آیا بی‌تفاوتی ما را با خود خواهد برد؟

در حاشیه داستان کودکان معدن‌کار و موبایل‌های خونین

داستان غم‌انگیز کودکانِ معدن‌کار کنگویی که با دستان کوچک خود سنگ‌های بزرگ را می‌شکافند تا کولتان استخراج کنند جدید نیست. حداکثر از سال 2010، تقریبا یک دهه پیش، وقتی که مستند ساز دانمارکی، فرانک پیاسکی پولسن Frank Piasecki Poulsen مستند «موبایل های خونین» Blood in the Mobile را ساخت، بسیاری از ما با این قصه پرغصه آشنا شدیم. 

اما از آن روز وضعیت استخراج کولتان توسط فرشته‌های کوچک کنگویی تغییر نکرده است. گاردهای مسلح با ماموریت از سیاستمدارانِ تاجرِ فاسدِ کنگویی در شرق کشور، در میان مناظر افسانه‌ای مراقب هستند تا کودکان و والدین آنها به بیگاری ادامه داده و چرخ تجارت خونین شرکت‌های تولید تلفن همراه و وسائل الکترونیکی مشابه همچنان بچرخد.

در ماه‌های گذشته خانم سوفی لانگ‌لوآ، گزارشگر رادیو کانادا به کنگو رفت و با کودکانِ معدن‌کار و خانواده‌های آنها ملاقات و گفت‌وگو کرد. نتیجه این ملاقات گزارشی شد که در روزهای گذشته توسط رادیو کانادا منتشر شد و گروه ترجمه هفته آن را برای شما عزیزان آماده کرد که دراین شماره پیش روی شماست.

این گزارش به روشنی نشان می‌دهد که وضعیت از زمان فیلم آقای پولسن تغییر ویژه‌ای نکرده و درها بر همان پاشنه می‌گردند: کودکان و والدین آنها کار می‌کنند، مجروح و یا کشته می‌شوند و گاهی نیز به قتل می‌رسند اما بیزنس اپل، سامسونگ، سونی، ال.جی، گوگل، مایکروسافت و… ادامه دارد.

و صدالبته من هم از تلفن همراه خودم استفاده می‌کنم تا پیام‌های پرمهر برای عزیزانم بفرستم بی‌توجه به این واقعیت دردناک که هر پیام «مهرآمیز» من آغشته به خون فرشته‌های کوچکِ سیاهِ ساکن شرق کنگو است.   

احتمالا حذف موبایل از زندگی‌هامان برای اغلب ما دشوار است اما ما می‌توانیم دفعه بعد که می‌خواهیم موبایل جدید بخریم: 1) دقت کنیم از شرکت‌هایی بخریم که کولتان آنها از منابع سالمتری تامین شده است و 2) حتی‌المقدور تعویض تلفن همراه خود را به تاخیر بیاندازیم.