انتشارات آسمانا منتشر کرد: 56 درجه از حسین نوش‌آذر

رمانی از ایران سوخته و جست‌وجوی امید

انتشارات آسمانا منتشر کرد: 56 درجه از حسین نوش‌آذر
طرح جلد کتاب از صالح تسبیحی

انتشارات آسمانا رمان تازه‌ی حسین نوش‌آذر با عنوان «۵۶ درجه» را منتشر کرده است. اثری که ایرانِ آینده را در تب‌وتاب گرمایش زمین، بحران آب و جست‌وجوی هویت به تصویر می‌کشد. این رمان با همراهی دو شخصیت اصلی، روایتی خیال‌انگیز از ویرانی، سوگ و امید به رستاخیز دوباره زندگی ارائه می‌دهد.

 

 

یکصد و سی سال پس از انقلاب ۵۷، ایران در اثر گرمایش زمین و بیابان‌زایی و تنش‌های آبی، در گرمای ۵۶ درجه‌ای کویر می‌سوزد. راوی و هما، زوجی کنجکاو از برکلی، در جست‌وجوی ریشه‌های گمشده‌ی فرهنگی، به سرزمینی ویران قدم می‌گذارند. از اسپادانای خیال‌انگیز تا آشتیان، آرمان‌شهری پر از خطا، آن‌ها با پرسش‌های بنیادین روبه‌رو می‌شوند: هویت چیست؟ سوگ چه معنایی دارد؟ زندگی چه ارزشی؟ آیا جویبار افسانه‌ای زاگرس، امیدی برای زایش دوباره زندگی خواهد بود؟

 

حسین نوش‌آذر

حسین نوش‌آذر (متولد ۱۳۴۲) نویسنده، مترجم و روزنامه‌نگار ایرانی است. او در اواخر دهه‌ی ۱۳۶۰ از ایران مهاجرت کرد و سال‌ها در آلمان به تحصیل و کار در مراکز درمانی و تیمارستان‌ها مشغول بود؛ ابتدا به‌عنوان پرستار و سپس به‌عنوان روان‌درمانگر. این تجربیات در آثار داستانی او، به‌ویژه در مجموعه‌داستان‌های «دیوارهای سایه‌دار» (انتشارات تصویر، ۱۳۷۱، آمریکا)، «سر سفره خویشان» (۱۳۷۳)، «نامه‌های یک تمساح به همزادش» (۱۳۷۵) و «یک روز آفتابی» (۱۳۷۸) بازتاب یافته‌اند. این دوره از کارنامه‌ی ادبی او، علاوه بر پرداختن به مضامینی مانند جنون و مالیخولیا، تحت تأثیر تجربه‌ی «ناخانگی» و زندگی دشوار پناهجویان در خارج از ایران شکل گرفته است.

در دهه‌ی ۱۳۷۰ تا اواسط دهه‌ی ۱۳۸۰، دو داستان بلند از او منتشر شد: «تأملی بر تنهایی» (نشر باران، ۱۳۷۱) و «نه دیگر تک، نه دیگر تاب: داستان یک شهر بلند» (نشر کتاب، ۱۳۷۶). این دو کتاب تصویری از انزوا در بستر غربت و گسست از ریشه‌ها را ترسیم می‌کنند.

دوره‌ی دوم نویسندگی او (۱۳۸۵–۱۳۹۲) با تمرکز بر انتشار کتاب در ایران همراه بود: رمان‌های «سفرکرده‌ها» (نشر نی) و «سایه‌اش دیگر زمین را سیاه نخواهد کرد» (نشر مروارید)، به‌اضافه‌ی ترجمه‌ی آثاری از ریچارد براتیگان و رمان «جاده» اثر کورمک مک‌کارتی. این دوره هم‌زمان با مهاجرت او به فرانسه و فاصله‌گرفتن از حرفه‌ی درمانی بود. سال‌ها بعد، نسخه‌های بدون سانسور رمان‌های «سفرکرده‌ها» (انتشارات پیام، آلمان) و «برای تو» (انتشارات مهری، لندن) منتشر شد که مورد توجه منتقدان قرار گرفت

نوش‌آذر در سال ۱۳۷۵ به‌همراه بهمن فرسی، نخستین شماره‌ی نشریه‌ی ادبی «سنگ» را منتشر کرد و سپس همکاری خود را با بهروز شیدا (پژوهشگر ادبی مقیم سوئد) و عباس صفاری (شاعر نام‌آشنا) برای ادامه‌ی انتشار این نشریه تا دهه‌ی ۱۳۸۰ گسترش داد. «سنگ» از نشریات پیشرو و معتبر ادبی خارج از ایران محسوب می‌شد.

او از سال ۱۳۸۹ تاکنون به‌عنوان روزنامه‌نگار فرهنگی در رادیو زمانه فعالیت دارد و هم‌زمان با همکاری شهریار مندنی‌پور، نشریه‌ی ادبی «بانگ» را منتشر می‌کند که مدیرمسئول و صاحب‌امتیاز آن است.

 

برای مطالعه بیشتر به این لینک مراجعه کنید.

برای تهیه کتاب به این لینک مراجعه کنید.

ارسال نظرات