نکته جالب اینکه این خانه به قدری فرسوده است که از مشتریان خواسته شده است که برای بازدید به داخل ساختمان نروند، چون احتمال آسیب وجود دارد و ساختار فیزیکی خانه، به قدر کافی ایمن نیست.
گفته میشود که احتمالا هزینه بازسازی این خانه قدیمی، بیشتر از تخریب کامل و نوسازی آن تمام شود، اما چون این خانه در منطقه حفاظت شده میراث فرهنگی قرار دارد، خریدار باید فکر تخریب کامل این بنا را از سرش بیرون کند و فقط به فکر بازسازی باشد.
حال سوال اینجاست که چرا فروشنده از همان اول، قیمت واقعی خانه را فهرست نکرده است و ترجیح داده خانهاش را با قیمت اولیه یک دلاری ثبت کند؟
شرکت کارگزاری املاک Zoocasa در توضیح این اتفاق میگوید که این قیمت درخواستی یک دلاری، یک نوع استراتژی فروش است تا خریداران احتمالی بیشتری از خانه بازدید کنند.
این کار باعث میشود که این ملک، بیشتر بر سر زبانها بیفتد و خریداران با بودجههای مختلف، ملک را ببینند تا در نهایت، خانه به بالاترین پیشنهاد، فروخته شود.
البته همیشه این استراتژی جواب نمیدهد و مواردی بوده که استقبالی از خانههای یک دلاری نشده، ولی موارد موفقی هم تاکنون ثبت شده است.
مثلا در سال ۲۰۲۱، یک ملک واقع در منطقه دانفورث و خیابان لارنس شرقی در ابتدا به قیمت اولیه یک دلار برای فروش فهرست شده بود، ولی در نهایت این خانه به قیمت یک میلیون و ۲۰۰ هزار دلار معامله شد.
حال باید دید آیا این استراتژی فروش برای این خانه کلنگی در مرکز تورنتو هم جواب میدهد یا خیر؟
منبع:
https://nationalpost.com/news/why-some-toronto-properties-are-listed-for-only-1
ارسال نظرات