واژه از بیان سپاس از آنها که شب و روز کار کردند و تیرگان 2019 را آفریدند ناتوان است. تحقق چنین کاری به خودی خود هنریست ناب و کمیاب: همبستگی برای آمیزش شور و اندیشه و سرور انسانی.
مولانا در غزلی در دیوان شمساش حضرت موسی را با شبانی روبرو میکند که با سادگی تمام به ستایش حقیقت مشغول است. موسی سادگی چوپان را برنمیتابد و خلوص قلبیاش را تشخیص نمیدهد، پس به او نهیب میزند که چرا با حضرت حق چنین سخن میگوید. سپس شاعر تمامی دورانها، کلام را به آسمان میسپارد تا از زبان مینوی او بر پیامآور زمینی بتازد: تو برای وصل کردن آمدی، نی برای فصل کردن آمدی. و تیرگان نیز آمده است تا وصل کند.
به نظرم همه ما برای وصل کردن آمدهایم، چه به ماموریت خود پیببریم و چه متوجهاش نشویم. بیشتر ما، بیشتر عمرمان نه وصل که فصل میکنیم و به این ترتیب است که پیوند دادن هنری میشود نادر؛ درنتیجه توانمندان به نزدیک کردن انسانها قادر به انجام عملی هستند آسمانی، و خالص و کمیاب.
تیرگان با اتکا به هنر و اندیشه خیل عظیم مشتاقان ارتباط با آفرینش معنوی انسان را دور هم جمع میکند و به این ترتیب جشنواره علاوه بر جایگاه تبلور هنر، خود «هنر» میشود و آفریدگارانش هنرمندانی کمنظیر.
امسال اما سایهای برتیرگان افتاد که نگران میکند. این جشنواره مثل هر حرکت مردمی و سالم دیگر بیتردید نیازمند حمایت جامعه است و قاعدتا خرجش بیشتر از دخل. شاید همین امر سبب شده که تیرگان حمایت شبکه «ایران اینترنشنال» را بپذیرد که در مجموع تردیدهای فراوانی درباره منابع مالیاش مطرح است.
واقعیت این است که برای مدیرانِ امور فرهنگی و اجتماعی شواهد موجود درباره ابهام در منابع مالی ایران اینترنشنال باید کافی باشد تا با دید تردید به آن نزدیک شوند. در این کار نمیتوان منتظر رای دادگاه ماند، چرا که محوریترین وظیفه مجموعههای فرهنگی و اجتماعی ایجاد اعتماد در جامعه است و کوچکترین انحراف از مسیر نه اعتماد که سبب بیاعتمادی شده و درنتیجه مجموعه را از هدف اصلی خود دور میکند.
تیرگان نهادی سالم است که انسانهای دلسوز عاشقانه دورهاش کردهاند. عمیقا باور دارم تیر آن آرش که «دل خلقیست در مشتاش و امید مردمی خاموش همپشتاش»، از مسیر اصلی منحرف نخواهد شد و همراه با خود مشتاقان هنر و اندیشه را به هدف خواهد رساند.
پاینده باشید، مهرداد آریننژاد عزیز، همهی «تیرگان»یها، و مردمی که شایسته تلاش بینظیر شما هستند.
ارسال نظرات