نشان آزادی بر شانه‌های زنی که دو دهه است پشت میله‌ها نفس می‌کشد

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، برنده جایزه صلح نوبل برای مبارزه با ظلم و ستم زنان شد.

کمیته صلح نوبل در اسلو پایتخت نروژ با شعار «زن، زندگی، آزادی» جایزه صلح نوبل امسال را به نرگس محمدی، فعال حقوق بشر زندانی در ایران اهدا کرد.

این کمیته پیش از این به دلیل دعوت از جمهوری اسلامی برای این مراسم مورد انتقادهای شدیدی قرار گرفت و در ادامه اعلام کرد دعوت از سفیران جمهوری اسلامی، روسیه و بلاروس را لغو کرده است.

در حالی نام نرگس محمدی به این جایزه پیوند می‌خورد که در دو دهه اخیر مدام بین زندان و خانه در رفت و آمد بوده، روزهای بسیاری را در سلول انفرادی گذرانده و قد کشیدن دختر و پسرش را ندیده است.

اهدای این جایزه به نرگس محمدی، واکنش‌های بسیار داخلی و خارجی را به همراه داشته است.

نازنین زاغری رتکلیف: نرگس برای همه ما در اوین کارهای زیادی انجام داد. نرگس الهام‌بخش زنان بند زنان اوین برای مبارزه بی‌باکانه‌اش با نقض حقوق زنان، استفاده از سلول‌های انفرادی و اعدام درسیستم قضایی ایران است.

شیرین عبادی که نخستین برنده ایرانی صلح نوبل بود: این جایزه افتخاری بزرگ برای کانون مدافعان حقوق بشر است و ما خواستار آزادی بی‌قید و شرط خانم محمدی هستیم.

حامد اسماعیلیون: آنچه از شما می‌توان آموخت پیگیری و استقامت در مبارزه است. حاکمان تاریک‌اندیش کشور ما نتوانستند و نمی‌توانند مبارزه شما را برای حقوق بشر به ویژه حقوق زنان، برای آزادی و عدالت وشان و کرامت آدمی، با درفش و زندان متوقف کنند.

بازیگران زن ایرانی هم که بعد از همراهی با مردم پایشان به زندان باز شد، از او نوشتند:

ترانه علیدوستی: آزادی خواهد آمد. به گواه رد قدم‌هایی که زنی چون تو بر این خاک به جا گذاشت.

کتایون ریاحی: افتخاری که در بند است.

هنگامه قاضیانی: نرگس جان محمدی، آزادی فرا می‌رسد.

گفتنی است، نرگس محمدی دومین زن ایرانی است که جایزه صلح نوبل را از آن خود کرده و پیش از او شیرین عبادی هم این جایزه را بیست سال پیش گرفته بود.