پژوهشی تازه در مترو ونکوور گویای آن است که مهاجران فیلیپینی و عرب در کانادا بیشتر در خانههای کوچک زندگی میکنند، و در برابر، مهاجران ایرانی، چینی و لاتین در خانههای بزرگتر.
به گزارش هفته و به نقل از ونکوور سان، برای مهاجران فیلیپینی که شمارشان به حدود یک میلیون نفر در کانادا میرسد این امری معمول است که هنگام ورود به کانادا اتاق خوابشان را در اختیار خویشاوندان و دوستانشان بگذارند.
از آن جایی که بسیاری از مهاجران فیلیپینی بدون پول زیادی به کانادا میآیند و بیشترشان هم در صنعت خدمات مشغول به کار میشوند، این باور در فرهنگ فیلیپینی جا افتاده است که اگر جا ندارید ما به شما جا میدهیم!
این موضوع دربارهی اعراب نیز صادق است.
مهاجران از چین و آمریکای لاتین ولی تمایل دارند که در خانههای بزرگ زندگی کنند.
دادهها نشانگر آن است که ۴۸ درصد فیلیپینیها و اعراب در مترو ونکوور که میان سالهای ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۱ مهاجرت کردهاند، در خانههای زندگی میکنند که آمار کانادا آنها را «نامناسب» خوانده است.
در کانادا، «نامناسب» را استاندارد ملی فدرال و استانی برای کمبود یک، دو یا سه اتاق خواب، بر اساس حداکثر دو نفر در هر اتاق خواب، تعریف میکند.
ایدهی یک نفر در یک اتاق خواب اغلب در فرهنگ فیلیپینی احمقانه تلقی میشود. بر این اساس، بسیاری از مهاجران فیلیپینی در محلههای کوچک و جمعی زندگی میکنند.
این ماجرا سویهای دیگر هم دارد و آن این است که مهاجران تازهوارد فیلیپینی در این بخش از کانادا تنها ۱۰ درصد از درآمدشان را هزینهی مسکن میکنند که این از سایر ملیتها کمتر است.
چینیها ولی این طوری نیستند. در حالی که تقریبا نیمی از فیلیپینیها در شرایط شلوغ زندگی میکنند و هزینهی کمی برای مسکن میپردازند، دادههای سرشماری کانادا نشان میدهد که ۹۰ درصد از مهاجران تازهوارد چینی در مترو ونکوور در خانههای «مناسب» زندگی و حدود ۵۰ درصد از درآمد گزارششدهی خود را صرف مسکن میکنند.
همین امر تا اندازهای برای ایرانیان نیز صادق است.
ارسال نظرات