سه سال و نیم پس از آن که ویروس کووید-۱۹ سراسر جهان را آلوده کرد و در کانادا جان دهها هزار کانادایی را گرفت، گروهی از کارشناسان پزشکی از مقامهای فدرال خواستهاند تا تحقیق کامل ملی در زمینهی واکنش کانادا به همهگیری انجام دهند.
به گزارش هفته و به نقل از «سیبیسی»، بیش از ۱۲ هزار پزشک و حامی سلامت، در مقالاتی تحلیلی، در آن چه که شکستهای بزرگ همهگیری نامیدهاند، از نابودی در خانههای مراقبتهای طولانیمدت، احتکار واکسن و نرخهای بالای مرگومیر در میان جوامع کمدرآمد، گفتهاند.
همهی این کمبودها و کاستیها در این سیستم مراقبتهای بهداشتی-درمانی پیچیده و پراکندهی کانادا نمایان شدهاند.
نویسندگان بر این باورند که این رویکرد غیر متمرکز در مواجه با سارس-کو-۲ (ویروسی که نخستین بار در ژانویهی ۲۰۲۰ کانادا را درنوردید) منجر به تفاوتهای چشمگیری در نحوهی مدیریت هر استان شد.
نویسندگان مقالات بر این باورند که واقعیات رویارویی کانادا با کووید بسیار مبهم است و دامنهی کامل پیروزیها و شکستها هنوز روشن نیست، چرا که دولت فدرال هیچ پژوهشی دربارهی بیماری همهگیر انجام نداده و این نادرست است.
این گروه اعلام داشتهاند که مهمترین دلیل برای تحقیق در این زمینه، پاسخگویی در برابر خسارات ناشی از همهگیری است، آن هم پس از بیش از ۵۰ هزار مرگ مستقیم و میلیونها ابتلا و عوارض ابتلا به کووید درازمدت که خانوادههایی را در سراسر کانادا به نابودی کشاند.
در این میان، بر پایهی بیانیهی دفتر وزیر بهداشت، ژان-ایو دوکلوس، مقامات فدرال همچنان متعهد به بررسی چگونگی واکنش به کووید-۱۹، به منظور مرور درسهای آموختهشده، اطلاعرسانی بهتر در زمینهی آمادگیها و واکنش به شرایط اضطراری بهداشتیِ آینده، هستند.
بهداشت کانادا گفته که مطالعاتی در این زمینه در حال انجام است.
نویسندگان مقالات به جنبههای مثبت هم پرداختهاند و گفتهاند که تحقیقات گویای آن است که کانادا در دو سال نخست همهگیری عملکرد خوبی در سنجش با دیگر کشورهای صنعتی در زمینهی نرخ ابتلا و مرگومیر و پوشش واکسیناسیون داشته است.
با این حال، فهرست کمبودها و کاستیهایی که این نویسندگان در زمینهی واکنش کانادا به این بیماری همهگیر ردیف کردهاند، بسیاری طولانیتر از جنبههای مثبت است.
برای نمونه، یکی از مقالات از ناهماهنگی در تصمیمگیری و به اشتراکگذاری ناکافی دادهها که منجر به مختل شدن تلاشها در مهار کووید شد، گفته است. در مقالهای دیگر هم از شکافهای اولیهی بودجه گفته است که نقاط بحرانی شیوع، مانند خانههای مراقبتهای طولانیمدت و پناهگاهها، را نادیده گرفته بود.
نویسندگان در سرمقالهی آغازین نوشتهاند تصویری که از کانادا در زمینهی رویارویی با همهگیری نمایان میشود، کشوری است که آمادگی بایسته را ندارد، سیستمهای دادهپردازیاش بهروز نیستند، هماهنگی و انسجامش ضعیف و به نیازهای متنوع شهروندان بیتوجه است. چیزی که کانادا را نجات داد، جمعیتی سازگار در برابر اقدامات سختگیرانهی بهداشت عمومی بود که توانست یکی از بالاترین نرخهای پوشش واکسیناسیون در جهان را به دست آورد.
ارسال نظرات