کاندیدا از طرف «پویش همبستگی و صلح»

دو گروه مشخص برای انتخابات جبهه‌آرایی کرده‌اند. پویش همبستگی و صلح در برابر کارزار تغییر و بازسازی. اگر بخواهید به رأی‌دهندگان خیلی ساده بگویید تفاوت شما با گروه کارزار چیست چه می‌گویید؟

رضا نامداری: اگر بخواهم خیلی کوتاه بگویم، یک مسیر طولانی طی شده تا ماجرا به اینجا رسیده و درنهایت به این دوقطبی شدید ختم شده است. ولی اصلی‌ترین تفاوت کارزار تغییر و پویش همبستگی در مورد واکنش احتمالی کنگره ایرانیان کانادا در قبال تلاش‌ها برای تحریم علیه ایران است.

ما سابقه لایحه ۲۱۹-اس را داریم که این کار را کردند و تلاش کردند ایران را تحریم کنند و کنگره ایرانیان کانادا در سال ۲۰۱۸ موفق شد به‌عنوان تنها سازمان ایرانی در مقابل این لایحه بایستد و آن را در سنا شکست دهد. گروه «کارزار تغییر و بازسازی» خیلی سریع این را اعلام کرد که اصولاً مقابله با تحریم جزو وظایف کنگره نیست و اگر هم این لایحه دوباره بیاید قرار نیست در مقابلش بایستند.

پویش همبستگی و صلح این را به‌صراحت اعلام کرده است که اگر در کانادا دوباره بخواهند دنبال لایحه ضدایران بروند مسلماً با آن مقابله خواهد کرد. موارد مختلف دیگری هم هست اما این اساسی‌ترین مسئله است.

طرف مقابل وظیفه کنگره را چنین می‌بیند که علایق و نیازمندی‌های جامعه ایرانی را در کانادا پیگیری کند و موضوع صحبت شما در مورد مسائل بزرگ سیاسی است که جزو وظایف و فعالیت‌های کنگره به‌حساب نمی‌آید. بر اساس چه استدلالی می‌گویید این وظیفه کنگره است؟

رضا نامداری: بند اول اساسنامه کنگره به‌صورت مستقیم می‌گوید که کنگره باید برای پیگیری منافع جامعه ایرانی-کانادایی اقدام کند. اول این که من مسئله تحریم ایرانیان را به‌نوعی تبعیض برای جامعه ایرانی- کانادایی می‌دانم که به‌صورت مستقیم باعث ایجاد تبعیض در حقوق این بخش از جامعه می‌شود.

این مسئله را کاملاً اجتماعی-صنفی می‌‌دانم؛ یعنی مسئله تحریم درست است که ابعاد سیاسی هم دارد ولی بر روی بخش اجتماعی و صنفی هم به‌شدت غلبه دارد. خصوصاً لایحه‌ای مثل ۲۱۹-اس که لایحه تحریم‌های غیرهسته‌ای بود و مواری اضافه بر تحریم‌های سازمان ملل اعمال بود و به‌نوعی در راستای سیاست‌های حداکثری ترامپ قرار داشت. می‌دانید که در این سال‌ها این سیاست‌ها باعث ممانعت از ورود ایرانی‌ها به آمریکا شده و اگر تصویب می‌شد لطمات آن به‌صورت مستقیم به جامعه ایرانی-کانادایی برمی‌گشت.

آیا این درست است که بگوییم پویش همبستگی و صلح در حقیقت ادامه هیئت‌مدیره قبلی است؟

رضا نامداری: البته در گروه ۹ نفره‌مان، سه نفر از اعضای هیئت‌مدیره قبلی که تصمیم داشتند و می‌توانستند در این انتخابات شرکت کنند حضور دارند و بسیاری از مسائل اساسی که در برنامه‌ و پلتفرم به آن‌ها اشاره کردیم برنامه‌هایی بوده که هیئت‌مدیره‌ قبلی هم دنبال کردند. طبیعتاً هیئت‌مدیره قبلی خصوصاً در دو سال گذشته با توجه به شکایت حقوقی که شده بود کار چندانی نمی‌توانست انجام دهد. بنابراین من فکر می‌کنم این هیئت‌مدیره اگر از نامزدهای پویش همبستگی و صلح تشکیل شود می‌تواند کارهای مهم‌تری را انجام دهد.

طبیعتا دغدغه جامعه ایرانی و موضوعات روزمره‌اش در تحریم‌ها خلاصه نمی‌شود. اگر بخواهید در چند محور کوتاه به دیگر فعالیت‌های پویش اشاره کنید چه می‌گویید؟

رضا نامداری: یکی از کارهایی که گروه ما به آن متعهد است تلاش برای پیگرد حقوقی اختلاس‌گران ایرانی است که به کانادا آمدند. البته این کار هم تا حدودی در هیئت‌مدیره قبلی پیگیری شد ولی از مسائل اصلی است.

پیگیری روابط دیپلماتیک با ایران، بازگشایی کنسولگری، سفارت و هر چیزی که بتواند روابط کنسولی را برای ایرانیان کانادا راحت‌تر کند. پیگیری مشکلات دانشجویان ایرانی و ساده‌تر کردن وضعیت صدور ویزا؛ چه توریستی چه دانشجویی چه مهاجرتی. ما همه به آن متعهد هستیم تا کاری کنیم که ایرانیان حق سفر و تجارت و مراودات مالی آزادانه را باید داشته باشند.

آقای نامداری نظر شما درباره دخالت آقای لاسکاریس در انتخابات کنگره چیست؟

رضا نامداری: ما در پویش همبستگی و صلح، مخالفت قاطع خودمان را با دعوت از افراد غیرایرانی جهت عضویت در کنگره و تحت‌الشعاع قرار دادن انتخابات آتی اعلام کردیم. اگرچه که عضویت افراد غیرایرانی در کنگره بر طبق اساسنامه‌ فعلی کنگره قانونی بوده و ممانعت از عضویت ایشان بر طبق قوانین کانادا مصداق تبعیض است. به نظر می‌رسد سروصدایی که درباره این مسئله ایجاد شده یک تاکتیک انتخاباتی بوده است؛ چرا که در سالیان گذشته نیز افراد غیرایرانی در کنگره‌ ایرانیان کانادا عضویت داشته و حتی به عنوان داوطلب با آن همکاری کرده‌اند، اما هرگز تعدادشان آن‌قدر نبوده که در تعیین سرنوشت انتخابات اثرگذار باشند.

آقای رضا نامداری از شما سپاسگزاریم.