سردبیر|
سال ۲۰۲۱ هم به پایان رسید، دومین سال با مُهر کرونا بر پیشانی، و داغ جداییها و دردِ دوریها. برخی به داس سرنوشت سوگوار عزیزی شدیم، اما همهمان محکوم به دوری از هم. حفظ فاصلهای به اندازه چهار عرض شانه ادامه یافت: بوسه ممنوع، آغوش ممنوع، هر تماسی ممنوع.
همچنان عزیزانِ سالمندِ ما، مادربزرگها و پدربزرگها قربانیان بزرگِ ادامهی پاندمی ماندند و ما محروم از دیدار این عزیزان.
تورم آمد، بیکاری ماند و فشارهای روانی حاصل از در خانه ماندنهای اجباری همچنین.
سالی دشوار گذشت.
طبیعت آدمی این است که از سختیها درس میگیرد آیا بشر قرن ۲۱ نیز توانست از این قصهی پرغصه و ادامهدار پاندمی درس بگیرد؟
صحنه سیاست جهانی نشان میدهد که در پهنه وسیع چنین درسی نگرفتهایم: تنشها ادامه دارد. تحریم شرق توسط غرب؛ تحریمهای فلجکننده مدعیان حقوق بشر علیه هر ملتی که سیاست دولتش را نمیپسندند، جنگ و کشتار در غرب آسیا و در آفریقا؛ تهدید جنگ در خاور دور، در آبهای چین، لشکرکشی روسیه به مرز اوکراین و… همه اینها گواهی بر آن است که جامعهی بشری در سطح کلان، در سال گذشته و با وجود تهدیدات و آسیبهای ویروس کرونا درسی نگرفت.
دشواریهای حاصل از پاندمی بر ولع کسب قدرتِ بیشتر و شهوتِ تسلط بر دیگران نچربید و چشمان کورِ سیاستمداران جهان همچنان بسته ماند و ماند و ماند.
تغییر سیاستهای کلان و تأثیر بر سیاستگذاری کلان بهسادگی مقدور نیست اما عرصهای هست که تو و من قادر به تغییر در آن هستیم، تغییر به سمت بهبود، حرکت بهسوی دوستی و مهربانی و دوری از تنش و نفرت. این عرصه را هیچ سیاستمداری و هیچ اسلحهفروشی نمیتواند از ما بگیرد. گرچه آنها با تسلطشان به رسانههای اصلی و هزینههای سرسامآور ما را به سمتی که خودشان میخواهند سوق میدهند اما اینکه به آن جهت برویم یا نرویم دست تو است و دست من.
ما میتوانیم با گسترش مهر و دوستیِ بیچشمداشت به مقابله با فرهنگ دوری و تنش و جنگ برویم.
معمولاً سال نو بهانهای برای آغاز است. امیدوارم بتوانیم، تعداد هرچه بیشتری از ما بتوانیم، با
– صرف وقت کمتر در شبکههایِ مجازیِ اجتماعی، و توجه بیشتر به شبکه دوستانمان در دنیای واقعی
– تمرکز کمتر بر تیترهای رسانههای اصلی، و نگاه بیشتر به مشکلاتِ اطرافیان خود در خانواده و دروهمسایه
– مصرف کمتر مواد مصرفی، و بهرهی بیشتر از منابع پایانناپذیر انرژی مثل موسیقی، طبیعتگردی و…
– هدفگذاری کمتر برای درآمد بیشتر، و تلاش پیگیرتر برای زندگی بیشتر
به زندگی باکیفیتتری برسیم و چهبسا روزی تعداد ما چنان زیاد شود موفق شویم و طرحی نو برای جهانمان دراندازیم.
سال نو میلادی بر همه شما عزیزان مبارک باد!
غزلی جاودانه از حافظ بزرگ تقدیم به شما برای شب سال نو
بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم
فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم
اگر غم لشکر انگیزد که خون عاشقان ریزد
من و ساقی به هم تازیم و بنیادش براندازیم
شراب ارغوانی را گلاب اندر قدح ریزیم
نسیم عطرگردان را شِکَر در مجمر اندازیم
چو در دست است رودی خوش بزن مطرب سرودی خوش
که دست افشان غزل خوانیم و پاکوبان سر اندازیم
صبا خاک وجود ما بدان عالیجناب انداز
بود کان شاه خوبان را نظر بر منظر اندازیم
یکی از عقل میلافد یکی طامات میبافد
بیا کاین داوریها را به پیش داور اندازیم
بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه
که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم
سخندانیّ و خوشخوانی نمیورزند در شیراز
بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم
ارسال نظرات