آیا ایرانیانِ کانادا پذیرای جامعه‌ی دگرباشان ایرانی هستند؟

برخی از گروههای اپوزیسیون روی خوشی به جامعه‌ی دگرباشان نشان نمی دهند

هم‌جنس‌گرایی در جمهوری اسلامی قانونی نیست و مجازاتش اعدام است. حال پرسش این جاست که در بیرون از ایران، میان باهمستان ایرانیان خارج از کشور، نگاه به این موضوع از چه جنسی است.

هم‌جنس‌گرایی در جمهوری اسلامی قانونی نیست و مجازاتش اعدام است. حال پرسش این جاست که در بیرون از ایران، میان باهمستان ایرانیان خارج از کشور، نگاه به این موضوع از چه جنسی است.

مت فروزندی، هنرمند میان‌رشته‌ای ایرانی-کاناداییِ دگرباش و یکی از بنیانگذاران و مدیر هنری بنیاد 3.19.27(2)، در این‌باره در گفت‌وگو با گلوبال ویس دیدگاههایش را در میان نهاده است.

فروزند‌ی درباره‌ی جایگاه جامعه‌ی دگرباشان در میان گروههای اپوزیسیون جمهوری اسلامی می‌گوید که این گروهها انگشت بر نقاط تاریک رژیم که نقض حقوق بشر، تبعیض، سرکوب، خشونت و همچنین فساد اقتصادی و ناکارآمدی کلی است، گذاشته‌اند و در این زمینه‌ها، یک دگرباش ایرانی مظهر نهایی اپوزیسیون جمهوری اسلامی است.

او توضیح می‌دهد که حضور مشهود جامعه‌ی دگرباشان ایرانی در خط مقدم مبارزه در خیزش «زن، زندگی، آزادی» آشکارا پدیده‌ای است که تأثیر زیادی بر عرصه‌ی سیاسی ایران گذاشته و آن چه امروز می‌بینیم متفاوت است با آن چه قبل از خیزش می‌دیدیم. با این حال، هر چند اپوزیسیون جمهوری اسلامی دیگر نمی‌تواند مانند گذشته جامعه‌ی دگرباشان را نادیده بگیرد، ولی برخی از گروههای اپوزیسیون روی خوشی به جامعه‌ی دگرباشان ندارد.

فروزند‌ی درباره‌ی مطالبات جامعه‌ی دگرباشان ایرانی می‌گوید که خواسته‌ی آنها فقط آزادی فردی نیست، بلکه عدالت اجتماعی و کثرت‌گرایی است. در واقع، حضور و صدای جامعه‌ی دگرباشان نه تنها ایدئولوژی رژیم را به چالش می‌کشد، بلکه به تنوع و خلاقیت اپوزیسیون نیز کمک می‌کند. به همین دلیل است که گروههای اپوزیسیون ایرانی هنوز باید در مورد رویکرد خود نسبت به جامعه‌ی دگرباش تأمل کنند.

فروزندی درباره‌ی این که دگرباشان چه ارمغانی برای مخالفانشان و نیز وجه‌ی خودشان می‌توانند ارائه دهند، مدعی است که این ارمغان گفتمان عدالت اجتماعی و کثرت‌گرایی است. او می‌گوید که چهل و چهار سال تبعیض، بی‌عدالتی و خشونت سیستماتیک در جمهوری اسلامی، موضوع عدالت اجتماعی را به یکی از موضوعات اصلی جامعه‌ی ایران تبدیل کرده است.

فروزندی همچنین از نفود دگرباشان می‌گوید و عنوان می‌دارد که جامعه‌ی دگرباش ایرانی یک گروه منزوی یا حاشیه‌ای نیست، بلکه گروهی متصل با متحدان و شبکه‌هایش است.

فروزندی درباره‌ی پذیرش خود و همگنانش در باهمستان ایرانیان می‌گوید باهمستانیها در پذیرش دگرباشها عقب‌تر از جامعه‌ی داخل ایران‌اند. او توضیح می‌دهد که رژیم در دو دهه‌ی اخیر تأثیر چشمگیری بر نهادهای اجتماعی و فرهنگی باهمستانهای ایرانیان داشته است. در واقع، رژیم اسلامی در ایجاد و کنترل برخی نهادهای باهمستان نقش داشته است. در این راستا، انزوای جامعه‌ی دگرباشان در باهمستانهای ایرانیان و گسترش هم‌جنس‌گراهراسی در بین ایرانیان همواره در دستور کار عوامل رژیم بوده است. به عنوان مثال، رویکرد هم‌جنس‌گرا هراسی این نهادها در جنبش «زن، زندگی، آزادی» در تورنتو بسیار مشهود بود.

او مدعی است: «ابتدا سعی کردند نمادهای جامعه‌ی دگرباش را از تظاهرات و تجمعات باهمستان حذف کنند. سپس در ۱ اکتبر ۲۰۲۲، در اقدامی مضحک، سازمان‌دهندگان تظاهرات ایرانیان در تورنتو از پلیس کانادا خواستند که یک فرد دگرباش که پرچم ال‌جی‌بی‌تی کیو را در دست داشت از تظاهرات بیرون کنند، زیرا پیام آنها با پیام تظاهرات مطابقت نداشت. فیلم این حادثه همان روز در فضای مجازی منتشر شد.»

فروزندی همچنین از ایستادگی‌شان می‌گوید: «جامعه‌ی دگرباشان ایرانی در مقابل این نوع فشارها ایستادگی کرد. ما توانستیم در جریان خیزش گامهای بلندی در جهت ارتقای حقوق جامعه برداریم. ما هم به این واقعیت واقفیم که هنوز راه طولانی و سختی در پیش داریم و باید خود را برای قدمهای بعدی سازماندهی مجدد کنیم.»

 

منبع

ارسال نظرات