داستان کوتاه: «خاک، خاک پذیرنده»
عالیه را که گفت صدایش لرزید، بغضش، ورم گلویش لرزید، یک لایه اشک جلوی چشمهایش لرزید و از پشت اشک‌ها م...
تضادهای درونی ما اثر کارن هورنای
انسان وقتی قسمت‌های اساسی روح خود یعنی خود واقعی‌اش را سرکوب و محو نماید و از رشد بازدارد، به مقدار زیادی با خودش بیگانه و نا آشنا می‌ماند. البته این جریان به مرور و بدون آگاهی صریح خود شخص صورت می‌گیرد. رفته رفته شخص نسبت به آنچه واقعا می‌خواهد یا نمی‌خواهد، نسبت به آنچه دوست دارد، یا دوست ندارد، نسبت به اعتقاداتش، به احساساتش و به طور کلی نسبت آنچه واقعا هست منگ و خرفت می‌شود.
