یا بها پرداخت می‌کنی و یا تو می‌مانی و یک آرزو

با سلام و سپاس از وقتی که در اختیار «هفته» می‌گذارید. برای شروع لطفاً خود را برای مخاطبان ما معرفی بفرمایید.

مهلا-وحید: با سلام به شما و مخاطبین خوبتان. ما به‌طور مختصر «مهید» (MAHID) و به‌طور مفصل، مهلا دیانی و وحید کمال علوی هستیم.

و چه شد که برای زندگی و کار به این‌سوی جهان آمدید؟ و آیا مهاجرت شما را در پی‌گیری اهدافتان موفق‌تر کرد؟

مهلا-وحید: از ماه ژانویه ۲۰۱۹ و با دعوت دانشگاه یورک برای گذراندن دوره فرصت مطالعاتی به تورنتو آمدیم و چون احساس خیلی خوبی از زندگی در این شهر چند فرهنگی داشتیم تصمیم گرفتیم برای اقامت دائم اقدام کنیم. قطعاً مهاجرت کردن، علی‌الخصوص دست‌وپنجه نرم کردن با سختی‌های شروع مجدد در یک جامعه جدید، ما رو برای دستیابی به اهدافمان قوی‌تر کرده است.

بارقه‌های کارِ فرهنگی از کجا به سراغتان آمد؟

مهلا-وحید: ما خوشبختانه هر دو توی خانواده‌هایی متولد شدیم و رشد کردیم که با فعالیت‌های فرهنگی مثل نویسندگی، آواز، گویندگی، تئاتر و بازیگری آشنا بودن اما به‌طور مشخص‌تر از زمانی که با هم آشنا شدیم، سعی کردیم که به هم دیگه توی شناختن توانایی هامون و دنبال کردن علایقمان تا حد ممکن کمک کنیم. مثلاً توی سال‌های آخر ایران بودنمان مهلا دوره گویندگی و دوبلاژ رو توی انجمن گویندگان جوان (گلوری) گذراند که همیشه دلش می‌خواست این کار رو انجام بده در ادامه و توی مرحله اول مهاجرتمان به کشور مالزی رفتیم و به شکل حرف‌های شروع به کار کردن توی گروه شبکه‌های جم کردیم. درواقع ۱ سالی که آنجا بودیم فرصتی بود که ما با پروسه تولید محتوا بهتر آشنا بشویم که توی تولیدات الانمان در کانادا هم خیلی به کمکمان آمده.

چه شد که مسیرتان در این‌همه شاخه‌های مختلف هنری و فرهنگی به سمت پادکست رفت و «شنبه این هفته» شکل گرفت؟

مهلا-وحید: شاید دلیل اصلی ما برای تولید پادکست «شنبه این هفته» رو بشه نبود رسانهٔ فارسی‌زبان حرفه‌ای در تورنتو عنوان کرد. ما تقریباً از هفته دوم ورودمان به تورنتو شروع کردیم به شناخت بیشتر افراد و استودیوهایی که به شکل‌های مختلف خودشان رو فعال حوزه مدیا می‌دانند اما هرچی بیشتر کارهاشان را می‌دیدیم و باهاشون هم‌صحبتی می‌کردیم، بیشتر متوجه این کمبود فرهنگی در جامعه ایرانی می‌شدیم شرکت‌های تبلیغاتی گوناگونی اینجا هستند که متأسفانه فقط اسم شبکه رو یدک می‌کشند، مجله‌های به‌ظاهر فرهنگی منتشر می‌شوند که فقط عنوان مجله دارند و ماهیتی جز بیلبورد تبلیغاتی کاغذی باکیفیتی بسیار پایین ندارند و مؤسسات و افرادی که سقف فعالیت‌هایشان به بریزوبپاش‌های آن‌چنانی و گرفتن عکس‌هایی برای سوشال مدیا ختم می‌شود. به‌این‌ترتیب بود که ترجیح دادیم توی یک همچین فضای، به باور ما، نابسامان فرهنگی برای خودمان کار کنیم و پادکست رو قالب مناسبی برای به اشتراک‌گذاری دغدغه‌های روزمره‌مان می‌دانستیم این‌طوری شد که شنبه ۲۶ مرداد ۱۳۹۸/ ۱۶ اوت۲۰۱۹) اولین اپیزود پادکست شنبه این هفته با موضوع مهاجرت منتشر شد (instagram.com/shanbehinhafteh)

ساختار و بخش‌ها و اهداف «پادکستتان» چیست و تا کی ادامه دارد؟

مهلا-وحید: پادکست شنبه این هفته، همان‌طور که از اسمش مشخصه، شنبه هر هفته منتشر می‌شود و قالبی گفت‌وگو محور و اپیزودیک داره. یعنی سعی می‌کنیم که هر هفته موضوع و محوریت مشخصی برای گفت‌وگو داشته باشیم و یکمی هم به حال و هوای این هفته بپردازیم. توی بیشتر قسمت‌ها فقط خودمان گفت‌وگو می‌کنیم و توی بعضی اپیزودها هم مهمان داریم. تا الآن و در ۳ فصل گذشته ۳۵ اپیزود رو منتشر کردیم و به‌زودی با اندک تغییراتی فصل ۴ رو شروع خواهیم کرد تا زمانی که حرف برای گفتن داشته باشیم، پادکست شنبه این هفته ادامه خواهد داشت.

و چگونه به پادکست جدید رسیدید؟ چه تفاوتی با کار قبل دارد؟

مهلا-وحید: «پادکست چم‌وخم» عنوان پادکست دوم ماست که قالبی آموزشی داره و توی هر اپیزودش ما چکیده ۱ مقاله غیرعلمی اما به‌دردبخور رو برای شنوندگانمان تعریف می‌کنیم. مدت‌ها بود این طرح رو داشتیم و خوشبختانه با همکاری عالی تیم رادیو جوان این فرصت دست داد که کارمان از رسانه‌ای منتشر بشه که یکی از بهترین‌هاست و مخاطب بسیار بالایی داره همین‌جا خیلی زیاد تشکر می‌کنیم از این گروه حرف‌های خصوصاً DJ Al عزیز که مدیریت پروژه پادکست‌های رادیو جوان رو انجام می‌دهد.

اصولاً به نظرتان چرا «پادکست» این‌همه مهم و مقبول و اثربخش شده است؟

مهلا-وحید: تولید پادکست سابقه آن‌چنان طولانی نداره و مثل خیلی از پدیده‌های دیگه با پیشرفت تکنولوژی شناخت افراد ازش بیشتر شده، ظرفیت‌های اون گسترش پیدا کرده، و در حال عمومی‌ترشدن هست به نظر ما تنوع تولیدات و قابل انتخاب بودن پادکست‌ها، محدود نبودن به زمانی خاص برای شنیدن و یا دیدن محتوای یک پادکست و همین‌طور امکان تبدیل زمان‌های مرده به فرصتی برای آگاهی بیشتر رو می‌توانیم از عوامل مهم دیگه بدونیم که باعث محبوبیت پادکست‌ها شدند.

تولید و تداوم پادکست هزینه‌بَر است. چطور هزینه‌هایش را تأمین می‌کنید و سهمِ حمایت‌های فرهنگیِ دولت و یاری‌های مردمی را در پیشبردِ کار چگونه می‌دانید؟ آیا داشتن اسپانسری مثل رادیو جوان با حاشیه‌هایی که در حمایت از پادکست‌ها دارد به کار یک پادکست مثل شما ضربه نمی‌زند؟

مهلا-وحید: دنبال کردن هر هدف و علاقه‌ای مسلماً هزینه هم دارد اما یا بهاش رو پرداخت می‌کنی و میری به سمتش؛ یا هدفت می‌شود برات یک آرزو. ما هر دو در حال حاضر در دانشگاه مشغول به کار هستیم و به همین خاطر دغدغه‌ای برای برآورد هزینه‌ها نداریم. اما مطمئناً دلیل اصلی ادامه دادن این مسیر برای هر دو ما علاقهٔ ویژه‌ای هست که به تولید محتوی خوب و باکیفیت داریم. در مورد حمایت‌های مردمی می‌شود گفت بزرگ‌ترین حمایتی که از سمت مردم می‌تواند انجام بشه گوش کردن به پادکست‌ها هست؛ چراکه با تعداد شنونده‌ها هست که هر پادکست می‌تواند به درآمد برسد درنهایت در مورد انتشار پادکست از رادیو جوان می‌شود گفت که این پلتفرم، مثل YouTube، Spotify، Apple Podcasts و … محتوایی متنوع را در دسترس عموم قرار می‌دهد و این خود مخاطب هست که انتخاب می‌کند به چه چیزی گوش بدهد. نکتهٔ خوب ماجرا این است که با ورود رادیو جوان به دنیای پادکست‌ها عدهٔ خیلی زیادی از فارسی‌زبانان می‌توانند با این نوع از تولید محتوا آشنا بشوند و وجود تنوع هم می‌تواند کمک کند  تا سلیقه‌های مختلف رو به این کار علاقه‌مند کند.

لطفاً از راه‌های مختلف شنیدنِ دو محصولتان و دسترسی به آرشیوِ آن نیز برای ما بگویید.

مهلا-وحید: در گوگل و یا در تمامی پادگیرها می‌توانید با تایپ کردن این دو اسم به‌آسانی برنامه‌های ما رو پیدا کنید؛ پادکست «شنبه این هفته» و «پادکست چم‌وخم». امیدواریم از شنیدن پادکست‌ها لذت ببرید.

سخن پایانیِ ناگفته…

مهلا-وحید: ما دوستان و عزیزان زیادی رو در کنار خودمان داریم که بودنشان و همفکری با آن‌ها پیمودن این مسیر رو برایمان بسیار هموارتر میکنه دوست داریم ازشان خیلی تشکر کنیم بابت تمامی کمک‌هایشان. همینطور بسیار ممنونیم از شما که در جهت پیشبرد فرهنگ ایران‌زمین قدم برمی‌دارید و این فرصت رو در اختیار ما گذاشتید. در آخر امیدواریم پادکست‌ها کمک کنند تا دنیا جای بهتری برای زندگی بشود.

دوستان گرامی، ممنون از وقتی که به «هفته» دادید.