امیر خدیر، سیاستمدار سابق و بازگشت به پزشکی

بعضی از آدم‌ها فرقی ندارد کجا هستند و چه می‌کنند، در هر جا، مکان و موقعیتی به فکر دیگران هستند و خالصانه خدمت می‌کنند. شاید به این دلیل که به خدمت کردن به انسان باور دارند یا شاید به دلیلی دیگر. هرچه هست نتیجه کارشان به بهبود شرایط انسان‌های اطرافشان می‌انجامد، از رنج آنها می‌کاهد و به شادی‌شان می‌افزاید.

امیر خدیر از این گونه انسان به حساب می‌آید که اتفاقا گونه‌ای نادر است.

زمانی که امیر خدیر نماینده مجلس بود افراد بسیاری بابت مشکلات‌شان به او مراجعه می‌کردند، کمتر کسی را دیدم که دست خالی از نزد او بازگشته باشد. انسان دوستی، صداقت، شفافیت، وفاداری به اصول، و آمادگی برای کمک به دیگران، از جمله جنبه‌های شخصیتی او بودند و هستند.

وقتی در خبری خواندم که گروه بزرگی از بیماران مبتلا به لایم امیر خدیر را ناجی خود می‌بینند و او را «متخصص مهربان» می‌نامند، به هیچ وجه برایم تعجب‌برانگیز نبود. امیر خدیر در روپوش سفید طبابت و آماده کمک به انسان، دقیقا همان تصویری است که با تمامی جنبه‌های شخصیتی او هم‌خوانی دارد. درمقابل تا وقتی که در میدان سیاست شب و روزش را طی می‌کرد هیچ‌گاه نتوانستم بفهمم چگونه می‌توانست آن کیفیت‌های والای شخصیتی‌اش را از آلودگی میدانِ قدرتِ سیاسی حفظ کند.

به هر حال او وارد گود سیاست شد و از آن فاصله گرفت بی‌آنکه گرفتار زدوبندهای پشت پرده بشود، و یا به خاطر منافع سیاسی بر نامردمی‌ها چشم بپوشد. او در آن میدان وارد و از آن خارج شد بی‌آنکه انسانیتش دچار خدشه شود.

امیر گرامی برای مجموعه ارزش‌های انسانی که در تو گرد آمده از خانواده‌ات، و برای حفظ آنها از خودت سپاسگزارم، و به تو و خانواده‌ات تبریک می‌گویم. ممنونم برای این‌که به جامعه ما فرصت می‌دهی به امروزِ خودش (نه به نیاکانش) افتخار کند.