سردبیر
زنان ایران هفته گذشته به حقی رسیدند که در چهار دهه گذشته از آن محروم بودند. زنان و دخنران جوانِ علاقه‌مند به فوتبال بالاخره موفق شدند در ورزشگاهِ آزادی درکنار مردان به تماشای مسابقه‌ی زیبای تیم ملی ایران در برابر غول فوتبال اروپا، تیم ملی اسپانیا، بنشینند. باوجود اینکه این مسابقه به صورت ویدئویی در استادیوم آزادی پخش می‌شد و به نفع حریف تمام شد بسیاری از ناظران از آن به عنوانِ برد بزرگ زنان ایران یاد کردند.
سرخیو راموس، عضو تیم ملی اسپانیا و یکی از سرشناس‌ترین فوتبالیست‌های اروپا در توئیتر خود نوشت که برنده این بازی زنان ایرانی بودند.
روبرویی ایران – اسپانیا گرچه برای ده‌ها میلیون بیننده فقط یک بازی بین دو تیم یازده نفره برای صعود به مرحله بعدی جام جهانی بود اما برای زنان ایران حکایت مبارزه‌ای بود که چهار دهه پیش شروع شده.
در یک سوی این مبارره پیرمردان ریش سفیدِ قدرتمند قرار دارند که عملا کنترل تمامی ابزارهای قدرت، از پول تا زور را در دست دارند و در سوی دیگر آن دخترانِ جوانی صف شده‌اند که به غیر از باور به حقانیت‌ِ درخواست‌شان و نیروی جوانی‌شان چیز دیگری ندارند.
پیرمردان در گروه اول طی 4 دهه، به نام شریعت و فقاهت تبعیضی بزرگ را به نیمی از جامعه تحمیل کرده بودند اما زنان و دختران جوانِ در تیم دوم این ریش سفیدان قدرتمند را ناچار به عقب‌نشینی کردند.
نتیجه‌ی این تقابل که میوه‌ی شیرینِ آن گشودن درهای «آزادی» به روی زنان بود بی‌تردید بر تمامی جامعه ایران و منطقه تاثیری مثبت دارد و به نوعی برای جوامعِ منطقه در مسیرِ نیل به توسعه‌ی اجتماعی راهگشاست، در مبارزه‌ای که به‌یقین طی سالهای آینده ادامه خواهد داشت و همراهی مردان در این مبارزه یک باید است و دیگر هیچ.
ارسال نظرات