جمعه سیزدهم، داستان یک تقارن بدیُمن!

بهروز مایل‌زاده | طنزپرداز ساکن مونترال

آدم هیچ‌چیز هم که نداشته باشد باید یک جو شانس را داشته باشد، یعنی شما اگر تمام عالم و آدم را هم داشته باشی اما یک‌ذره شانس نداشته باشی انگار هیچ نداری! من که اصلاً دارم کم‌کم به این صرافت می‌افتم که بین تکنولوژی و شانس یک رابطه ظریفی هست، و آن اینکه شانس ضربدر تکنولوژی همواره عددی است ثابت! و انگار این نسبت از ازل تا ابد صادق بوده و از ابتدای تاریخ بشریت تا امروز همین بوده! مثلاً در زمان‌های خیلی قدیم که تکنولوژی نبود شانس بسیار زیاد بود و حالا که تکنولوژی زیاد شده، شانس کم؛ به‌نحوی‌که حاصل‌ضرب این دو همواره ثابت است.

حالا چطور به این نتیجه رسیدم؟ خیلی شانسی! یعنی اولش شانسی بود اما بعد تحقیق کردم وگرنه که فکر کرده‌اید بنده همین‌طور گتره‌ای و از روی هوا حرفی می‌زنم؟

دقیقاً روز جمعه سیزدهم نوامبر! که ازقضا در فرهنگ‌عامه غرب، مردم اعتقاد دارند اگر سیزدهم ماهی با روز جمعه مطابق شود آن روز بدیمن و نحسی است! حقیر متوجه شد که این نحوست دامن یکی از مردان خدا را گرفته. بعد که کمی مطالعه و تحقیق نمودم متوجه شدم که این داستان سر دراز دارد.

بگذارید به قول دانشمندان و اهل‌فن و این‌کاره‌ها لفاظی را کم کنم و اجازه دهم آمار و ارقام و فکت‌ها سخن بگویند.

برای اینکه این بحث چارچوب مشخصی داشته باشد و خیلی به جابلسا و جابلقا نرود بیایید یک بازه زمانی دوهزارساله را در نظر بگیریم. ابتدای این بازه زمانی را هم بگذاریم مقارن با بعثت مسیح علیه‌السلام و انتهای آن را هم بگذاریم همین امروز یعنی نوامبر دوهزار و بیست.

حالا یک مرور کلی بیندازیم به یکی از مهم‌ترین اتفاقات این زمان یعنی همان مبعث پیامبر، عیسی مسیح. همه متفق‌القولیم که در دین مسیحیت، از خود حضرت مسیح مهم‌تر شخصیتی نداریم. همین جناب مسیح، علی‌رغم تمام تبلیغاتی که توسط دستگاه پروپاگاندای مسیحیت علیه مسیح می‌شود که ایشان انسان بدشانسی بود! اگر کمی به زندگی‌شان دقت کنید می‌بینید اتفاقاً بسیار هم خوش‌شانس بودند. یعنی در مقایسه با همتای معاصرشان جناب پاپ فرانسیس که او هم در حال حاضر مهم‌ترین شخص دنیای مسیحیت هستند و دستگاه پروپگاندای مسیحیت بسیار تلاش می‌کند از ایشان یک چهره خوش‌شانس بسازد، بسیار خوش‌شانس‌تر بودند. شما خودتان مقایسه کنید، مسیح لخت و برهنه بدون محافظ و ماشین شیشه‌ای ضدگلوله و بدون دفترودستک و دم‌ودستگاه عریض و طویل اداری و مالی و سیاسی با حواریونش پای پیاده این‌ور آن‌ور می‌رفتند آن زمان که تکنولوژی نبود اما در عوض تا دلتان بخواهد شانس بود، راه‌به‌راه جذامیان را خوب می‌کردند و مرده‌ها را زنده! همین جناب مسیح با یک خانم بدنام بنام مریم مجدلیه هم کلی سفر کردند، حالا البته در احادیث هست که ایشان قبلاً بدکاره بودند ولی بعدش خوب شدند ولی به‌هرحال در اولین برخورد که به‌عنوان روسپی شناخته شده بودند یا نه؟ خب چه شد؟ هیچ! آب هم از آب تکان نخورد و اتفاقاً اسم این بانوی مقدسه از تمام حواریون هم بیشتر در انجیل‌های چهارگانه آمد و هیچ‌کس هم بابت این ارتباط نزدیک نه عذرخواهی کرد نه جلسه تشکیل داد نه به بررسی و تحقیق و تفحص پرداخت و نه آبروریزی کرد! آب هم از آب تکان که نخورد هیچ، تازه هم مسیح هم مریم مجدلیه از همیشه عزیزتر شدند.

حالا بیایید همین اتفاق را برای جناب پاپ فرانسیس تصور کنید! اصلاً تصور نیاز ندارد، همین اتفاق قدرتی خدا برای ایشان افتاد! این پاپ بدشانس بااین‌همه دم‌ودستگاه درست وسط پاندمی کرونا که حتی یک نفر را هم نتوانست خوب کند که هیچ، عدل هم روز جمعه سیزدهم نوامبر، همین پاپ گردن‌شکسته ازهمه‌جابی‌خبر توی خلوت خودش خواست یک تمدد اعصابی کند و خستگی در کند، رفت توی صفحه اینستاگرام و شروع کرد به چرخیدن بین مریم‌های مجدلیه برزیلی، حالا از یکی‌شان هم خوشش آمد و پسند کرد، مگر این مردم و حواریون بی‌جنبه تکنولوژی زده امان دادند؟ به ثانیه نکشید که اسکرین‌شات (عکسفه) آن از شرق تا غرب دور را درنوردید و بوق‌ها و کرناها به صدا درآمد و فریاد وا مذهبا، وا مسیحا به راه افتاد و اشک‌ها ریخته شد و انگشت‌ها برای آنفالو و آنلایک به جنبش افتاد و جلسات تحقیق و تفحص به راه افتاد که کی بود کی بود من نبودم! که چی؟ که پاپ باسن یک خانم را پسندیده! خب پسندیده که پسندیده! مگر خود مسیح نپسندیده بود؟ چرا این‌همه شلوغ‌بازی درمیاورید؟

این جماعت عوام کاری می‌کنند که آدم به این صرافت بیفتد که تکنولوژی یک ابزار ساخت شیطان است برای بدنام کردن مردان خدا، وگرنه چه معنایی دارد آدم این‌قدر دنبال کون پاپ و دیگر مذهبیون راه بیفتد و چلیک چلیک از شیطنت‌هایشان عکس و مدرک جمع کند؟

آدم باید یک جو شانس داشته باشد، ولو در روز سیزدهم ماه که با جمعه مقارن می‌شود.