال صبر کنند تا نوبت رسیدگی به پرونده‌شان آغاز شود؛ بنابراین هنوز من برای موکلان جدید هیچ تبلیغی برای مهاجرت خوداشتغالی ندارم که مثلاً بگویم باتوجه‌به رأی صادر شده دادگاه، بیایید و شما هم سریع برای مهاجرت خوداشتغالی اقدام کنید. هنوز اقدام به این کار نکردم و شاید هم هیچ‌وقت چنین اقدامی انجام ندهم. درهرصورت باید دید که در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.

پرسش آخرم درباره بحث تبلیغات مهاجرتی است. هم در ایران و هم در کانادا، بعضی مشاوران مهاجرت از عبارت اخذ ویزای «تضمینی»، «صددرصد» و عبارت‌های مشابه استفاده می‌کنند که خب طبیعی است که این‌گونه عبارت‌ها برای برخی افراد متقاضی مهاجرت، خیلی جذاب است. آیا اصلاً ما چیزی به اسم ویزای تضمینی داریم که گاهی برایش تبلیغ هم می‌کنند؟

رامین اسدی: ببینید به‌هیچ‌وجه این‌گونه تبلیغات درباره ویزای تضمینی درست نیست. اتفاقاً این کار از سوی برخی مشاوران معروف در حوزه مهاجرت انجام می‌شود. مسلماً در کشوری مثل ایران که خیلی‌ها متقاضی مهاجرت به کانادا هستند، وقتی در باغ سبز به آنها نشان داده شود، قولی به آنها بدهند، یا حتی فرایند مهاجرت به کانادا، برایشان ساده نشان داده شود، عده‌ای جذب می‌شوند. خیلی اوقات مثلاً می‌شنویم که به فرد متقاضی مهاجرت می‌گویند که شما شش ماه دیگر با ویزا در کانادا هستید و صددرصد خیالتان راحت باشد. حتی گاهی برای اینکه خودشان را از نظر اخلاقی حفظ کنند، می‌گویند ۹۹ درصد تضمین می‌کنیم. این کار هم فرقی با تضمین ۱۰۰ درصد دادن ندارد. این کارها به‌هیچ‌وجه درست نیست. ما نمی‌دانیم که در پرونده‌های مهاجرتی، نتیجه چه می‌شود و چه اتفاقی می‌افتد. باید همان حرفی را بزنیم که در قراردادهایمان می‌نویسیم. ما هیچ‌وقت در قرارداد، تضمین نمی‌کنیم. از نظر قانونی هم حق این کار را نداریم، چون تصمیم‌گیرنده و صادرکننده ویزا، ما نیستیم. ما فقط روی پرونده‌های مهاجرتی کار می‌کنیم. هزینه‌ای هم که از متقاضی گرفته می‌شود، باید متناسب با کاری باشد که انجام می‌شود؛ صرف‌نظر از اینکه نتیجه پرونده چه می‌شود. البته نتیجه تا درصدی در دست ماست، از این نظر که کار درست برای متقاضی مهاجرت انجام بدهیم، ولی بقیه فرایند و نتیجه نهایی در کنترل ما نیست. حتی خیلی اوقات به دلیل عدم دانش یک افسر مهاجرتی، یک پرونده مهاجرتی رد می‌شود. بعضی وقت‌ها فرایند مهاجرت طول می‌کشد و باید پرونده در دادگاه فدرال برود که در آن صورت باید فرد متقاضی، زمان و هزینه اضافی متقبل شود. به همین دلایل، این حق متقاضی است که از قبل بداند که دارد وارد چه فرایندی می‌شود. البته اسمش را هم قمار نمی‌گذاریم، ولی متقاضی باید بداند که احتمال موفقیت یا شکست در پرونده مهاجرتی، وجود دارد. در آن صورت است که فرد متقاضی، درست عمل کرده است و از طریق کمک مشاور یا وکیل مهاجرتی به شکل درستی وارد فرایند مهاجرت شده است؛ کمااینکه اگر خود فرد متقاضی هم فرایند مهاجرتش را شخصاً انجام دهد، نمی‌داند و نمی‌تواند بگوید که کارش ۱۰۰ درصد، انجام می‌شود یا خیر. در بیش از ۲۰ سال تجربه کاری‌ام موارد زیادی دیده‌ایم که نتیجه پرونده، در کنترل ما نبوده است. مثلاً به‌خاطر دارم که ۳۰۰ هزار پرونده مهاجرت فدرال را به‌راحتی بستند و بعد هم پرونده اسکیل ورکر در استان کبک را بستند و یک قانون جدید آورند. یا همین ماجرایی که در دفتر ورشو اتفاق افتاد. این چیزها را نمی‌توانید کنترل کنید و بنابراین قول به ثمر رسیدن نتیجه را هم نباید داد.

در این رابطه بیشتر بخوانید:

ارسال نظرات