سینا صداقت در گفت‌وگو با هفته:

بهبود زیرساخت‌های آموزشی و حمایت مستقیم از دانش‌آموزان هدف ماست

«به امید فردایی روشن‌تر» شروع قصه‌ همراهان بدون مرزی است که پنج سال پیش در جمعی دوستانه از دانشجویان ایرانی مقیم ایتالیا شکل گرفت تا چراغی را در گوشه گوشه این کره خاکی به دست بگیرند برای نزدیک و نزدیک‌تر شدن به عدالت، مهربانی و کمک به دیگری. «به تاریکی دشنام مده، چراغی بیافروز» را هم پیشه راه خود کردند تا به‌مرور دنیایی را بسازند که در آن انسان‌ها نه از ملیت، نژاد و باور، که از منظر انسان بودن و حقوق اساسی انسانی، دسته‌بندی شوند.

 

سیمین افشاری‌مقدم

 

«به امید فردایی روشن‌تر» شروع قصه‌ همراهان بدون مرزی است که پنج سال پیش در جمعی دوستانه از دانشجویان ایرانی مقیم ایتالیا شکل گرفت تا چراغی را در گوشه گوشه این کره خاکی به دست بگیرند برای نزدیک و نزدیک‌تر شدن به عدالت، مهربانی و کمک به دیگری. «به تاریکی دشنام مده، چراغی بیافروز» را هم پیشه راه خود کردند تا به‌مرور دنیایی را بسازند که در آن انسان‌ها نه از ملیت، نژاد و باور، که از منظر انسان بودن و حقوق اساسی انسانی، دسته‌بندی شوند.

حالا پس از گذشت این سال‌ها، این انجمن که کارش کاهش فقر و پیشبرد رفاه اجتماعی در دنیاست در ۲۰ کشور جهان ۵۰ داوطلب دارد و تاکنون ۷۹ طرح حمایتی-آموزشی را با حضور هزار و ۱۵۷ همیار مالی اجرا کرده و توانسته است به هفت هزار نفر کمک کند.

در این شماره قصد داریم شمارا با انجمن همراهان بدون مرز با نام انگلیسی Retinue Without Border آشنا کنیم که اگرچه در دانمارک به ثبت رسمی رسیده اما چند ماهی است چند نفر از ایرانی‌های ساکن مونترال و ونکوور هم برای جلب مشارکت ایرانی‌های ساکن کانادا در پروژه‌های این انجمن فعال‌شده‌اند.

احتمالاً نخستین پرسش این است که این انجمن دقیقا چه پروژ‌ه‌هایی را اجرا می‌کند؟ سینا صداقت‌نژاد، از بنیان‌گذاران اصلی این انجمن در این‌باره می‌گوید: «با شناختی که از جامعه ایرانیان خارج از کشور داشتیم تمرکز را روی مبحث آموزش و کودکان گذاشتیم. البته این حوزه تنها به همین مقوله‌ها ختم نمی‌شود و به بسیاری از مسائل دیگر نیز مرتبط است. به‌عنوان‌مثال، بهداشت و سلامت روان کودک و وضعیت معاش آن خانواده که ارتباط مستقیم با وضعیت آموزش کودک دارد نیز موردتوجه اعضای انجمن است.»

در این میان، امیر مولایی و بهاره صبوری دو داوطلبی هستند که در مونترال کانادا با RWB همکاری می‌کنند. به‌جز مونترال، یک ایرانی دیگر نیز در ونکوور داوطلب این انجمن است. همراهان بدون مرز این روزها در حال جذب داوطلب در آلبرتا و انتاریوست. برای آشنایی بیشتر با این انجمن در ادامه گفت‌وگوی ما را با آقایان صداقت‌نژاد و مولایی و خانم صبوری می‌خوانید.

 

سینا صداقت‌نژاد: خوشبختانه ایرانیان کانادا در کمپین‌های ما حمایت‌های خوبی داشته‌اند. البته کانادا جمعیت زیادی از ایرانیان را در خود جای‌داده که اکثر آن‌ها دید باز و روشنی دارند. کانادا، آمریکا، دانمارک، آلمان و سوئد پنج کشوری هستند که میزان مشارکت ایرانی‌های ساکن این کشورها معمولاً در نمودارهای ما بالاتر از ایرانی‌ها در سایر کشورهاست

 

 

آقای صداقت‌نژاد گرامی لطفاً در مورد نحوه انتخاب و تعریف پروژه‌های انجمن برایمان توضیح دهید.

سینا صداقت: پروژه‌های ما به‌طور عمده در چند حیطه مختلف است. وقتی با شخصی که در این حوزه‌ها فعالیت داشت مشورت کردیم، پیشنهادش این بود که همه تمرکزمان را روی یک حوزه بگذاریم و از پراکنده‌کاری پرهیز کنیم. ما هم با توجه به توانایی‌هایی که در خودمان می‌دیدیم و شناختی که از جامعه ایرانیان خارج از کشور داشتیم تمرکزمان را روی موضوع آموزش و کودکان گذاشتیم. این حوزه تنها به همین مقوله ختم نمی‌شود و به خیلی از مسائل دیگر مرتبط است. مثلاً بهداشت و سلامت روانی کودک و وضعیت معاش آن خانواده که ارتباط مستقیم با وضعیت آموزش کودک دارد نیز در همین حوزه رسیدگی می‌شود.

مهم‌ترین وجهی که برای تعریف و اجرای پروژه در نظر می‌گیرید، چیست؟

فکر می‌کنم کیفیت در کار برای ما بسیار مهم است یعنی فقط به دنبال کمیت و تعداد نیستیم. به‌عنوان‌مثال، صرفاً یکسری لوازم‌تحریر برای یک منطقه محروم تهیه و توزیع نمی‌کنیم که بگوییم کاری توسط ما انجام‌شده، بلکه به کیفیت امور هم اهمیت می‌دهیم. سعی می‌کنیم حتی اگر نیاز باشد حقوق معلمان را پرداخت کنیم، اگر کودکی هزینه اردوی یک‌روزه نداشته باشد هزینه آن را متقبل می‌شویم یا اگر نیاز به کلاس‌های فوق‌برنامه باشد از معلمان آن کلاس‌ها حمایت می‌کنیم. فعالیت‌های ما همه این موارد را تحت پوشش قرار می‌دهد. در حال حاضر ما فقط برای کشور ایران فعالیت داریم.

با توضیحاتی که دادید فعالیت‌های شما با آموزش کودکان ارتباط دارد، درست است؟

سینا صداقت: به‌طورکلی فعالیت‌های ما به دودسته تقسیم می‌شود؛ دسته اول شامل تلاش برای بهبود وضعیت زیرساخت‌های فعلی آموزش ایران است که می‌تواند ساخت کتابخانه و مدرسه باشد یا بهبود شرایط و کیفیت کلاس‌هایی که در حال حاضر وجود دارند. در این رابطه، پروژه‌های مختلفی انجام‌شده است. مثلاً ساخت کتابخانه در استان سیستان‌وبلوچستان، همچنین مدرسه‌ای که با همکاری مجموعه مادران علیه فقر که ساکن آمریکا هستند، ساخته و به‌تازگی افتتاح‌شده است، حدود یک ماه قبل نیز مدرسه‌ای در استان خراسان‌جنوبی افتتاح شد که ۴۰ درصد از فاندینگ آن توسط انجمن همراهان بدون مرز انجام شد. همچنین، بهبود وضعیت کلاس‌های آموزشی به ما گزارش می‌شود و ما هر موردی که برای کیفیت، حفظ و نگهداری مدرسه و شرایط تحصیل بچه‌ها نیاز باشد، مهیا می‌کنیم. داخل بعضی روستاهای کوچک که با آسیب روبرو شده‌اند و مراکز آموزشی‌شان از بین رفته است چند کانکس برای ایجاد مکان آموزشی گذاشتیم و پروژه‌هایی ازاین‌دست در بخش اول انجام‌شده است.

 

درباره سینا صداقت‌نژاد از زبان خودش

دانش‌آموخته دانشگاه پلی‌تکنیک تهران در رشته مهندسی هوافضا هستم. خارج از ایران هم از دانشگاه پلی‌تکنیک میلان، مدرک فوق‌لیسانس مهندسی مواد را دریافت کردم. تخصصم درزمینهٔ همین فعالیت‌های مهندسی ساخت و تولید است و در همین رشته هم در حوزه طراحی صنعتی مشغول به کار هستم. در دانشگاه‌های مختلف در حیطه شخصی خودم فعالیت‌های تحقیقاتی هم داشته‌ام.

در مورد فعالیت‌های اجتماعی هم، زمانی که داخل ایران بودم با NGOهای مختلف (ورزشی، اجتماعی و فرهنگی) همکاری داشتم. در حال حاضر مقیم کشور ایتالیا هستم. در سال ۲۰۱۳ از ایران خارج شدم و هشت سال است که در اروپا زندگی می‌کنم. حدود پنج سال در ایتالیا و سه سال در دانمارک ساکن بودم.

فعالیت‌هایی که تاکنون به‌طور خاص درگیرشان بودم ازاین‌قرار است؛ درزمینهٔ ورزش کوهنوردی، عضو اولین دوره هیئت‌مدیره انجمن فارغ‌التحصیلان دانشگاه امیرکبیر بودم. در دوران دانشجویی در انجمن کوهنوردی فعالیت‌های زیادی انجام می‌دادم و تا زمانی که از ایران خارج شوم به‌طور متناوب در هر دو مجموعه فعالیت داشتم. جدای از آن، مدتی در انجمن حمایت از کودکان کار و خیابان به‌عنوان معلم داوطلب همکاری می‌کردم. فعالیت‌های دیگری که در ایران داشتم نیز تقریباً در همین حوزه‌ها خلاصه می‌شود.

خارج از ایران نیز هیئت‌مدیره انجمن ایرانیان دانشگاه پلی‌تکنیک میلان و مؤسس انجمن ایرانیان دانشگاه دی‌تی‌یو دانمارک بودم. همچنین از مؤسسان اصلی مجموعه همراهان بدون مرز هستم که ماجرایش از یک جمع دوستانه دانشجویی در ایتالیا شروع شد، بعد رفته‌رفته آشنایان و دوستانمان را از کشورهای مختلف به آن اضافه کردیم و به این صورت مجموعه را گسترش دادیم. این مجموعه در سال ۲۰۱۹ در کشور دانمارک ثبت رسمی شد و کد رسمی آن را از دانمارک گرفتیم و تحت همان کد مشغول به فعالیت هستیم.

 

و بخش دوم فعالیت‌های شما؟

سینا صداقت: این بخش شامل حمایت‌های مستقیم از دانش‌آموزان برای ادامه تحصیل آن‌هاست. موردی که ما در اینجا وظیفه خودمان می‌دانیم حمایت از مجموعه‌های خوش‌نام در داخل ایران است. خوشبختانه ما در ایران تعداد زیادی مراکز و NGOهای خوش‌نام داریم که لیاقت حمایت ایرانیان خارج از کشور رادارند. پس به‌نوعی ما خودمان را یک پل ارتباطی می‌دانیم که می‌تواند از این مجموعه‌ها حمایت کند. حتی‌الامکان با مجموعه‌هایی که مجوزهای رسمی دارند همکاری می‌کنیم. با آموزش‌وپرورش و چند مجموعه خیریه استان خراسان‌جنوبی و همچنین مجموعه مهر غریب و بهزیستی امور زندان‌های شهرستان بروجرد و چند مجموعه در استان زنجان فعالیت داشتیم.

در حال حاضر با مجموعه مهرگان در استان کرمانشاه همکاری می‌کنیم. باز اگر بخواهم از پروژه‌های گذشته‌مان بگویم؛ در استان‌های خراسان‌شمالی و گلستان فعالیت و پروژه داشتیم. برحسب نیازِ مجموعه‌هایی که اسم‌ورسمشان مشخص است و پروژه‌های که معرفی می‌کنند شناسنامه داشته باشند، ما با آنجا فعالیت می‌کنیم. در کنار این‌ها از پروژه‌های کوچک در استان‌های مختلف مثل آذربایجان‌غربی و شرقی هم حمایت می‌کنیم، پارسال یک پروژه توزیع تبلت داشتیم و حدود ۱۵۰ تبلت تهیه و توزیع کردیم.

برنامه‌ای هم برای اجرای پروژه‌های بزرگ‌تر دارید؟

سینا صداقت: در مورد فعالیت‌هایمان تعصب و ادعایی نداریم که کار خیلی بزرگی انجام می‌دهیم. درواقع، در همان حدی که در حد توانمان است، جلو می‌رویم. پروژه‌های کوچک‌تر مثلاً حمایت تحصیلی از بچه‌ها که در اصل همان بورسیه تحصیلی است. پارسال در شهرستان سقز استان کردستان، حدود ۱۵ دانش‌آموز را تحت پوشش قراردادیم؛ همان بچه‌هایی که اگر از آن‌ها حمایت نمی‌شد ناچار بودند کار کنند و کمک‌خرج خانواده باشند. ما علاوه بر کمک‌هزینه آموزشی، یک مقرری جداگانه به خانواده آن‌ها پرداخت کردیم تا متقاعدشان کنیم که دیگر کودکانشان را برای کار نفرستند تا آن‌ها بتوانند ادامه تحصیل دهند. خوشبختانه امسال حدود پنج شش نفر یعنی بیش از ۵۰ درصد از بچه‌های همین مجموعه که از دید ما نرخ معقولی هم است، توانستند دانشگاه قبول شوند و دانشگاه‌های خوبی هم قبول شدند؛ و ما از همین بچه‌هایی که توانستند وارد دانشگاه شوند حمایت می‌کنیم تا بتوانند به خودکفایی و استقلال برسند. نمونه دیگر حمایت مستقیم از خانواده‌های محرومی است که دانش‌آموز دارند.

انجمن شما در ایران هم عضو داوطلب دارد؟

سینا صداقت: بله، در داخل ایران یک گروه هماهنگ‌کننده ۱۵ نفره داریم که در واقع رابط پروژه‌های ما با مجموعه‌های مختلف هستند. مثلاً مجموعه مهرگان که در کرمانشاه فعالیت می‌کند از طرف ما یک رابط دارد که وظیفه‌اش این است؛ پروژه‌ها را برای آن‌ها تأیید می‌کند و گزارش‌ها را به دست ما می‌رساند که این فاندینگ و فعالیت‌ها بر مبنای همین گزارش‌ها شکل می‌گیرد. به همین خاطر بحث گزارش دادن و گزارش گرفتن در اینجا مسئله بسیار مهمی است. ما معتقدیم هر خَیِری که به ما کمک می‌کند، حتی اگر کمکش در حد یک پنج‌دلاری باشد باید بابتش از ما گزارش بگیرد و این وظیفه ماست که به ایشان گزارش دهیم. این خلاصه توضیح فعالیت‌های ما در ایران است؛ این گروه ۱۵ نفره ارتباطات را برقرار می‌کنند تا ما بتوانیم با مجموعه‌های خوش‌نامِ ایران که باید از آن‌ها حمایت شود همکاری کنیم و آن‌ها را تحت پوشش قرار دهیم.

وضعیت همکاری داوطلبان شما در خارج از ایران به چه نحو است؟

سینا صداقت: در خارج از کشور نیز یک گروه با بیش از ۳۰ عضو داریم که همین مسئولیت برقراری ارتباط بین کشورهای مختلف را انجام می‌دهند. این گروه تبلیغات ما را انجام می‌دهند، با مجموعه‌های مختلف ارتباط می‌گیرند و سعی می‌کنند آن‌ها را قانع کنند تا ما بتوانیم ارتباطات خودمان را گسترش دهیم و قوانین مربوطه را پیگیری کنیم و از امکاناتی که در خارج از کشور وجود دارد، مثل مچینگ، استفاده کنیم.

امروزه خیلی از خیریه‌ها «مچینگ» انجام می‌دهند و ما هم توانستیم انجام دهیم. امیدواریم که بتوانیم با شرکت‌های بزرگ‌تر مچینگ داشته باشیم و برای خرید از طریق آن شرکت‌ها اقدام کنیم. خوشبختانه در این اقدامات هم پیشرفت‌های زیادی داشتیم. مچینگ درواقع، همان ارتباطی است که رابط میان ما و مثلاً شرکت گوگل که می‌خواهد صد دلار به خیریه ما کمک کند برقرار می‌کند و بر اساس همین ارتباط می‌تواند این مبلغ را از آن شرکت دریافت و دقیقاً معادل آن را به‌حساب خیریه واریز کند. به‌عنوان‌مثال برای کمپین جدیدمان از شرکت‌های گوگل و لینکدین حدود سه هزار دلار مچینگ کردیم. یکی از کارها رسیدگی مالی و اداری پروژه‌ها است که خوشبختانه دبیر مالی ما ساکن دانمارک است و این کار را با پیگیری خاص خودش انجام می‌دهد.

این گروه هم در کشورهای مختلف پخش است. در حال حاضر هیئت‌رئیسه ما ۶ نفر است، به‌اضافه یک نفر در آلمان، یک نفر در ایتالیا، یک نفر در دانمارک، یک نفر در هلند، یک نفر در تهران و به همین صورت در کشورهای مختلف پخش‌شده‌ایم و به این همکاری ادامه می‌دهیم. درواقع، این حالت شامل ایرانیان اینترنشنال می‌شود؛ یعنی فعالیت ما محدود به یک کشور خاص نیست اما ثبت رسمی ما از کشور دانمارک است و دبیر مالی ما هم ساکن آنجاست.

لطفاً درباره کمپین‌هایی که در طول سال برگزار می‌کنید، توضیح دهید.

سینا صداقت: در مورد کمپین‌هایمان باید بگویم بخشی از آن، کمپین‌های ماهیانه است که هرماه به‌صورت منظم، هر شخص می‌آید و یک مبلغ مشخص ماهیانه پرداخت می‌کند و ماهی ۱۰ یورو، ۲۰ یورو، ۳۰ یورو، هر مقداری که دوست دارد برای آن بخش پرداخت می‌کند. ما بر مبنای این پرداخت یک بالانس ماهیانه تهیه کردیم و بر اساس آن پروژه‌های منظم ماهیانه تعریف می‌کنیم.

در کنار آن دو کمپین بزرگ تحت عنوان کمپین‌های عیدانه و مهرانه را داریم که در طی سال دو بار با هدف‌های مختلف و برای پروژه‌های متفاوت برگزار می‌شود. مثلاً مهرانه ۱۴۰۰ با هدف مشابه ۱۵هزار یورویی برای حمایت آموزشی دانش‌آموزان در پنج استان مختلف ایران برگزار شد.

این هم خلاصه‌ای از نوع فعالیت‌های ما و جمع‌آوری کمک‌ها بود، البته وب‌سایت رسمی ما به نشانی www.rwb.charity هم هست که در آنجا همه اطلاعات و اخبار موردنیاز در رابطه با سیستم ارائه‌شده است و می‌شود.

مشارکت جامعه ایرانیان کانادا در چنین برنامه‌هایی چگونه بوده است؟

سینا صداقت: در رابطه با کانادا می‌توانم بگویم ما در سایت و صفحه اینستاگرام مان نمودارها و نقشه‌هایی درست کرده‌ایم تا بر مبنای مشارکت کشورها، کمپین‌ها را دسته‌بندی کنیم. فکر می‌کنم در همین کمپین اخیر که ما به حدود ۱۷ هزار دلار رسیدیم، تقریباً ۱۵ تا ۲۰ درصد حمایت‌ها از کشور کانادا بود. در کمپین‌های قبل هم معمولاً همین‌طور بوده که اتفاقاً آمار قابل‌توجهی هم هست. خوشبختانه ایرانیان کانادا در کمپین‌های ما حمایت‌های خوبی داشته‌اند. البته کانادا جمعیت زیادی از ایرانیان را در خود جای‌داده که اکثر آن‌ها دید باز و روشنی دارند. کانادا، آمریکا، دانمارک، آلمان و سوئد پنج کشوری هستند که معمولاً در نمودارهای ما بالاتر از بقیه کشورها قرار دارند.

شما در کدام شهرهای کانادا نماینده دارید؟

سینا صداقت: استان‌هایی که در حال حاضر در خاطرم هست دو استان کبک و بریتیش کلمبیاست. البته شاخه‌های ما در حال پیشرفت هستند؛ یعنی تمامی ندارد و هر داوطلبی، از هر کشوری و به هر نحوی که بخواهد با سیستم ما همکاری کند ما همیشه باکمال میل استقبال می‌کنیم. در مجموعه ما تقریباً هیچ‌کس درازای کار داوطلبانه‌ای که انجام می‌دهد دستمزدی نمی‌گیرد و این افتخاری برای ما محسوب می‌شود. البته به‌غیراز چند نفر از اعضای ما که در ایران زندگی می‌کنند و به خاطر شرایط سختی که در آنجا حاکم است، نمی‌شود انتظار داشت تمام وقتشان را بگذارند و هیچ دریافتی هم نداشته باشند.

اگر بخواهید مخاطبان هفته را به اعتماد و همراهی با خود راغب کنید، سخن شما چیست؟

سینا صداقت: اولین پیشنهاد من به هر انسانی، چه ایرانی و چه غیر ایرانی، این است که آن فرهنگ حمایت و کمک به دیگران را سر منشای زندگی خود قرار دهد. در دنیایی که تعداد زیادی از آدم‌ها به خاطر گرسنگی و سوءتغذیه عذاب می‌کشند و از بین می‌روند، کمک به این افراد یک وظیفه اجتماعی است و نباید به‌ چشم کار خیر به آن نگاه کرد. اگر ما نخواهیم برای بهتر کردن دنیا تلاش کنیم هیچ‌چیزی تغییر نمی‌کند و این وظیفه یک‌یک ماست. اگر به امید سیاستمداران و سیاست‌های کلانشان بنشینیم، شرایط بدتر می‌شود که بهتر نمی‌شود.

دومین نکته پیشنهادی من این است که مهم نیست به چه مجموعه‌ای کمک شود، اصل آن است که این کمک صورت بگیرد. همه ما آشنایانی در اطرافمان داریم که مشغول فعالیت‌های داوطلبانه بسیار خوبی هستند و تعداد زیادی NGO خوش‌نامِ ایرانی و بین‌المللی داریم که مشغول به فعالیت هستند. مهم این است که ما بخشی از درآمد خودمان را اهدا کنیم. بسیاری از پیشرفت‌های پایه‌ای که در خیلی از کشورها مشاهده می‌کنید حاصل همین فعالیت‌های داوطلبانه است. منظور از اهدا فقط مسائل مادی نیست، شاید کسی بتواند وقتش را اهدا کند. اهدای قسمتی از زندگی‌مان، یک سرمایه پایدار برای پیشرفت جامعه جهانی محسوب می‌شود. درنهایت می‌توانم بگویم این خود ما هستیم که باید تغییر را ایجاد کنیم و اگر ما این را نخواهیم هیچ تغییری ایجاد نخواهد شد.

اگر صحبتی باقی‌مانده، بفرمایید.

سینا صداقت: سپاس برای توجهی که به مجموعه همراهان بدون مرز داشتید. بسیار خوشحال هستم که این دست از مجموعه‌ها در دنیا رو به گسترش‌اند و خوشحال‌تر می‌شوم وقتی به نقطه‌ای برسیم که این مجموعه‌ها کمیت و تعداد برایشان خیلی مهم نباشد و بیشتر تمرکزشان روی کیفیت فعالیتشان باشد. ایده‌های جدید از دل همین کیفیت‌ها شکل می‌گیرد و اینکه صرفاً دنبال فعالیتی برای نمایش دادن نباشیم و به کیفیت کار هم توجه کنیم.

ارسال نظرات