وضعیت تولید ناخالص داخلی و تغییرات آن به ازای هر ساعت کار و درآمد سرانه نیز مؤید همین مسئله است. بررسیها نشان داده است که رشد بهرهوری در کانادا به مدت چندین دهه از کشورهای دارای اقتصاد بهاصطلاح توسعهیافته تا اندازه زیادی عقبمانده است. این مسئله بهویژه در مقایسه با وضعیت همسایه جنوبی کاملاً مشهود است؛ اما نکتهای که بیشتر قابلتأمل میباشد این است که روند بهرهوری طی پنج سال گذشته عملاً معکوس شده، آشکارا کاهش یافته و موجب شده است تولید ناخالص داخلی سرانه واقعی نیز در یک مسیر نزولی قرار گیرد. به گفته داگلاس پورتر، اقتصاددان ارشد BMO، همه این عوامل باعث شده که سطح زندگی در کانادا در سالهای اخیر کاهش یابد، اتفاقی که پس از جنگ جهانی دوم به اینطرف سابقه نداشته است.
آمار نشان میدهد که میزان بهرهوری بخش کسبوکار در کانادا طی پنج سال گذشته بهطور متوسط سالانه ۰.۳ درصد کاهش داشته این در حالی است که این شاخص همزمان در همسایه جنوبی افزایش ۱.۷ درصدی را ثبت کرده است. به گفته آقای پورتر، تولید ناخالص داخلی در هر ساعت کار عنصر اساسی تعیینکننده سطح زندگی و رفاه در یک کشور است؛ بنابراین کاهش بهرهوری در کانادا گواه روشنی است که بهطور متوسط وضعیت زندگی کاناداییها تنزل کرده و حتی از قبل از همهگیری کرونا هم پایینتر آمده است و این یک واقعیت است.
همچنین کانادا ازنظر رشد اقتصادی، در ردهبندی کشورهای سازمان همکاری و توسعه اقتصادی سقوط کرده است. این سازمان در گزارش اخیر خود تأکید کرد که بهبود بلندمدت استانداردهای زندگی در کشورهای عضو مستلزم بهرهوری بالاتر است. رشد ضعیف بهرهوری کانادا از سال ۲۰۱۵ به اینطرف به افزایش شکاف در تولید ناخالص داخلی سرانه بین کانادا و دیگر اقتصادهای این گروه که عملکرد و شرایط بهتری دارند، منجر شده است.
همه این عوامل به همراه رشد سریع جمعیت تحت تأثیر پدیده مهاجرت لجامگسیخته، تولید ناخالص داخلی سرانه واقعی کانادا را در سال گذشته بیش از پیش کاهش داد و به زیر سطح سال ۲۰۱۷ رساند.
به گفته پورتر، اقتصاد کانادا طی ۲۵ سال بهموازات اقتصاد ایالاتمتحده رشد میکرد اما از سال ۲۰۱۵ به اینطرف در این رقابت از همسایه جنوبی خود عقبافتاده است.
به گفته کارشناسان رشد ضعیف اقتصاد کانادا و عقب افتادن از اقتصادهای بزرگ دلایل متعددی دارد. یکی از علل وضعیت کنونی این است که فعالیتهای اقتصادی کانادا در سالهای اخیر عمدتاً به سمت بخشهایی سوق داده شده که دستاوردهای بهرهوری محدودتری دارند. به عبارت دقیقتر باید گفت که بخش عمدهای از این فعالیتها بهویژه از سال ۲۰۱۵ به سمت بخش خدمات عمومی متمایل شده است. عدم سرمایهگذاری کافی در بخشهای غیرمسکونی، ماشینآلات و تجهیزات و مالکیت معنوی نیز از سال ۲۰۱۵ به اینطرف در شکلگیری این وضعیت بیتأثیر نبوده است.
داگلاس پورتر میگوید سطح پایین سرمایهگذاری تجاری و درنتیجه سرمایهگذاری مستقیم خارجی نیز یکی دیگر از عوامل ایجاد چالشهایی است که اقتصاد کانادا امروز با آنها روبروست. البته تأثیر صنعت نفت را نیز در این معادله نمیتوان نادیده گرفت. ضعف اقتصاد کانادا زمانی بیش از پیش عیان شد که پس از سقوط قیمت نفت در سال ۲۰۱۵، سرمایهگذاری در بخش منابع نفت و گاز به طرز ملموسی کاهش یافت.
ارسال نظرات