خبرنگار کانادایی تحت‌تاثیر سنتور ایرانی

گزارش سی.بی.سی درباره سنتورنوازی بیژن میثمی، هنرمند ایرانی‌تبار

خبرنگار کانادایی تحت‌تاثیر سنتور ایرانی

آخر هفته‌ها کارتون می‌دیدم. همان طور که تلویزیون می‌دیدم، با سنتورم می‌نواختم و همین طور که کارتون‌ها پخش می‌شدند آهنگ‌های پس‌زمینه‌شان را سعی می‌کردم بنوازم. این برایم سرگرم‌کننده بود. آهنگسازی آن چه می‌دیدم، اندک‌اندک برایم آسان‌تر و آسان‌تر شد. دوست داشتم که داستانی برای آهنگسازی داشته باشم.

بیژنِ خردسال بزرگ و بزرگ‌تر می‌شد، و سنتور را راهی مناسب برای مقابله با چالش‌های خانه می‌یافت. پدرش هرگز به خانه برنگشت و فرض بر این گذاشته شد که درگذشته است. موسیقی سفر احساسی بیژن و آرامش‌بخش تنهایی او بود.

زندگی «بیژن میثمی» زمانی که تنها ۶ ساله بود، دگرگون شد. آتش انقلاب اسلامی دامن‌گیر خانواده‌اش شد و به دستگیری و زندانی شدن پدرش منجر گردید. مادر بیژن برای آن که پسرش از آشفتگی و اندوهی که دچارش شده بیرون آید، او را تشویق کرد که زیرنظر عمویش، دکتر حسین میثمی، که استاد سنتور بود، این ساز را فراگیرد.

به گزارش هفته و به نقل از «سی‌بی‌سی»، بیژن در ۶ سالگی نواختن سنتور را شنیداری آموخت. در موسیقی سنتی ایران، یادگیری از طریق گوش، روشی متداول و جا افتاده است. در این شیوه، نوازنده به قطعه‌ای گوش می‌سپارد و سپس آن را می‌نوازد و تکرار می‌کند و این بدون تکیه بر نت نوشته شده‌ یا نت موسیقی انجام می‌گیرد. شنوندگان بیژن مات و مبهوت بودند که این پسر چگونه می‌تواند به رغم سن کمش، و با به خاطر سپردن همه‌چیز، چنین بر ساز چیره باشد.

بیژن می‌گوید که آخر هفته‌ها کارتون می‌دیدم. همان طور که تلویزیون می‌دیدم، با سنتورم می‌نواختم و همین طور که کارتون‌ها پخش می‌شدند آهنگ‌های پس‌زمینه‌شان را سعی می‌کردم بنوازم. این برایم سرگرم‌کننده بود. آهنگسازی آن‌چه می‌دیدم، اندک‌اندک برایم آسان‌تر و آسان‌تر شد. دوست داشتم که داستانی برای آهنگسازی داشته باشم.

بیژن تحصیلاتش را در دانشگاه تهران و نزد استاد مجید کیانی ادامه داد. او با تشکیل گروه موسیقی هورامی برنده‌ی جوایز و مسابقات متعددی شد. سفر بیژن در نهایت او را در سال ۲۰۰۴ به کانادا آورد و خوشبختانه او با سنتور خود مهاجرت کرد.

به تازگی، در کتابخانه‌ی مموریال پارک کلگری تماشاگران او ترکیبی از آثار سنتی برای این ساز را شنیدند، سپس این بخت را داشتند که آهنگ‌های اصلی خود بیژن را بشنوند. بسیاری از آثار او با تلفیق سبک‌ها، فرهنگ‌ها و ژانرهای مختلف موسیقی، داستان‌هایی درباره خانواده‌اش بودند. از جمله «رقص اندوه» و «ارتباط با پدر» (ادای احترام بیژن به پدر مرحومش)، «مادر»، مادر خارق‌العاده‌اش که در کنسرتش حضور داشت، و حتی قطعه‌ای درباره خانه‌ی جدیدش با عنوان «پاییز کلگری».

تماشاگران مجذوب هنرنمایی بیژن و صدای سنتور او شدند. بیژن همچنین درباره‌ی بخش‌بخش سنتور برای آن‌ها توضیح داد و از سیم‌های سنتور گفت تا چگونگی کوکش.

در پایان کنسرت هم مشتاقان کنجکاو دوره‌اش کردند تا بیشتر درباره‌ی این ساز ایرانی غیرمعمول در کانادا، این ساز عرفانی و این ابزار قدرتمند و شفابخش بدانند.

منبع

ارسال نظرات