سردبیر |
خانم لورا ژولی پرو LAURA-JULIE PERREAULT نویسنده نشریه کانادایی «لاپرس» هفته گذشته یادداشت دقیق و درستی را منتشر کرد که نمی‌شود آن را خواند و به عنوان یک ایرانی ساکن کانادا شرمگین نشد.
۱) نویسنده از دولت کانادا درخواست می‌کند که پرچم شکایت علیه ابراهیم رئیسی را به دست بگیرد، شکایت علیه فردی که اسناد و شواهد غیرقابل تردیدی برای حضور فعال او در کشتار هزاران زندانی سیاسی و عقیدتی وجود دارد. روی مثبت ماجرا درنظر گرفتن امکان حضور کانادا در یک حرکت عدالت‌جویانه است که بی‌تردید برای هر کانادایی افتخاربرانگیز است. اما روی دیگر آن این است که ایران به عنوان یک کشور مدعی تاریخ و فرهنگ و تمدن چندهزارساله قرار است توسط مردی نمایندگی شود که بخشی از شریف‌ترین فرزندان کشور خود را دست‌بسته به جوخه مرگ سپرده است، او قرار است رئیس «جمهور» ی باشد که فرزندانش را به فجیع‌ترین شکلی به قتل رسانده است. اینکه کشور من توسط چنین فردی نمایندگی شود حتما شرم‌آور است و بس.
۲) خانم لورا-ژولی پرو در مقاله خود همچنین به نشست شورای ملی مقاومت (سازمان مجاهدین خلق) اشاره می‌کند که برای راه‌اندازی کمپینی علیه رئیس‌جمهور منتخبِ متهم به جنایت علیه بشریت برپا شده است. خانم نویسنده در ادامه یادآوری می‌کند که: «در پشت پرده NCRI، مجاهدین خلق پنهان شده است، سازمانی که با نام اختصاری MEK شناخته می‌شود. اکثر جوانان اعدام شده در سال ۱۹۸۸ از صفوف این سازمان بوده‌اند. مجاهدین خلق در اصل یک گروه مسلح اسلامی – مارکسیستی بوده و […] امروز یک جنبش سیاسی فرقه مانند است.» او ادامه می‌دهد: «این گروه با اتهامات نقض جدی حقوق اعضای خود روبرو است.» توماس ژونو، استاد دانشگاه اتاوا و کارشناس مسائل ایران در این‌باره گفته است: «سازمان مجاهدین خلق یک فرقه خشونت‌گرا است.» نکته‌ی شرم‌آور دیگر این است که یک سازمان ایرانی که خود به «استبداد، جنایت، و سرکوب اعضای خود» متهم است پرچم‌دار دادخواهی شده است.
۳) بعد سوم این ماجرا هم به کانادا برمی‌گردد. خانم «پرو» چنین ادامه داده است: «استفن هارپر و مایک پمپئو از جهان غرب، با حضور در این کنفرانس مجازی به نمایندگان مجاهدین خلق کمک می‌کنند تا در صحنه بین‌المللی به کسب اعتبار بپردازند.» این یعنی نخست‌وزیر سابق مهین دوم من احتمالا چندین هزار دلار پول گرفته تا زیر لوای حقوق بشر به یک مجموعه ناقض حقوق بشر کمک کند تا آن‌ها منادیان مبارزه‌ی عدالت‌خواهی برای فرزندان میهن آبا و اجدادی من شوند.
چطور می‌توان انسان بود و از این همه دروغ و فریب که ما را احاطه کرده شرمگین نشد؟ من دربرابر خاطره نسلی از جوانان میهنم که به جرم آرمان‌خواهی انسان‌گرایانه به زندان و شکنجه و مرگ محکوم شدند کلاه از سر برمی‌گیرم. به آن‌ها می‌گویم که امروز قاتل‌شان می‌رود تا بر صندلی ریاست‌جمهوری ملت چند هزارساله تکیه بزند و دادخواهی آن‌ها را جریانی به عهده گرفته است که در فساد و تباهی گوی سبقت را از حکومتِ به غایت فاسد ربوده است. این هر دو مایه شرم من است.
از سوی دیگر آقای استفن هارپر باید بداند که تلاش او برای اعتباربخشی به این جریان، به هر شکل و به هر دلیل و به هر بهانه لکه ننگی برای او برای ما کانادایی‌ها است.
ارسال نظرات