دیروز این خبر در سوشال مدیا منتشر شد: سفیر ایران در دمشق اعلام کرده است که ۴۳ میلیون و ۷۰۰هزار دلار پول را از سفارت دزدیدهاند.
در متن خبر هم توضیح داده شده بود این پولها در چند کیف سامسونت نگه داری میشده و برای کمک به لبنان بوده است.
یک ویدیو ۷ دقیقهای هم از صحبتهای حسین اکبری، سفیر ایران در سوریه به عنوان سند به خبر پیوست شده بود.
این خبر به سرعت برق و باد در تعداد زیادی رسانه از جمله برخی رسانههای معتبر منتشر شد. ظاهرا ایدهی کسی که خبر دروغ را منتشر کرده بود بسیار کارآمد بود. ارایه یک سند ویدیویی ۷ دقیقهای کافی بود تا ادمینهای برخی رسانهها بدون حتی تماشای ویدیو و دقت در متن حرفها خبر را منتشر کنند.
منبع این خبر سایت انتخاب که در داخل ایران فعالیت میکند اعلام شده بود که برای استاندارهای داخل ایران سایت جدیای محسوب میشود.
سیاستهای ضدمردمی جمهوری اسلامی برای اکثریت قریب به اتفاق مردم ایران آشناست. مردم دارند این وضعیت فجیع را زندگی میکنند یا برخی دیگر از این فساد و تباهی گریخته و به خارج ایران آمدهایم.
آیا خسارتهای میلیاردی مستقیم (از طریق دزدی و اختلاس) و غیر مستقیم (از طریق سوءمدیریت) کافی نیست؟
آیا برای رسوا کردن فساد این رژیم باید به دروغ متوسل شویم؟
آیا این دروغها در واقع خدمت به جمهوری اسلامی نیست؟
آیا اینطور نیست که گاهی اوقات ارتش سایبری آقایان دروغها را هدفمند منتشر میکند تا حقایق را هم دروغ جلوه دهد؟
اسلایدها فقط بخشی از رسانههایی که در دام خبر دروغ افتادند نشان میدهد که در میان آنها حتی رسانهی جدی هم وجود دارد.
کار رسانه گسترش آگاهی و اطلاعات درست است اما انتشار خبرهای دروغ درباره جهموری اسلامی فقط و فقط به نفع فساد آن رژیم است و بس.
این خبر جعلی بهانهای شد برای تاکید دوباره بر اهمیت تامل در درستی منابع خبری.
ارسال نظرات