ویدئوهایی پربازدید در تیکتاک نشان میدهد که زنان پیراهنهایی گشاد روی لباسهایشان میپوشند تا در مترو از آزار و اذیت در امان بمانند. این پیراهنهای گشاد که به «پیراهنهای مترویی» معروف شدهاند، مورد توجه گسترده قرار گرفته و واکنشهای متفاوتی را برانگیختهاند. زنان در این ویدئوها میگویند که به محض خروج از مترو این پیراهنها را درمیآورند.
به گزارش هفته و به نقل از «سیتیوی»، میخوانید:
اسمیتا قوش میگوید که بیشتر زنان، اگر گزینهی دیگری نداشته باشند، این کار را میکنند. بیشتر وقتها ژاکت با خودم میبرم تا با آن خودم را بپوشانم تا توجهی را ناخواسته برانگیخته نکنم. خیره شدن مردها که امری رایج است، مرا ناراحت میکند.
قوش که دو بار در مترو آزار دیده، در شبها ترجیحش این است که به جای مترو از اوبر استفاده کند.
ویکتوریا مونتی هم دریافته وقتی که زیر سن قانونی بود و لباس فرم دبیرستان را میپوشید، زیاد مورد توجه بود. او اینک در مترو ژاکت میپوشد تا بیشتر از خودش مراقبت کند.
او میگوید که به نظرم چنین کاری لازم است، به خصوص اگر در شب سوار اتوبوس یا مترو میشوید. هر چند احمقانه به نظر میآید، ولی باید این کار را انجام دهیم، چون برای دختران حفاظت از خود مهم است.
لئورا تاننبام، نویسندهی من زنی بیبندوبار نیستم، میگوید که این کار در کوتاهمدت مثبت است، ولی در نهایت کاملا منفی است. بله، کسی که چنین پیراهنی میپوشد احتمالا احساس امنیت بیشتری میکند؛ ولی منفی است، چون آنها در واقع محافظت نمیشوند.
او میگوید از دنیایی که زنان به علت پوششان احساس ناامنی نکنند فرسنگها فاصله داریم و بنابراین این پدیدهی پیراهن مترو احتمالا تا مدتها با ما خواهد بود.
فلورانس اولیویا جنس، پژوهشگر در خشونت و تجاوز جنسی در دانشگاه دورهام، میگوید که ۹۹ درصد از زنان آزار و اذیت خیابانی و آزار جنسی را در ملاء عام تجربه کردهاند. این در همه جای جهان اتفاق میافتد. این فقط در مونترال، کبک یا کانادا نیست.
آندریا گونراج، از بنیاد زنان کانادا، هم میگوید که زنان نباید به خاطر به تن کردن پیراهنهای مترو یا هر حرکتی که به آنها احساس امنیت میدهد، قضاوت شوند.
او میافزاید شما کاری را انجام میدهید که برای شما بهترین است، با این حال این راه حل نیست و همهی ما مسئولیم.
به تازگی، پویشی را حملونقل عمومی مونترال با همکاری پلیس و شورای شهر مونترال با نام «شاهدان، دست به کار شوند» راه انداخته است تا اطمینان حاصل شود که زنان نیازی به پوشاندن خود برای رفتوآمد نداشته باشند.
این پویش بر ضرورت اقدام در صورت مشاهده یا تجربهی آزار تمرکز دارد و امید میرود که با این پویش گامی در راستای افزایش آگاهی و ایمنتر شدن حملونقل عمومی برداشته شود.
ارسال نظرات