معرفی کتاب «این مردم نازنین»

توسط هفته ارسال در 2018/05/30 - 03:30

کتاب «این مردم نازنین» درواقع مجموعه خاطرات جالب و شنیدنی برخورد و تعامل رضا کیانیان بازیگر سینما با مردم و جامعه است که به صورت روایت‌های کوتاه به قلم او در سال 1378 توسط انتشارات مشکی به چاپ رسیده است.

در مقدمه جالب و خواندنی این کتاب می‌خوانیم:

«بالاخره آن اتفاق جادویی افتاد. دختران با دیدن من جیغ زدند. خوش‌حال شدم. خیلی. شهرت به سراغ من آمده بود. در پیاده‌رو می‌رفتم. طعم شهرت را مزه‌مزه می‌کردم. شیرین بود. مثل همیشه خیال‌ام به پرواز درآمد. رفتم به آینده. به شهرتی غلیظ‌تر. بیش‌تر و بیش‌تر. تا این‌که از خودم پرسیدم: همین‌را می‌خواستی؟ کمی در ذهن‌ام مکث کردم. جواب‌ها را سبک سنگین کردم. و بالاخره جواب دادم: نه! البته نه! اگر همین را می‌خواستم باید می‌دیدم مردم چه می‌خواهند و همان را ادامه می‌دادم. باید می‌دیدم دخترانی که دست به جیغ‌شان خوب است چه می‌پسندند و به پسند آن‌ها جواب می‌دادم.

نباید اغوا می‌شدم. امروز، سال‌ها از آن ماجرا می‌گذرد. نقش‌های گوناگون بازی کرده‌ام. مشهور هم شده‌ام. اما هر روز اغوایی تازه‌تر پیش می‌آید. باید به بازیگری ادامه دهم…

شهرت، تنهایی را می‌دزدد. همه جا نگاه ات می‌‌کنند. همه جا با تو هستند. زیر ذره بین هستی. فقط در خانه می‌شود تنها بود. اگر تلفن‌های علاقه مندان بگذارند! در خانه هم باید پرده‌ها کشیده باشد. همسایه علاقه مند هم زیاد است. من هم مثل هر آدم دیگری تنهایی میخواهم. من هم به تنهایی نیاز دارم. بازیگری در هر شکل اش تنهایی ندارد. بازیگر، پشت صحنه و روی صحنه همیشه با عده ای دم خور است. تنها نیست… و من که تنهایی ام را دوست دارم و بازیگری را فراتر از دوست داشتن دوست دارم، چه باید میکردم؟ بیرون از زمان‌هایی که بازی می‌کردم و بیرون از زندگی جمعی و اجتماعی، تصمیم به نوشتن گرفتم. بلاخره نوشتم و نویسنده شدم. بعدتر مجسمه هم ساختم. این روزها عکاسی هم میکنم، نقاشی هم می‌کنم. تنهایی ام را ساختم و بازیگری و مردم را هم از دست ندادم. من مردم را دوست دارم. حالا همه را دارم. خدارا شکر.

من در خیلی قلب‌ها خانه‌ای دارم. هیچ وقت آواره نمی‌شوم. بی سرپناه نمی‌مانم. این همه قلب، این همه خون، این همه تپش. این همه عشق، این همه تنهایی و این همه مردم. این مردم نازنین.»