مدارس کانادا در حال آزمایش ممنوعیت تلفن همراه هستند، اما برخی از والدین موبایل را امکانی برای نجات فرزندشان از شرایط سخت میدانند. از سوی دیگر محققان با بررسیهایشان نشان دادهاند که این تلفنهای همراه، بر سلامت روان دانش آموزان تأثیر میگذارد و توانایی تمرکز و گوش دادن را کاهش میدهد.
برخی از مدارس در کانادا ممنوعیت تلفنهای همراه را باعث کاهش رفتار بد، حذف حواسپرتیها و بهبود کیفیت گذراندن وقت در کلاس میدانند.
ساچین ماهاراج، استادیار رهبری آموزشی، سیاستگذاری و ارزیابی برنامه در دانشگاه اتاوا میگوید تلفنهای همراه تأثیر زیادی بر سلامت روان دانشآموزان دارند. مدارس فقط محتوا را آموزش نمیدهند، آنها همچنین «عادات ذهنی» را نیز آموزش میدهند، از جمله توانایی تفکر عمیق، تمرکز برای مدت طولانی و گوش دادن با دقت و همدلی. در حالیکه وقتی دانشآموزان مدام با تلفنهایشان درگیر هستند، چنین چیزی اتفاق نمیافتد.
از سال ۲۰۱۴ در برخی از مدارس ونکوور همراه داشتن تلفن همزاه ممنوع شد، دبیرستانهایی هم در مونترال این برنامه را اجرا و دانشآموزان را ملزم کردند تا تلفنهای خود را در طول زمان کلاس درس خاموش نگه دارند.
اما معلمانی هم هستند که مخالف این ممنوعیتند، آنها میگویند تلفنها میتوانند در آموزش گنجانده شوند، اما فقط یکی از مدارس که این کار را به صورت آزمایشی انجام داد و بعد از دوره آزمایشی به این نتیجه رسید که استفاده از تلفن را ممنوع کند.
پدر و مادرهایی هم هستد که تلفن را راه ارتباط مهمی بین مدرسه و خانه میدانند خصوصا در مواقعی که دانش آموزی در معرض خشونت قرار دارد.
در این میان، انتاریو تنها استانی در کانادا است که استفاده از تلفنهای همراه در کلاس درس را ممنوع کرده است.
پیشنهاد مشابهی هم ماه قبل در کبک مطرح شد که بهتر است بگوییم با سر به زمین خورد. این سرنوشت ممنوعیت موبایل در نوا اسکوشیا و بریتیش کلمبیا هم بود.
مدرسه متوسطه Chatelech در ساحل Sunshine در بریتیش کلمبیا شش ماه پیش تلفنهای همراه را ممنوع کرد و بهبود سلامت روان، کاهش قلدری، مشارکت بیشتر در کلاس و تعامل اجتماعی بیشتر را از نتایج آن دانست.
شاید با خودتان بگویید، موبایل همراه بچهها باشد ولی از آن استفاده نکنند؛ همین موضوع هم آزمایش شده و نشان داده: صرف وجود تلفن در کلاس درس میتواند حواس دانش آموزان را پرت کند، چون آنها با خودشان فکر میکنند الان در دنیای موبایلشان چه خبر است.
وضعیت وقتی بدتر میشود که ممنوعیتها برای بچهها اعمال میشود اما بزرگسالان به شدت به تلفنهای خود وابسته هستند و این خود الگویی است که به راحتی از بین نمیبرد.
محقق دانشگاه اتاوا میگوید، دانش آموزان باید یاد بگیرند که بدون بازی و رسانههای اجتماعی هم زندگی کنند، چراکه بسیاری از افکار خلاقانه در همین زمان به وجود میآیند که شما کاری برای انجام دادن ندارید.
خلاصه که تلفن همراه و شهربازی که در دل خود دارد حسابی محققان و والدین و مسولان آموزشی را گیج کرده است.
نظر شما چیست؟
ارسال نظرات