| رفع مسئولیت: انتشار مواضع اشخاص و کاندیداهای انتخابات کنگره ایرانیان کانادا به معنی تایید یا رد آنها نیست. این امر در قالب وظیفه حرفه‌ای «هفته» و ایجاد فضای مناسب و فرصتِ برابر برای کاندیداها توسط هفته صورت میگیرد. املا و انشای نوشته‌های تبلیغاتی متعلق به کاندیداها و تیم‌‌های انتخاباتی است. / تحریریه هفته |
|
نگاهی به شبکه‌های اجتماعی ایرانیان کانادا گویای یک فضای دوقطبی و تب‌آلود است. در روزهای اخیر و با نزدیکتر شدن تاریخ انتخابات و مجمع عمومی سالانه کنگره ایرانیان کانادا فضای باهمستان روزبه‌روز پرتنش‌تر می‌شود. برای چاره‌جویی جهت کاهش این تنش‌ها «هفته» سراغ کاندیداهای دو گروهِ درگیر در انتخابات، «کارزار تغییر و بازسازی» و «پویش همبستگی و صلح» رفت. در این رابطه «هفته» شش سوال را به صورت کتبی به کاندیداهای دو طرف ارسال کرد. پاسخ‌های کتبی این عزیزان با یک ویرایشِ حداقلی در اینجا تقدیم می‌شود. از کاندیداهای گرامی برای وقتی که جهت پرداختن به سوالات هفته گذاشتند سپاسگزاریم. |
پاسخ‌های سه کاندیدای «کارزار تغییر و بازسازی» به شش سوال هفته
از فضای انتخاباتی موجود راضی هستید؟ چرا؟
امیر خدیر: روشن است که دلیل وجودی «کارزار تغییر و باز سازی»، اعتراضی‌ست به نگرش و شیوه کار مدیریت کنونی کنگره (ICC). ولی اعتراض ما به معنی سرکوب اندیشه آنان نیست. اگر رقابت اصالت دموکراتیک دارد، با سرکوب، با حذف و با تهمت‌زنی فاصله روشنی باید داشته باشد.
تلاش‌های دو سال گذشته اعضای کنگره برای نقد شیوه کار هیئت مدیره کنونی و تلاش برای بازگرداندن قانونمندی، پاسخگویی و شفافیت به کنگره، در اهداف «کارزار تغییر و بازسازی» تجلی یافته است. با این حال، این «کارزار» به‌دنبال حذف اندیشه و گرایش‌های هیات مدیره و کاندیداهای آن نیست. ما مصرانه تلاش می‌کنیم تا فضایی ایجاد کنیم که همه ایرانیان کانادا فارغ از جو مسموم و چنددستگی ایجاد شده، بتوانند در محیطی سالم، بدون هراس از تهمت، توهین و برچسب، فعالیت کنند و کنگره نیز چتری باشد جهت حفظ منافع مشترک همه ایرانیان کانادا.
اما رفتار ناهنجار مسئولین کنونی ICC ، که ۳ نفر از آنها جزو لیست گروه «پویش همبستگی و صلح» هستند، فضای بسیار مسمومی را در این چند سال اخیر در پیرامون همه کارهای مربوط به کنگره دامن زده است. متاسفانه در تشنج و جنجالی که به پاست، چیزی که طبیعی است، خطاست!
همه این خطاها از ناحیه هیات مدیره کنونی ICC نیست. ما هم که به آنها منتقدیم عاری از اشتباه نیستیم. طرفداران هر دو جریان هم نقشی، گاه بسیار سهمگین در این تشنج و اشکال‌ها دارند.
اما منشاء بروز بسیاری از بد گفتاری‌ها و بدکرداری‌ها در هر جمعی، از نحوه اداره اجتماعی مسولین و رهبران و صاحب‌قدرتان است. اینجا هم استثنا بر نمی‌دارد. رفتار کسانی که چند سال است در راس کار ICC هستند تاثیر اصلی و تعیین‌کننده در شکل‌گیری روابط و ایجاد فضای مسموم کنونی داشته است. این را به خوبی میتوان در فرهنگ بحث و گفت‌وگوی فعالین با نفوز گروه «پویش» که از طرف هیات مدیره کنونی هدایت می‌شود، مشاهده کرد. نمونه آخر آن نوشته‌ای از آقای علی چنگیزی‌ست که شما اخیرا در مجله «هفته» چاپ کردید.
نوشته ایشان آمیخته‌ای‌ست ازاتهامات بی‌مدرک و بی‌پایه و توهین به کنشگرانِ منتقد هیات مدیره و دشمنسازی از کسانی مثل من که جرم‌مان مخالفت با استفاده ابزاری از ICC است. من جناب چنگیزی را ۴۰ سال است می‌شناسم. بروز این برخورد ناصحیح از طرف ایشان نتیجه این جو مسموم و پرتنشی‌ست که می‌تواند خیلی از ما را به سقوط در اخلاق گفتاری و رفتاری در اجتماع بکشاند.
البته لازم به تذکر است که برخی جریانات و افراد ناصادق، که لزوما ربطی به این طرف و آن‌طرف این مجادله هم ندارند، تخصص دیرینه در جوسازی‌های بسیار مسموم و هدفمندی دارند. مطبوعات مسئول می‌باید با وظیفه‌شناسی از دامن زدن به این حاشیه‌پردازی‌هایِ زشت و پخش لجن‌پراکنی‌های مخرب و خانمان‌سوز پرهیز کنند. و اگر نه همه ما در معرض فرهنگی هستیم که طبل‌زن آن Fox News بود و رقابت سیاسی در آمریکا را مسموم و تبدیل به نفرت و دشمنی کرد.
مهردخت هادی: جو فعلی انتخابات نتیجه فعالیت‌های هیئت مدیره کنگره در ۴ سال گذشته است. فعالیت‌های جانبدارانه هیات مدیره فعلی حساسیت‌های زیادی را در میان گروههای مختلف برانگیخته است. به‌طوری که این رقابت انتخاباتی از یک سو از طرف بعضی از گروه‌ها و افراد مستقل جامعه حمل بر مبارزه با همسویانِ جمهوری اسلامی و یا نفوذ جمهوری اسلامی در میان افراد و سازمانهای اجتماعی کانادایی ایرانی می‌شود و از سوی دیگر، گروهی دیگر تلقی مبارزه با طرفداران جنگ و تحریم را دارند.
این شدت قطبی شدن فضا تماما به دلیل سیاست‌گذاری‌های کنگره توسط مدیران آن در چهار سال گذشته است، که اساسا بدون توجه به اصول نیازسنجی علمی و پایه‌های ساختارسازی منافع مشترک جامعه ایرانی و ایجاد و تشویق به مشارکت جمعی بوده است.
مسلما در چنین جو برافروخته توقع مدارا و رواداری زهی خیال باطل می‌شود!
بخشی از طیف افراد همراه، حامی، و حمایت‌گران کارزار از این بخش برآشفته است. مسلما کارزار تمام سعی خود را کرده که باوجود فشار گروههای تندروی هر دو طرف، گفتمان حرکت اجتماعی خود را حفظ کند. اما هیچ تسلط و نفوذ کاملی را روی تمام مخالفین هیئت مدیره فعلی ندارد.
بخش بزرگی از طرفداران هیئت مدیره فعلی از طریق صفحات مجازی که مستقیما تحت مدیریت بخشی از هیئت مدیره است به تولید برنامه‌های تخریبی در مورد کاندیداها پرداخته‌اند که با پرداخت هزینه مالی آگهی، به پخش اخبار و اطلاعات ناصحیح در مورد کاندیداها و افراد نزدیک به کمپین پرداخته‌اند.
مسلما وجود چنین فضای متشنجی بررگترین ضربه را به پیکره این کارزار گفت‌وگوگر وارد کرده. به‌جرات میتوان گفت اگر انرژی که صرف کنترل این فضای متشنج و هدایت آن به بحث های اصولی‌تر می‌شود صرف عضو‌گیری فعال کرده بود، هم اکنون تعدا اعضای کنگره از مرز ۵۰۰۰ نفر گذشته بود.
بسیاری از مردم عادی که با آنها صحبت کردیم (که بعضا در نشست‌های اطلاع‌رسانی طرفین شرکت کرده بودند) از فضای موجود ناراضی هستند. آیا این نارضایتی به حق است؟ اگر چنین است در یک هفته باقی‌مانده تا پایان انتخابات چه می‌کنید تا فضا را تغییر دهید؟
تینا فرشادگهر: گروه «کارزار» متشکل از افرادی است با اندیشه‌های گوناگون سیاسی ولی مداراجو. این مداراجویی براین دیدگاه استوار است که رشد دموکراسی در روابط اجتماعی، تقویت و استمرار جامعه مدنی نیازمند به فرهنگ تساهل و مداراست. رقابت مدنی دموکراتیک محدود به پذیرش ایده دموکراسی نیست بلکه رویکردی به کثرت‌پذیری در گفتار و رفتار و احساسات ملموس ما است. سعی ما این‌ست که گفتار و رفتار و احساسات ملموس ما همیشه روی این الگو باشد. طرفداران «کارزار» کوشش می‌کنند در این امر دقت و احتیاط کنند. گفتیم ما عاری از اشتباه نیستیم. اما کوشش جدی می‌کنیم دچار تندروی و عصبانیت‌های مردود نبردهای انتخاباتی نشویم تا روش‌های تهمت‌زنی، حرمت شکنی و شخصیت‌کشی که همه از آن انزجار داریم، در میان ما بروز نکند.
مهردخت هادی: «کارزار» تمام تلاش خود را کرده و خواهد کرد که با تمرکز روی پیام اصلی لزوم تغییر و بازسازی و معرفی پایه‌های اصلی پلتفرم، مسیولیت اجتماعی در قبال خانواده‌های پرواز PS752، و نیازهای عمیق جامعه ما به سازمانی مانند کنگره، از دامن زدن به بحثهایتخریبی جلوگیری کند، هر چند که هر جا لازم باشد با کلامی صادق و صریح برای بیان مواضع خود بیاستد.
به نظر شما چرا بسیاری از ایرانیان حس می کنند نوع عمل دو طرف شبیه به احزابی است که برای گرفتن لگام قدرت در سطح ملی وارد مبارزه انتخاباتی شده اند و ربطی به رفتار رقیبان در یک رقابت باهمستان (کامیونیتی) ندارد؟
تینا فرشادگهر: بروز رقابت در عقاید و اختلاف اصولی در هر نهاد دموکراتیک طبیعی و مطلوب است. ولی متاسفانه اختلافات ناشی از عملكرد و تصمیم‌های هیأت مدیره کنونی، کنگره ایرانیان را دچار بحرانی شدید نموده که از چارچوب اصولی و دموکراتیک خارج گشته است.
کنگره ایرانیان کانادا متعلق به همه ایرانیان کاناداست. طبق اساسنامه وظیفه اصلی ICC پیشبرد و دفاع از منافع عام جامعه ایرانی ـ کانادایی است. برای انجام این وظیفه که به خاطر تنوع بسیار زیاد گرایشات درون جامعه ما کار دشواری است، مسئولین ICC باید از جانبداری‌های رایج سیاسی به نفع این گروه یا آن گروه، این دولت یا آن دولت چه در ایران چه در کانادا خودداری کنند. با این وجود در دوره‌های مختلف در گذشته، مواردی پیش آمده که بخشی از این وظیفه، یعنی «پرهیز از جانبداری» نقض شده و از اسم و امكانات کنگره در رابطه با اهداف حزبی و سیاسی استفاده شده است. بی‌شک در بسیاری از موارد، چه در قبل چه اکنون، این گرایش از سوی اعضایی شرافتمند از هیئت مدیره صورت گرفته است که قصدی نداشتند جز خدمت به آنچه که فکر می‌کردند به نفع جامعه ایرانی است. اما با توجه به عمق اشکالاتی که گرایش‌ها و روش‌های کاری هیئت مدیره کنونی برای ICC و باهمستان ایرانی-کانادایی‌ها ایجاد کرده، باید صادقانه دنبال چاره بود.
بعد از پیروزی احتمالی در انتخابات اولین تلاش شما برای نزدیکتر کردن طرفداران جناح رقیب به خودتان چه خواهد بود؟
تینا فرشادگهر: بحران‌زدایی، ترویج فرهنگ مدارا و امانت‌داری از هویت و وظایف ICC احتیاج به شرکت بیشتر اعضا در تصمیم‌گیری‌ها دارد. این زمان خواهد برد. حوصله باید کرد. با میانه‌داری و پرهیز از جهت‌گیری‌های بحث‌برانگیز، باید آرامش و اعتماد را مجددا به جامعه ایرانی-کانادایی برگرداند.
اما میتوان با اطمینان گفت گروه انتخاباتی «پویش همبستگی و صلح» که ۳ تن از همان اعضای هیئت مدیره قبلی و حامیان پرجوش آنها را به همراه دارد نمی‌تواند این وظیفه را انجام بدهد. گرایشی که هیچ انتقادی بر خود را نمی‌پذیرد، و نخواسته یا نتوانسته با مدیریتی اصولی و احتیاط لازم در رعایت دموکراسی درونی و پذیرش گرایشات دیگر و رسیدگی به انتقادات، از بروز این اختلافات شدید جلوگیری کند، محکوم به تکرار همان اشتباهات و ایجاد همان فضای متشنج است.
آیا حاضر هستید (شما به عنوان یک کاندیدا یا اینکه به عنوان کل مجموعه‌تان) با طرف مقابل یک اطلاعیه متشرک صادر کنید و توهین ها و اتهاماتِ غیر مستند طرفداران علیه کاندیداهای طرف مقابل را محکوم کنید؟ اگر حاضر هستید چه متنی پیشنهاد می کنید و اگر حاضر نیستید چرا؟
مهردخت هادی: «کارزار» بدنبال حذف اندیشه و گرایش‌های هیئت مدیره و کاندیداهای آنها نیست. اما با توجه به عملکرد هیئت مدیره فعلی در بیش از دو سال گذشته، خصوصا از ۱۴ سپتامبر گذشته تا کنون و اینکه سه تن از اعضای همین هیئت مدیره در میان کاندیداهای «پویش» قرار دارند، امکانی برای دادن یک بیانیه مشترک وجود ندارد. برای رد و مخالفت با توهین‌ها و اتهامات غیرمستند لازم به صدور بیانیه مشترک نیست، کلام و عمل مبتنی بر شفافیت و تنش‌زدایی، و مسئولیت‌پذیری کفایت می‌کند.
تا قبل از انتخابات سه توصیه مهم شما به طرفدارانتان چیست؟
امیر خدیر: کنگره می‌بایست با روشی دموکراتیک و با اعتدال در رفتار و گفتار، شرایطی فراهم آورد که مانند چند سالی که گذشت در مظان اتهام قرار نگیرد که به یک «لابی» یا یک گرایش خاص سیاسی تبدیل شده است.
تینا فرشادگهر: کنگره ایرانیان کانادا متعلق به همه ایرانیان کاناداست. رقابت مدنی، پذیرش ایده دموکراسی، کثرت‌پذیری در گفتار و رفتار. چون تنها در آن صورت می‌توانیم امیدوار باشیم این روش، فرهنگ تساهل و مدارا، مورد استقبال مخالفین و منتقدین ما هم باشد.
مهردخت هادی: نگذاریم که احساسات جریحه‌دارشده ما در این چند سال، امکان پیروزی جامعه ما در این انتخابات را به خطر بیاندازد. یادمان باشد که هزارها نفرساعت صرف ایجاد این موقعیت استثنایی در جامعه ما و نجات این سازمان مهم به نفع منافع جمعی ایرانیان کانادا شده است. این شانس بزرگ ما برای ایجاد موقعیت و قدرتمند‌سازی سازمانیست که می‌تواند تصمین‌کننده ایجاد محیطی سالم، بدون هراس از تهمت، توهین و برچسب، برای فعالین دلسوز جامعه باشد.
ارسال نظرات