بر اساس گزارش سالانه «گروه کمیته‌های مسکن و انجمن‌های مستأجران کبک» (RCLALQ)، موارد اخراج اجباری مستأجران در استان در سال ۲۰۲۳ نسبت به سال گذشته ۱۳۲ درصد افزایش یافته است.
به گزارش هفته به نقل از رادیو کانادا، این سازمان در عین حال در گزارش خود اذعان کرده که این آمار و ارقام تنها بخش کوچکی از تعداد کل اخراج‌هایی است که در سال جاری در شهرهای مختلف استان رخ داده است چراکه فقط بخش محدودی از این اخراج‌ها به کمیته‌ها و سازمان‌های عضو RCLALQ گزارش می‌شود.
سازمان RCLALQ در گزارش خود که روز سه‌شنبه منتشر شد، اعلام کرد در ۱۲ ماه گذشته ۳۵۳۱ مورد اخراج مستأجران به کمیته‌های مسکن گزارش شده در حالی که این رقم سال گذشته ۱۵۲۵ مورد بود. این رشد ۱۳۲ درصدی بیشترین رشد اخراج مستأجران کبکی است که تاکنون RCLALQ ثبت کرده با این حال تصویر واقعی این پدیده، در استان به‌مراتب بدتر از اینهاست.
اکثر قریب به‌اتفاق اخراج‌های اجباری مستأجران هرگز به کمیته مسکن گزارش نمی‌شود و از آنجایی که این اقدامات در کبک تحت کنترل سیستماتیک نیستند، امکان تهیه دقیق تعداد اخراج‌ها وجود ندارد اما کارشناسان می‌گویند شاید این موارد در سال ۲۰۲۳ به حدود ۹۱ هزار هم برسد.
از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، تعداد اخراج‌های اجباری که توسط گروه‌های عضو RCLALQ ثبت شده، تقریباً ۶ برابر شده است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که رشد اخراج مستأجران در تمام مناطق کبک دیده می‌شود اما مونترال در این زمینه رکورددار است. افزایش اخراج اجباری مستأجران در سال ۲۰۲۳ در جزیره مونترال نسبت به سال ۲۰۲۲ جهش ۱۴۳ درصدی داشته است. در کبک‌سیتی این پدیده رشد ۶۹ درصدی را نشان می‌دهد.
شهرها و مناطق خارج از این دو کلان‌شهر در سال ۲۰۲۳ شاهد افزایش ۱۲۱ درصدی گزارش اخراج اجباری مستأجران بوده‌اند. اخراج اجباری مستأجران در این مناطق از ۴۸۷ در سال گذشته به ۱۰۷۶ در سال ۲۰۲۳ رسید.
در استان کبک به‌ویژه جوانان، خانواده‌های تک والد، سالمندان و افراد آسیب‌پذیر بیشترین لطمه را از بحران مسکن متحمل شده‌اند.
به گفته سدریک دوسو از مسئولان RCLALQ، یکی از ترفندهای رایج صاحب‌خانه‌ها برای بیرون راندن غیرقانونی مستأجران، این است که می‌گویند می‌خواهیم خودمان یا یکی از اعضای درجه‌یک خانواده‌مان در آنجا ساکن شویم؛ اما در اکثر موارد این بهانه‌ای دروغین است برای بیرون راندن مستأجر و بالا بردن اجاره‌بها، زیرا صاحب‌خانه‌ها اطمینان دارند که برای اطمینان از قانونی بودن یا نبودن اقدام آن‌ها، هیچ پیگیری یا کنترلی صورت نمی‌گیرد.
دلیل دیگری که مطرح می‌شود، بزرگ کردن، تقسیم‌بندی یا تغییر کاربری ملک است. به گفته آقای دوسو، در اغلب موارد، پس از بیرون راندن مستأجر، صاحب‌خانه هیچ تغییری در ملک خود نمی‌دهد.
در میان ترفندهای غیرقانونی صاحب‌خانه‌ها برای خلاص شدن از شر مستأجر، بهانه نوسازی هم بسیار رایج است و دست صاحب‌خانه را برای افزایش اجاره خانه باز می‌گذارد.
طبق گزارش RECLALQ، برخی صاحب‌خانه‌ها هم به روش‌های غیرقانونی دیگری مستأجر خود را تحت‌فشار می‌گذارند تا خانه را خالی کند.
در سال جاری، نوسازی و فشارهای بی‌مورد ترفندهایی است که بسیار افزایش یافته است.
افزایش گسترده این شیوه‌ها در کنار سستی در اجرای قوانینی که انتظار می‌رود از مستأجران حمایت کند، مشکلات زیادی برای مستأجران به وجود آورده و به معضل بی‌خانمانی در شهرهای کبک دامن زده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد که حدود ۲۳ درصد اخراج اجباری به بهانه‌های یادشده، به بی‌خانمانی مستأجران منجر می‌شود و در برخی موارد نیز به اعتیاد می‌انجامد.
.webp)
ارسال نظرات