سردبیر |
با رسیدن اول ژوئن ۲۰۲۱ هفته وارد چهاردهمین سال زندگی خود میشود. دقیقاً ۴۷۴۸ روز پیش «هفته» از دل یک رؤیا متولد شد. آن نوزاد امروز به یاری شما عزیزان به دوران بلوغ گام گذاشته است. امروز، همچون ۴۷۴۸ روز گذشته خود را در کنار کسانی میبینم که بدون یاری آنان، این راه ۱۳ ساله پیموده نمیشد و هفته به سرنوشت آن صدها رسانهای گرفتار میشد که در کانادا متولد شدند اما به ۵ یا ۱۰ دهسالگی نرسیده از دنیا رفتند.
از حامیان مالی و آگهیدهندگان مجله هفته سپاسگزارم؛ آنانی که طی این سیزده سال، هفته را محل معرفی کسبوکار خود دیدند، به ما اعتماد کردند و با تمامی افتوخیزها در کنار ما ماندند. حمایت شما عزیزان شریان حیاتی هفته بوده و هست. شما را سپاس و روز و روزگارتان بر مراد.
از یاران عزیزم در خانواده هفته، روزنامهنگاران، نویسندگان، مترجمان، طراحان، بخش بازرگانی، همکاران وبسایت، و همکاران در بخش شبکههای اجتماعی قدردانم که تولید و انتشار محتوا را با نهایت تلاش برعهده دارند و فعالیت حرفهای خود را در فضای رقابتی رسانهای امروز، روزبهروز بهبود میبخشند. درود که صبورانه در کنار یکدیگر برای رشد هفته ماندید و تلاش کردید. دستان و اندیشهتان پرتوان و خانوادهمان پاینده باد.
از خوانندگان عزیز هفته هم سپاس ویژه دارم؛ مخاطبانی که فلسفهٔ وجودی هر رسانهای هستند. بدون شما، هفته دلیل وجودی خود را از دست میداد و بیتردید انگیزهای برای تلاش بیشتر و بهتر نوشتن وجود نمیداشت. یاران قدیمی، سرتان سلامت و وجود نازکتان آزردهٔ گزند مباد. امید که در سال پیشرو باتوجهبه تغییراتی که در راه است، همراه نزدیکتری برای شما باشیم و بیشازپیش در خدمتتان.
و درنهایت سپاس از مشترکان وفادار مجله هفته که نقش مهمی در ماندگاری فرهنگ دارند و سهمی بزرگ در زنده ماندن یک محصول فرهنگی. پرداختن هزینه برای محصولی فرهنگی، بهویژه اگر بتوانید آن را بهرایگان به دست بیاورید به یک بلوغ ویژه نیازمند است. در جامعهای که اصولاً ندادن هزینه مالی برای تولیدات فرهنگی رفتاری به شدت جاافتاده است برخورد مشترکان یک مجله بهوضوح خودنمایی میکند. این رفتار بهخودیخود فرهنگساز است و قابلتقدیر.
انرژی که شما مشترکان عزیز به هفته میدهید بسیار فراتر از ارزش دلاری مبلغ اشتراک است. برای این همراهی ویژه و داوطلبانه و بی چشمداشت که ضامن حیات و رشد این فعالیت فرهنگی است صمیمانه سپاسگزارم. مانا باشید و توانا.
میدانم که در این ۱۳ سال کارنامه ما حاوی اشتباهات هم هست، گاهی از سر خستگی، گاهی از سر محدودیتهای مالی و نیروی انسانی و گاهی هم از سر سهلانگاری. میدانم که خطاها و کاستیهای ما از چشمان تیزبین شما عزیزان دور نمانده است. گاهی آنها را طرح کردهاید تا در رفع آنها بکوشیم و گاهی هم با بزرگواری به آنها به دیده اغماض نگاه کردهاید. برای کوتاهیهایمان از شما معذرت میخواهم و میدانم که مسئولیت همه کاستیها به عهده من است، بهعنوان کسی که مسئولیت پذیرفتهام. بهعلاوه تأکید میکنم که هم بهخاطر طرح ایرادات و اشتباهاتمان و هم برای سکوت بزرگوارانه از شما بینهایت سپاسگزاریم.
در اینجا، در روشنای روز تولد هفته لازم میدانم از همکارانم که گاهی باعث رنجششان شدم و در ساعات اوج کار استرس را ناخواسته به آنها منتقل کردم پوزش میطلبم.
در پایان بهعنوان نمایندهای از خانوادهٔ هفته با تمامی شما عزیزان گرانقدر عهد میبندم که تلاش ما صادقانه و برای انعکاس رخدادهای جامعهٔ فارسیزبانان کانادا همچون گذشته بهصورت بیطرفانه ادامه خواهد یافت.
با ما باشید تا این نوجوان را از آبوگل درآوریم و در سالهای آینده شاهد باشیم که چگونه با قدرت در همصدایی جامعه ما تأثیرگذار میشود.
ارسال نظرات