بالاخره پس از ماه‌ها انتظار، انتخابات سوم نوامبر ۲۰۲۰ در آمریکا برگزار شد. در یک رقابت تنگاتنگ، دموکرات‌ها توانستند بر رییس‌جمهور مستقر پیروز شوند و «دونالد ترامپ» هم به جمع ۱۰ رییس‌جمهور دیگر در تاریخ این کشور پیوست که تنها ۴ سال در کاخ سفید سکونت کرد. اگر چه در این مورد میان ترامپ و آن ده نفر، شباهت وجود دارد اما از جهات متعددی، دولت ترامپ را نمی‌توان با هیچ‌یک از همتایان‌اش مقایسه کرد. در این مجال از چهار منظر صلح، محیطزیست، حقوق بشر و مهاجرت به ویژگی‌های دولت او پرداخته‌ایم. طبیعی است بررسیِ دقیق عملکرد این چهار سال، نیازمند نظر کارشناسان مختلفی است و فرصت دیگری را می‌طلبد.
بر اساس آمار کنگره ایالات متحده آمریکا، دونالد ترامپ از جمله روسای جمهوری بود که بیش‌ترین قراردادهای فروش تسلیحات نظامی را در دهه‌های اخیر به ثبت رساند. او تنها در یک قرارداد، ۱۱۰ میلیارد دلار سلاح به عربستان‌سعودی فروخت که از این تسلیحات در جنگ یمن علیه کودکان و غیرنظامیان استفاده می‌شود و امید چندانی برای صلح در این کشور وجود ندارد. به پشتوانه این تسلیحات، در این نبرد نابرابر، فقیرترین کشور دنیای عرب مورد تهاجم ثروتمندترین کشور عربی و متحدان قدرتمند خود از جمله ایالات متحده قرار گرفت.
ایالات متحده آمریکا حدود یک‌چهارم تولید ناخالص داخلی جهان را به خود اختصاص می‌دهد و از‌این‌رو در زمره آلوده‌کننده‌ترین کشورهای جهان از نظر زیست‌محیطی است. دولت ترامپ با تمرکز بر بازگشت مجدد به تولید زغال‌سنگ و سوخت‌های فسیلی، خروج از توافقنامه پاریس و بی‌اعتنایی به گرمایش زمین و تغییرات آب‌و‌هوایی عملا تعهد آمریکا را برای حفظ کره زمین و زندگی سالم‌تر بشریت زیر پا گذاشت.
در زمینه حقوق بشر نیز کارنامه او بسیار اسف‌بار است؛ به‌طوری‌که برخی کارشناسان، خشونت علیه رنگین‌پوستان در دوران زمامداری وی را یکی از عوامل شکست او در رقابت انتخاباتی اخیر می‌دانند. همچنین توهین به لاتین‌تبارها و سختگیری‌ها بر سر ورود ایرانیان، مسلمانان و سایر اقلیت‌ها به بهانه مبارزه با تروریسم، از دیگر مواردی است که با مبانی حقوق بشر در تضاد است.
همچنین تبعیض و خشونت علیه خانواده‌های مهاجر به آمریکا با سیاست جداسازی کودکان آنها به یکی از شنیع‌ترین سیاست‌های ضدمهاجرتی و نژادپرستانه او تبدیل شد. بنا به گزارش «اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا»، وکلا قادر نیستند والدین ۵۴۵ کودکی که درمرز مکزیک از یکدیگر جدا شده‌اند را پیدا کنند و این کودکان در خاک آمریکا، بی‌پناه و با سرنوشتی نامعلوم رها شده‌اند.
خروج از توافق هسته‌ای، تشدید تحریم‌ها و وضع تحریم‌های جدید در دوران پاندمی کرونا علیه مردم ایران نیز از مواردی است که در کارنامه او به عنوان یک رفتار غیرقابل دفاع در دوران حکومتش ثبت خواهد شد. نکته جالب توجه این است که او به این شدت از تحریم‌های بی‌سابقه بسنده نکرده و پس از شکست در انتخابات تاکید کرد که طی ۷۰ روز باقیمانده، هر هفته یک تحریم جدید را علیه ایران وضع خواهد کرد. مردمی که او بارها با توییت فارسی آنها را خطاب قرار داده است اما عملا با این سیاست‌های ظالمانه جان و آسایش آنان را هدف قرار داده است.
اکنون آن مرد همراه با سیاست‌هایش، تحریم‌هایش و توهین‌هایش به‌زودی خواهد رفت. واقع‌بین باید بود و به خوبی می‌دانیم این جهان بدون ترامپ قطعا تبدیل به دنیایی آرمانی نخواهد شد اما امیدواریم با روی کار آمدن دولت جدید، جهانی صلح‌آمیزتر، کم‌خشونت‌تر و سازگارتر با مهاجران و با محیطزیست در انتظار همگان باشد. شاید همین چهار فاکتور برای امیدواری به دولت بایدن و هریس کافی باشد. به قول «ویکتور هوگو»، آدمی به امید زنده است.
ارسال نظرات