آرزو خدیر و سمن طبسینژاد از اعضای این کنگره درباره این برنامه نوشتهاند: «اولین جلوه کارهای هنری نوع بشر به پیش از تاریخ باز میگردد. یافتههای باستانشناسی نشان میدهد که بشر اولیه برای تسکین ترسها و نگرانیها، غمها و غصههای خود از نیروی تسکینبخش هنر استفاده میکرده و این شگرد تبدیل به بخشی از ذات ما شده است.»
آنها در ادامه یادآور شدهاند: «سال گذشته، سال تراژدیهای بزرگ برای جهان بود. میلیونها نفر جان خود را از دست دادند یا شاهد مرگ عزیزانشان بودند. کره زمین تبدیل به زندان شد. در هر گوشه جهان مردم ناچار شدند در قرنطینه باشند. شرایط سختی که هنوز همچنان زندگی ما را تکان میدهد.»
خدیر و طبسینژاد اضافه کردهاند: «نگرانیها و اضطرابهای ما همچنان ادامه دارد. هنوز نمیدانیم در آخر این داستان هولناک ما کجا خواهیم بود. چه کسی زنده خواهد بود و چه کسی جان خود را از دست خواهد داد یا چه کسانی بعد از این بحران هنوز قادر خواهند بود زندگی عادی خود را در پیش گیرند. در چنین شرایط پیچیدهای ادامه حیات ما نیاز به همیاری دارد تا بتوانیم امیدوارانه و با انرژی به زندگیمان ادامه دهیم.»
به گفته این دو عضو کنگره «برنامه هنر ۱۴۰۰ کنگره ایرانیان کانادا تلاشی است برای ایجاد همبستگی جمعی با بهکارگیری نیروی درمانی نهفته در هنر. این پروژه با یک نمایشگاه نقاشی آغاز شده که تمرکز آن بر کار زنان است . علت این انتخاب بر این اساس است که طبق دادههای بینالمللی میزان فشار روحی و جسمی روی زنان بیشتر از مردان بوده و در جامعه سلامت روحی و جسمی زنان بیش از دیگران در معرض خطر است.»
طبق این اطلاعیه «دادههای بینالمللی نشان میدهد که زنان در بحران کرونا بهدلیل کم بودن دسترسیشان به منابع مالی درگیر مشکلات بیشتری از مردان هستند. بهعلاوه در سراسر جهان بهدلیل فشارهای اجتماعی ناشی از خانه ماندن و قرنطینه، درصد خشونتهای خانوادگی بالا رفته است. »
درخواست اعضای کنگره ایرانیان کانادا از مخاطبان این است که «دستتان را به دست ما بدهید تا از این معبر صعبالعبور گذر کنیم. در چنین شرایطی، جامعه جهانی نیاز به همدلی و اتحاد اجتماعی دارد.»
برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به سایت این کنگره یا به صفحه تلگرامی آن مراجعه کنید.
ارسال نظرات