زندگی رضا تبریزی نوری، بدن‌ساز معلول ایرانی، با یک استوری انتقادی در دوران کرونا، کاملاً دگرگون شد. او از بسته شدن باشگاه‌های ورزشی و باز ماندن اماکن زیارتی انتقاد کرده بود که همین انتقاد ساده با خشم عوامل جمهوری اسلامی همراه شد. او بابت همین انتقاد، انواع فحاشی‌ها را شنید و ماه‌ها به زندان افتاد تا اینکه بعد از آزادی به کانادا آمد و سپس در مسابقات «ویلچر المپیا» به مقام چهارم جهان رسید. مسابقات «مستر المپیا» را می‌توان معتبرترین مسابقه بدن‌سازی جهان دانست که رضا تبریزی توانست در اولین حضورش در این رقابت معتبر جهانی عنوان قابل‌توجهی کسب کند.
به گزارش هفته، محمد باقرزاده، روزنامه‌نگار ایرانی، هم درباره سرگذشت زندگی رضا تبریزی در شبکه اجتماعی ایکس گفته است: «در کنار هادی چوپان، امسال یک ایرانی دیگر هم در مستر المپیا بود: رضا تبریزی که در ویلچر المپیا با پرچم کانادا چهارم شد. آقای تبریزی قصه عجیبی دارد. سال ۹۹ و در اوج کرونا یک استوری‌اش خبرساز شد و گروه‌های فشار را به جلو خانه‌شان در مشهد کشاند و حتی ۱۰ ماه هم زندان رفت. او در اعتراض به بسته شدن باشگاه ورزشی‌شان به اعتراض و با لحنی تند نوشت که چرا مراکز زیارتی باز است، اما باشگاه‌ها ورزشی را می‌بندید؟ همین نوشته زندگی‌اش را تغییر داد تا جایی که پس از ۱۰ ماه زندان مجبور به ترک کشور شد.»
خود رضا تبریزی هم در گفت‌وگویی که با روزنامه اعتماد داشته، در جایی از مصاحبه میگوید: «ده ماه در ایران زندان بودم. بعد از ده ماه تحت سند آزاد شدم. دادگاه هم رفتم. طي مشورت‌هايی كه كردم، ديدم من نمی‌توانم ايران بمانم، چون يكسری كسانی كه شلوغ كرده بودند مقابل خانه ما و به اين جريان شدت داده بودند كه براي ارتقای درجات شغلی خودشان بود دست از سر من برنمی‌داشتند. يكسری‌ها كاسه‌های داغ‌تر از آش شدند؛ بنابراین با مشورتی كه از افراد متخصص و وكلا گرفتم به من گفتند كه در ایران نمانی بهتر است، چون ممكن است بعداً دچار دردسر شوی.»
او در جای دیگری هم درباره هجوم هواداران جمهوری اسلامی به محل خانه و باشگاهش صحبت کرده و گفته: «تابلوی باشگاه مرا پاره كردند و مردم و پليس هم تماشا می‌كردند و كاري از آنها برنمی‌آمد. فحاشی می‌كردند و شعار می‌دادند و كارهایی براي تحريک ما تا دوروبری‌های ما يا يكي از اعضاي خانواده‌ام درگير بشوند.»
تبریزی یک جای دیگر گفت‌وگو هم درباره تفاوت وضع ورزشکاران معلول در ایران و کانادا میگوید: «سال‌ها قبل تلاش كردم كه در مسابقات حرفه‌ای جهان شركت كنم، اما در ايران كه بودم متأسفانه نمی‌شد و ورزشكار نمی‌فرستادند. براي حرفه‌ای‌ها اصلاً تيمی اعزام نمی‌كنند.»
منابع:
ارسال نظرات