چگونه از دلسرد کردن هم دست برداریم و با هم همدل باشیم؟

خبرنگار: سجاد صاحبان‌زند

برپایی رادیوی آنالوگ وی‌آی‌پی در مونترال که برنامه‌هایی را به زبان فارسی پخش می‌کند، اتفاقی بود که در روزهای پایانی سال ۲۰۱۹ روی داد تا سال ۲۰۲۰ با رویدادی خوب برای ایرانی‌ها، به‌ویژه ایرانی‌های مونترال همراه باشد. این رادیو تاکنون برنامه‌های متنوعی را پخش کرده است و بنا دارد تا این روند را ادامه دهد، از گفتگو با حامد همایون و فرید زلاند گرفته تا بررسی و تحلیل‌های اجتماعی و اقتصادی به زبان ساده و جذاب.

به بهانه آغاز به کار این رادیو فارسی‌زبان، سراغ مریم میلانی (مجری و موسس) و الهام اسکندریان (مدیریت اجرایی و کارگردان) رفتیم. خانم میلانی، فرهنگ‌سازی را یکی از اهداف کلان رادیو وی‌آی‌پی می‌داند و می‌گوید: «در همه دوران کاری‌ام، چه زمانی که درباره بیماری‌های خاص همچون اچ‌آي‌وی فیلم ساختم، چه زمانی که درباره فرش و اسب ایرانی کار کردم، و چه زمانی که درباره خانم مهین اسکویی مستندی ساختم، دغدغه فرهنگ‌‌سازی داشتم.»

او ادامه می‌دهد: «وقتی وارد مونترال شدم، فضای فرهنگی این شهر را خیلی دوست داشتم. اما نکته‌ای سبب دلخوریم شد. تلاش کردم تا با مراکز فرهنگی‌رسانه‌ای مونترال کار کنم، ولی برخوردها چندان خوب نبود. زمانی که احساس کردم نمی‌توانم با رسانه‌های موجود کاری کنم، تلاش کردم رسانه‌ای را ایجاد کنم که کار در آن را می‌دانستم.»

میلانی سه سال پیش سازمان غیرانتفاعی «دنیای ایده‌آل» را احداث کرد تا بتواند به دغدغه‌های فرهنگی‌اش بپردازد. او در توضیح بیشتر می‌گوید: «برای افرادی مثل من که کار فرهنگی می‌کنند، کار خاصی در مونترال وجود ندارد، در نتیجه باید خودمان شغل‌هایی را برای خودمان ایجاد کنیم. به هر حال در کنار فیلم ساختن و فعالیت‌های هنری، سابقه مدیریت همایش‌ها و برنامه‌های فرهنگی، همچون کنسرت‌های موسیقی بین‌المللی را در سابقه داشتم و برپایی دنیای ایده‌ال در همین مسیر بود.»

موسس رادیو وی‌آی‌پی (صدای ایده‌آل فارسی) می‌گوید که بعد از تحقیقات فراوان به این نتیجه رسید که کار روی یک رادیوی آنالوگ و زنده را آغاز کند، فعالیتی که بسیاری گمان می‌کردند به نتیجه نمی‌رسد اما تاکنون روند رو به رشدی را داشته است. او می‌افزاید: «تلاش ما در رادیو این است که از همدیگر حمایت کنیم و از همدیگر یاد بگیریم. می‌خواهیم سبب آشنایی با گروه‌ها، شغل‌ها، فرصت‌های اجتماعی، فعالیت‌های فرهنگی و برنامه‌های شهرمان باشیم و همچون یک آینه، وقایع مونترال، کبک ،کانادا و جهان را بازتاب دهیم.»

کارگردان فیلم «کاغذ خروس‌نشان» در ادامه می‌گوید: «تلاش ما این است که صدایی باشیم برای افرادی با نظرات گوناگون، افرادی که متفاوت با هم فکر می‌کنند، اما در عین تفاوت با هم دوست هستند و به هم احترام می‌گذراند. ما از روز اول تلاش کردیم با رسانه‌های مونترالی در تماس باشیم و از هیچ‌گونه کمک و همکاری دریغ نمی‌کنیم.»

الهام اسکندریان با اشاره به صحبت‌های مریم میلانی، به یک‌دست نبودن جامعه ایرانی اشاره می‌کند و می‌گوید: «جامعه ما آن‌چنان که باید منسجم نیست و با این‌که افراد شاخصی در جامعه ایرانیان وجود دارد، اما در این جامعه، بر خلاف بسیاری از جوامع مهاجر دیگر کانادا، حمایت از همدیگر وجود ندارد.»

او ادامه می‌دهد: «مشکل ما ایرانی‌ها این بوده که افراد با تلاش فردی به موفقیت‌هایی می‌رسند، اما از آن‌جا که با حمایت جامعه همراه نمی‌شوند، کارشان را رها می‌کنند.» او یکی از اهداف رادیوی وی‌آی‌پی را ایجاد این فضای همدلی در جامعه ایرانی می‌داند.

از اسکندریان می‌پرسم که بازتاب نظرات جامعه ایرانی از رادیو وی‌آی‌پی چگونه بوده است. او به مدت کوتاه شروع این رادیو اشاره می‌کند و می‌گوید: «فرصت ما برای معرفی خودمان بسیار کم بوده، اما با این همه، تماس‌ها و نظرات بسیار خوبی از سوی شنوندگان برنامه داشته‌ایم که ما را به ادامه کار تشویق می‌کنند. یکی از افرادی که بیش از سه دهه است در مونترال زندگی می‌کند از جمله این افراد بود. او اشاره داشت که صدای ایرانی کمتر در مونترال پخش شده و اگر چیزی بوده، در بازه زمانی کوتاهی و با محوریت موضوعات سیاسی یا ادبی شکل گرفته و خیلی زود به پایان رسیده است، در حالی که رادیوی وی‌آی‌پی برنامه‌های متنوعی داشته است.»

خانم میلانی به مشکلاتی اشاره می‌کند که افراد بعد از مهاجرت گرفتار آن می‌شوند. افراد معمولا در جامعه جدید فرصت کمتری برای خواندن دارند و به همین دلیل به اطلاعاتی درباره زندگی در جامعه جدید نمی‌رسند. او ادامه می‌دهد: «تلاش ما این است که به مسایل و دغدغه‌های روزمره مردم بپردازیم. می‌خواهیم پیچیده‌ترین مسایل را به زبانی ساده و قابل فهم برای همه بیان کنیم. مثلا می‌دانیم بسیاری از ایرانی‌ها، در درک قوانین و مسائل جامعه مشکلاتی دارند.»

برنامه رادیوی وی‌آی‌پی علاوه بر پخش مستقیم از رادیو اف‌ام، از طریق کانال این رادیو در تلگرام، اینستاگرام و فیس‌بوک هم قابل دریافت است. با این‌همه کوتاهی زمان پخش رادیو به‌طور زنده در موج اف‌ام سبب می‌شود تا مخاطبان نتوانند با آن آشنا شوند. از خانم میلانی می‌پرسم که برای معرفی این برنامه چه مسیری را در نظر دارد.

او در ابتدا از اهداف بلندمدت خود می‌گوید که تولید برنامه‌ای دوازده ساعته در روز و بازپخش آن در دوازده ساعت دیگر است و ادامه می‌دهد: «دولت کبک به افرادی کمک می‌کند که علاوه بر سابقه انجام کاری، پروژه خود را شروع کنند. در حال حاضر رادیو با سرمایه شخصی ما اداره می‌شود. در صورت ادامه مسیر، ما حمایت دولت کبک را خواهیم داشت و می‌توانیم به تولید دوازده ساعت در روز برسیم تا کمک به ایجاد شغل کمک کنیم و هم بتوانیم کمک‌رسان جامعه ایرانی باشیم.»

خانم اسکندریان در توضیح بیشتر می‌گوید: «انتظار ما این است که رسانه‌هایی که در شهر مونترال مشغول هستند، به معرفی کارهای رادیو بپردازند. اگر ما رسانه‌ها در کنار هم باشیم، قطعا موفق‌تر خواهیم بود. همین گزارش لطف و همکاری نشریه هفته، خود نمونه‌ای برای بیشتر شناخته‌شدن رادیو ماست. ما اکنون برنامه‌ها را با تاخیری دو روزه روی یوتیوب بارگذاری می‌کنیم، اما امیدواریم که به زودی پخش زنده از یوتیوب و فیس‌بوک را آغاز کنیم. در حال حاضر پخش مستقیم از مسیر اینستاگرام انجام می‌شود.»

میلانی با اشاره به این‌که رادیو در تلاش است تا مخاطبان را هرچه بیشتر در جریان برنامه‌هایش بگذارد، به وب‌سایت سازمان غیرانتفاعی «دنیای ایده‌آل» اشاره می‌کند و می‌گوید: «امیدوارم به زودی بتوانیم برنامه‌ها در وب‌سایت خود را بدهیم و این نیازمند حضور و همکاری متخصصان علاقه‌مند به این رادیو است.»

مجری سابق بخش سینمایی تلویزیون تپش با بیان این‌که رادیو وی‌‌آی‌پی می‌خواهد صدای همه باشد و به گرایش‌های سیاسی، مذهبی توجه کند، از بخش‌هایی همچون نمایش، خاطره‌بازی و موسیقی می‌گوید که در آینده به آن‌ها بیشتر توجه خواهد شد.

اسکندریان در توضیح بیشتر می‌گوید: «من الان با دانشجویی در حال صحبت هستم تا از تجربیات زندگی‌اش در مونترال برای ما بگوید. می‌خواهیم تجربیاتمان با هم به اشتراک بگذاریم تا اگر اشتباهی بوده تکرار نشود و اگر موفقیتی بوده، مسیرش را بهتر بشناسیم.»

میلانی می‌افزاید: «ما همین الان برنامه‌ای داریم به نام «پژواک فرهنگ‌ها» که افراد می‌توانند داستان زندگی‌شان را برای ما بنویسند. افراد خودشان می‌توانند این داستان‌ها را بخوانند و اجرا کنند و اگر نخواستند، ما می‌توانیم آن‌ها را اجرا کنیم. این تجربه‌ها به ما کمک می‌کنند تا زندگی بهتری داشته باشیم.»

کارگردان فیلم «مونث» که موضوع آن زندگی یک زن خانه‌دار است، ادامه می‌دهد: «زندگی همه افراد می‌تواند نکات جالبی داشته باشد. مثلا شاید بسیاری از ما ندانیم که یک زن خانه‌دار برای اداره یک خانه زحمات زیادی می‌کشد. حالا تصور کنید یک زن در کنار کار خانه، شغلی هم داشته باشد.»

میلانی ضمن تشکر از همکاری رادیو Centre-ville می‌‌گوید: «هرچند ما هزینه‌های این رادیو را پرداخت می‌کنیم، اما جای قدردانی دارد که این فرصت به ما داده شده است. همچنین از آروین ظهوری در ایران، مهدیه مصطفایی، جورج شباب و خانم شادی جواهری (کارشناس روانشناسی) تشکر می‌کنم که در کنارمان بوده‌اند و یاری رسانده‌اند. امیدواریم ما بتوانیم افراد بیشتری را در تیم‌مان داشته باشیم و به موفقیت بیشتری برسیم. هر کس در هر شرایطی می‌تواند به ما کمک کند، از حمایت مالی گرفته تا ارائه تبلیغات، از نوشتن داستان‌هایشان تا اجرای آن‌ها می‌تواند در ادامه راه رادیو موثر باشد.

«هفته» اولین رسانه‌ای است که از ما به این صورت حمایت می‌کند، هر چند که ماهنامه «بازار» هم پیش از این ساعات برنامه‌ها و اطلاعات مرتبط را اطلاع‌رسانی کرده است و ما از این بابت ممنونیم.»