چرا کارکنان دیگر به دفتر کارشان باز نخواهند گشت و تورنتو هم هرگز مثل قبل نخواهد شد؟

قلب تورنتو در تسخیر کارکنان ادارات است و از ۶۰۰ هزار کارمندی که در سال ۲۰۲۲ در مرکز شهر کار می‌کردند، ۷۰ درصدشان در دسته‌ی اداری بودند. با این حال، هر چند از نیمه‌ی نخست سال ۲۰۲۲ بسیاری از قوانین محدودکننده‌ی همه‌گیری برداشته شد، ولی بسیاری از این کارکنان به سر کارِ خود برنگشتند.

به گزارش هفته و به نقل از «تورنتو استار»، بر پایه‌ی داده‌های به دست آمده از یک پروژه‌ی تحقیقاتی، با گذشت حدود یک سال از کاهش محدودیت‌ها، ترافیک روزانه‌ی پیاده در ساختمان‌های اداری مرکز شهر، تا ۱۵ آوریل، حتی به نصف میزان پیش از شروع قرنطینه هم نرسید.

در میان ۶۳ شهرِ آمریکای شمالی، از لحاظ ترافیکِ مرکز شهر در قیاس با پیش از قرنطینه، تورنتو در رده‌ی ۵۵ جای گرفته و با ۴۷ درصد پایین‌ترین شهر کانادا در این فهرست بوده است.

بر این اساس، کسب‌وکارها نیز فضایشان را به طرز چشمگیری کوچک کرده‌اند، تا جایی که در سه ماهه‌ی اول سال ۲۰۲۳، نرخ جای خالی در فضای اداری مرکز شهر تورنتو به ۱۵.۳ درصد رسیده است که پیش از همه‌گیری این نرخ تنها ۲ درصد بود. انتظار می‌رود که این نرخ از این هم بالاتر برود، چون ۶۲ درصد از شرکت‌ها گفته‌اند که قصد دارند در آینده مدل کار دوگانه (دورکاری و کار در دفتر) را در پیش بگیرند.

با این حال، برخی شرکت‌ها، به ویژه بانک‌های بزرگ کانادا، در تلاش‌اند که هر جور شده کارمندان بیشتری را در محل کار حاضر کنند و دلیل آنها هم این است که با این کار بهره‌وری را افزایش می‌دهند، هر چند کارمندان به آسانی زیر بار نمی‌روند و پژوهشگران نیز مسئله‌ی بهره‌وری با توسل به این شیوه را زیر سئوال می‌برند.

جان روفولو، سرمایه‌گذار، به نکته‌ی دیگری درباره‌ی بی‌میلی کارکنان به بازگشت به محل کار اشاره می‌کند و آن هم رفت‌وآمد در تورنتوست. او می‌گوید، رفت‌وآمد در تورنتو یکی از طولانی‌ترین سفرها در آمریکای شمالی و عامل اصلی بی‌میلی کارکنان اداری برای بازگشت به محل کار است.

در میان تمام شهرهای کانادا و آمریکا، ترافیک تورنتو تنها از نیویورک، واشنگتن و شیکاگو قابل تحمل‌تر است.

دیگر چیزی را که نباید نادیده گرفت این است که با کار از خانه هزینه‌های بسیاری هم کاهش می‌یابد، هزینه‌هایی مثل کرایه‌ی رفت‌وآمد یا پول بنزین، قهو‌ه‌های بیرون‌بر، ناهار، لباس کار و خشکشویی، و هزینه‌ی مراقبت از کودکان که سر جمع به هزاران دلار در سال می‌رسند. وقتی کارکنان فهمیده‌اند که روش دیگری هم هست، دیگر طبعا حاضر نیستند به شرایط پیشین برگردند.

تورنلی-براون، متخصص در تیم‌سازی، می‌گوید زمانی که مردم کار از خانه را آغاز کردند، فهمیدند که این طرزِ کار کردن به آنها کمک می‌کند که به تعادل فوق‌العاده‌ای در زندگی دست یابند.

او با اشاره به آهنگی که زمانی معروف بود می‌گوید، آن آهنگ، درباره سربازانی که پس از جنگ جهانی اول از جبهه بازگشتند، قیاس بسیار خوبی برای بی‌تمایلی کارکنان به بازگشت به محل کار است. آن ترانه می‌گفت: «چگونه می‌خواهید آنها را در مزرعه نگه دارید وقتی پاریس را دیده‌اند؟»

برچسب ها:

ارسال نظرات