دو حالت بیشتر وجود ندارد: من یا دانش‌آموزم یا معلم

سردبیر |

غروب روز دوشنبه پنجمین روز اکتبر پاییزی است. تا ساعاتی دیگر مجله به چاپخانه در تورنتو ارسال می‌شود تا فردا شب به مونترال بازگردد، چهارشنبه توزیع شود و طبق روال ششصدوچهار هفته گذشته، پنج‌شنبه صبح در دسترس شما خوانندگان عزیز باشد. امروز به نام «روز جهانی معلم» نام‌گذاری شده و «سخن هفته» این شماره به این مناسبت اختصاص دارد.

در طول تاریخ، همواره آموزگاران در جایگاهی نیمه‌خدای‌گونه قرار داشتند. عالی‌ترین فرد زمینی در ادیان مختلف، پس از نیروی ماورایی مورد پرستش، یک معلم بود؛ پیامبر. فردی زمینی که برگزیده شده بود تا همگان را به مسیر بهتر و والاتری هدایت کند. «جیدو کریشنا مورتی» فیلسوف معاصر، هم باور داشت عالی‌ترین هدف هر انسان، «معلم» شدن است و وظیفه هر انسانی است که تلاش کند تا یک معلم باشد. به بیان دیگر، هر انسان یا دانش‌آموز است یا معلم. هیچ حالتی به غیر از این دو، برای انسانِ زنده قابل تصور نیست. من در این لحظه یاد‌ می‌دهم، پس معلم هستم و در لحظه دیگر، تو به من یاد می‌دهی، پس من دانش‌آموز خواهم بود.

طی یک سده گذشته و با تسلط روزافزونِ روابط تجاریِ عصرِ مدرن به همه شئونات زندگیِ بشری، اگر چه جایگاه آسمانی معلمان به شکل سابق وجود ندارد اما طبیعت این حرفه آن را در جایگاهی ویژه نشانده است. نحوه و چگونگی آموزش به نسلی که قرار است به‌زودی در جایگاه‌های مختلف، تصمیم‌گیر یا تصمیم‌ساز باشد از مهم‌ترین ساختارهای یک جامعه متمدن و پیشرو است. به همین جهت، یونسکو از 26 سال پیش، پنجم اکتبر را به عنوان «روز جهانی معلم/ آموزش» نام‌گذاری کرده است تا حداقل یک بار در سال جایگاه آموختن و آموزاندن را به یاد جهانیان بیاورد.

حال در این روزگار پاندمی، که یک موجود ریز میکروسکوپی تمام ارکان زندگی‌ بشری را دگرگون کرده، نقش آموزگاران اهمیتی دوچندان پیدا کرده است. کسانی که ما و فرزندان‌مان را به سوی دنیایی پر از صلح و احترام به محیط‌زیست و حقوق برابر سوق خواهند داد یا این که مسیر جهنمی موجود را ترویج می‌کنند. البته این مسئولیت سنگین تنها بر عهده آموزگاران نیست، بلکه رسانه‌ها، روزنامه‌نگاران و در نهایت تک‌تک ما در دنیای پرهیاهو و جنجال‌های خبری امروز، وظیفه داریم تا مروج دانش، صلح، انسانیت و تمامی ارزش‌های بشری باشیم.

به عنوان سردبیر، امیدوارم «هفته» نقش خود را در جایگاه «معلمی منصف و پرمهر» ایفا کرده باشد که ما از آغازِ کارِ خود، این مسئولیت را سوگند خورده‌ایم. باشد تا به عهد خود وفادار بمانیم. برای نیل به این مقصود، دست یاری شما را به عنوان معلمان متقابل می‌طلبیم. همراه‌مان باشید.

آموزگاران و دانش‌آموزان عزیز روزتان مبارک باد.