سردبیر |
چرا ویروس کرونا در ایران افسار گسیخته است؟
وقتی که
1) زنان به عنوان نیمی از جامعه حق حضور در عالیترین جایگاه‌های تصمیم‌گیری را ندارند؛
2) عالیترین مقام تصمیم‌گیری کشور به یک صنف اختصاص یافته که حتی یک درصد جامعه را دربرنمی‌گیرد؛
3) میلیون‌ها زرتشتی، آسوری، یهودی، ارمنی، بهایی، و مسلمانِ سنی از حضور در مدیریت عالی کشور محروم هستند؛
4) معیار گزینشِ مردانِ شیعه برای جاگرفتن در سطوح عالی و میانی تصمیم‌گیری چنان تعریف شده که لیاقت و شایستگی حتی در انتهای لیست شرائط گزینش هم قرار ندارد؛
5) برای رسیدن به مناصب تصمیم‌گیری تنها تبحر در تظاهر کافی است؛
6) عالیترین مقام کشور و منتصبانش در شورای نگهبان، به‌ویژه در چهار دوره اخیر دولت‌هایی را به جامعه تحمیل کرده‌اند که جز دروغ، فریب و فساد برای مردم ارمغان دیگری نداشته‌اند؛
7) نسرین ستوده‌ها، نرگس محمدی‌ها، رضا شهابی‌ها، اسماعیل بخشی‌ها، محمود بهشتی‌ها، محمد ملکی‌ها، رضا خندان‌ها، و هر آن کس که دلسوز این ملک و بوم است و شهامت حقیقت‌گویی را دارد به جای شنیده شدن، به سیاه‌چال‌ها روانه می‌شوند؛
8) روزنامه‌نگاران افشاکننده‌ی فسادهای سیاسی، اقتصادی و اخلاقیِ مسئولانِ قدرتمند به جای دریافت پاداش گرفتار بند و زنجیر می‌شوند؛
9) دانشجویان حق‌جوی روانه زندان‌ها می‌شوند؛
10) مغزهای متفکر و متخصص برای داشتن یک زندگی سالم و خالی از دغل و فساد راهی جز سکنی گزیدن در کشورهای دیگر نمی‌یابند؛….
در چنین سرایی دورویی، فریب و تظاهر بر صدر می‌نشینند و خدای دروغ را سجده می‌کنند.
وقتی‌که دروغ به عرش می‌رسد کرونا و هزار تباهیِ دیگر تاجی می‌شوند بر تختِ ویرانی یک ملت!
ارسال نظرات