سردبیر|
برای اولین بار در تاریخ مهاجرت ایرانیان کانادا انتخاباتی در پیش است که هم به تمام جامعه ایرانی مربوط می‌شود و هم بیش از سه هزار ایرانی آماده حضور فعال در آن شده‌اند.
از انتخابات هیئت مدیره کنگره ایرانیان کانادا می‌گویم که چند روزی است آغاز مبارزات آن کلید خورده و روز ۶ دسامبر تقریبا ۳۵۰۰ ایرانی از شهرهای مختلف کانادا بر اساس عضویت خود در این سازمان حق شرکت در آن را دارند.
در این انتخابات دو گروه دربرابر هم صف‌آرایی کرده‌اند: گروهی که خود را «کارزار تغییرو بازسازی» می‌نامد و گروه دیگری که نام «پویش همبستگی و صلح» را برای خود انتخاب کرده است. البته دو نفر هم خارج از این دو بلوک انتخاباتی نامزد شده‌اند.
فضای انتخاباتی در شبکه‌های اجتماعی ایرانیان کانادا داغ است. این داغ بودن فضا مثل هر پدیده دیگری دو رو دارد: یک روی آن تهییج جامعه برای شرکت در یک پروسه دمکراتیک است اما روی دیگر آن به میدان آمدن اقلیت کوچکی است که دانسته یا نادانسته با اتهام‌زنی بی‌اساس، دروغ، نیمه‌حقیقت و ناسزا فضا را آلوده می‌کند. در این فضا و در چنین زمانی وظیفه رسانه در رعایت اصول کار حرفه ای بیش از پیش برجسته می‌شود.
در مسیر حرکت ما به سوی جامعه‌ای سالم‌تر، از نگاه من، مهمترین حلقه مفقوده «رسانه‌های حرفه‌ای غیرجانبدار و تاثیرگذار» هستند.
اینکه کدام گروه در انتخابات پیش رو برنده شده و لگام آی.سی.سی را در دست بگیرند حتما مهم است اما برای ما در مجله «هفته»، به عنوان یک رسانه بسیار مهمتر این است که از این ماجرا سربلند بیرون بیاییم. مهمترین عواملی که سبب سربلندی هفته می‌شود حفظ اصل عدم جانبداری و دقت در ارائه اطلاعات درست و انتشار به موقع آنها است.
می‌دانیم که دولت‌ها (در این مورد هیئت مدیره‌ها) می‌آیند و می‌روند، آنچه می‌ماند جامعه ما است با این سوال اساسی: آیا از این انتخابات (یا فلان حرکت اجتماعی) درسی برای حرکت به سوی جامعه‌ای سالم‌تر گرفته‌ایم. آیا همچنان همچنان فضای توهین و اتهام متقابلِ افراد و گروه‌ها به یکدیگر بخشی از فضای غالب است که در آن مانده‌ایم یا یک گام به شکل‌دهی فرهنگ گفت‌وگو نزدیک‌تر شده‌ایم.
هریک از ما ممکن است با این یا آن دیدگاه احساس نزدیکی کنیم اما مهم این است که به خود اجازه ندهیم این نزدیکی در انصاف ما نسبت به «آن دیگری» تاثیر منفی بگذارد. این اصل درباره رسانه در درجه بالاتری صدق می‌کند.
در هفته سه اصل زیر را چراغ راه خود می‌دانیم:
۱) حفظ استقلال حرفه‌ای و رسانه‌ای؛
۲) کارکردن با برنامه و برنامه‌ریزی؛ که به دلیل نداشتن منابع گسترده مالی و نیروی تخصصی کافی اهمیتی بیشتر پیدا می‌کند؛
۳) حفظ دقت همزمان با توجه به اهمیت اطلاع‌رسانی به موقع
گرچه برآیند نگاه‌ها در جامعه به هر سه ارزش بالا (استقلال فکری و برنامه‌ریزی عملی و کار با دقت) احترام‌آمیز است اما همان اقلیت کوچکی که در بالا به آن اشاره شد و معمولا خیلی هم پرسروصدا است معمولا این ارزش‌ها را دوست ندارد و بعضا آنها را گناه می‌شمارد. این گروه کوچک استقلال یکی را وابستگی به «دشمن»اش می‌بیند.
برنامه‌ریزی و پتانسیل آن را نمی‌شناسد پس نتایج مثبت یک حرکت با برنامه توسط گروهی کوچک با منابع محدود را حمایت شدن توسط «دشمن»اش می‌پندارد.
با دقت در ارائه اطلاعات هم میانه‌ای ندارد و ترجیحا دوست دارد سریع «خبر» را بگیرد تا خوراک بیشتری برای غوغای خود داشته باشد.
تیم هفته تمام تلاش خود را می‌کند تا به تعهد خود به جامعه وفادار بماند، بی‌آنکه مدعی باشد عاری از خطا است. امیدوارم وقتی که دچار خطا می‌شویم با کمک شما عزیزان خواننده آن را درست کنیم.
در پرونده این هفته تلاش کردیم درحد توان تصویری متوازن از حضور نیروها در این انتخابات ارائه بدهیم. بدون کمک‌های خانم فرنگیس شیکبا، بهمن، مهرآهنگ و فهیمه این پرونده بی‌تردید محقق نمی‌شد.
ارسال نظرات