دفتر تحقیقات ژورنال دو مونرئال میانگین زمان انتظار بین تماس فوری با ۱-۱-۹ و رسیدن آمبولانس را در ۱۱۲ منطقه شهرداری بالای ۱۰ هزار نفر جمعیت در یک دوره یک‌ساله مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و به نتایج قابل تامل و هشداردهنده‌ای رسیده است. طبق این بررسی، نزدیک به ۸۵ درصد این مناطق قادر نیستند برای کمک به فردی که در شرایط اضطراری قرار دارد و حتی شاید نفسش به شماره افتاده است، به موقع آمبولانس بفرستند.
به گزارش هفته به نقل از ژورنال دو مونرئال، زندگی در مراکز شهری هیچ تضمینی برای دریافت به موقع و موثر خدمات آمبولانس ندارد و بررسی‌ها نشان می‌دهد که زمان پاسخگویی به تماس‌های شهروندان با خدمات اورژانس پزشکی در پنج منطقه جزیره مونترال از آستانه بحرانی ۱۵ دقیقه نیز فراتر می‌رود.
کرکلند، دولار-دزورمو، بیکنسفیلد، دوروال و پوئنت-کلر از جمله ۲۵ شهر بالای ۱۰ هزار نفر جمعیت هستند که انتظار برای دریافت خدمات پزشکی اورژانس بسیار طولانی است. ساکنان این پنج منطقه برای رسیدن آمبولانس حتی در شرایط بسیار اضطراری، باید صبر و حوصله زیادی داشته باشند.
میشل گیبسون، شهردار کرکلند که رتبه دوازدهم بیشترین زمان انتظار برای رسیدن آمبولانس را دارد، از این شرایط ابراز تاسف می‌کند و می‌گوید قبل از انتشار نتایج این تحقیق از وجود این مشکل بی‌اطلاع بوده است. او انتظار طولانی بیماران برای رسیدن آمبولانس را وحشتناک و غیرقابل توجیه می‌داند و قول می‌دهد که کمیته‌ای ویژه را برای حل این مشکل که با سلامت و جان شهروندان ارتباط دارد، تشکیل دهد.
اما مشکل فقط محدود به این مناطق نمی‌شود. سال ۲۰۱۸ یک زن جوان ۲۷ساله پس از ۲۲ دقیقه انتظار برای رسیدن آمبولانس در قلب مونترال به علت مشکل تنفسی جان باخت. ۳۰ ژوئن ۲۰۱۸، مریلین تورکو در حال صرف شام با یکی از دوستانش در آپارتمانش در ویو-رزمون بود که یک تکه گوشت وارد نای او شد و راه نفسش را بند آورد. دوستش با ۹۱۱ تماس گرفت و گفته شد آمبولانس ظرف ۱۰ دقیقه می‌رسد اما ۲۲ دقیقه طول کشید. کمبود اکسیژن لطمه شدیدی یه مغزش زده بود و بعد چند روز درگذشت. پزشک قانونی هم در گزارش خود به زمان انتظار طولانی برای رسیدن آمبولانس اشاره کرد.
دنی تورکو، برادر این زن می‌گوید شاید اگر آمبولانس به موقع می‌رسید، خواهرم زنده می‌ماند. انتظار داریم که خدمات اورژانس همان طور که از اسمش پیداست، از ما در مواقع اضطراری محافظت کند اما دست کم برای خواهر من این اتفاق نیفتاد. لطمه‌ای که خوردیم آنقدر شدید بود که حتی انرژی لازم برای پیگیری‌های قانونی را نداشتیم.
یکی از علل این مشکل، کمبود آمبولانس است. تماس‌های متعددی تیم تحقیقاتی ما با ۹۱۱ نشان داد که در زمان تماس، به طور متوسط فقط ۱.۲ آمبولانس در سرتاسر مونترال و لاوال در دسترس بود. اما مسئولان Urgences-santé علت اصلی را مشکل شناسایی آدرس تماس گیرنده توسط سیستم موقعیت‌یاب می‌دانند.
پاتریک لیارد، نایب رئیس بخش عملیات Urgences-santé می‌گوید: تاخیر آمبولانس‌ها در اغلب موارد ناشی از این است که آن‌ها بیشتر در مرکز شهر مستقر هستند و اعزام آن‌ها به برخی نقاط دیگر از جمله غرب طول می‌کشد. ضمن این که مرکز ما بالاترین نرخ اشغال آمبولانس‌ها را در استان دارد و کمتر اتفاق می‌افتد که آمبولانس‌ها فرصت استراحت داشته باشند.
ارسال نظرات