از حمایت‌های بی دریغ شما مردمان خوب سپاسگزارم

حمید احمدپناه: هیچ‌کدام از مسئولین زیر بار نمی‌روند که به ما جواب مشخصی دهند یا کمکی کنند.حتی اگر همین امروز هم اجازه کار یا کارت پی‌آر مرا بدهند تازه باید با همسرم به دنبال کار بگردیم چراکه همه زندگی‌ام را از دست داده‌ام. کاری کردند که اگر منِ نوعی همین الآن مجوزم را بگیرم، دوباره باید زمانی را صرف کنم تا به یک زندگی نرمال (که داشتم) بازگردم.

حمید احمدپناه، به همراه همسر و دو فرزندش در اتاوا زندگی می‌کنند، آن‌ها نه سال است که به کانادا مهاجرت کرده‌اند اما درخواست تمدید مجوز کارشان رد شده و در ژانویه امسال هم به آن‌ها اعلام شده که out-of-status شده‌اند.

انتشار این خبر در رسانه «هفته» که اولین بار در رسانه کانادایی سی.تی.وی نیوز انعکاس پیدا کرده بود، موجی از همدلی، نقد و سوال را به همراه داشت.

برای پاسخ دادن به مخاطبان، مصاحبه‌ای را با حمید انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.

حمید و شهره دو فرزند خردسال دارند که یکی از آن‌ها به مدرسه می‌رود؛ به همین دلیل امکان جابه‌جایی را ندارند و ترجیح داده اند، در اتاوا بمانند و آخرین تلاش‌هایشان را برای شنیده شدن صدایشان انجام دهند.

حمید می‌گوید: «ما هر روز با بچه‌ها به مقابل پارلمان و دفتر ترودو می‌رویم. مسئولینی که آنجا هستند اصلاً این قضیه را دوست ندارند و مدام به ما می‌گویند؛ می‌شود از اینجا بروید، اینجا کسی نیست (که جواب شما را بدهد.) همین امروز هم آمدند به ما گفتند آقای ترودو در (این) دفتر نیست و این کارتان فایده‌ای ندارد.اما ما آنقدر پافشاری می‌کنیم تا نتیجه بگیریم.»

نگهداری دو کودک در خیابان کار سختی است اما حمید می‌گوید، ناچار به این کار هستند.هر چند خودش و همسرش هم دچار افسردگی شدند اما می‌خواهند شرایط را به خاطر بچه‌ها طبیعی نگه دارند.

حمید می‌گوید، با اینکه نامه‌های زیادی زده و از جاهای مختلف پیگیری کرده، اما جوابی نگرفته است.

درباره مراجعه او به نماینده منطقه‌شان می‌پرسیم: «بله من به دفتر خانم مونا فورتیه Mona Fortier نماینده محله‌ی ما در پارلمان کانادا، هم مراجعه کرده‌ام و از ماه نوامبر برای پروسه پی.آر در حال مکاتبه با دفتر ایشان بودیم.حتی در تاریخ هشتم دسامبر (۲۰۲۲) نامه‌ای برایشان فرستادم و وضعیتی را که الان دچارش شده ایم، پیش بینی کردم.حتی گفتم، که ظاهراً اداره مهاجرت اشتباهی کرده و هنوز اقدامی انجام نداده ست، اما جواب نامه مرا ندادند!»

حمید دوباره هم با نماینده (پارلمان) منطقه تماس می‌گیرد و ایمیل می‌زند اما ناباورانه در در تاریخ ۲۴ ژانویه به او می‌گویند out-of-status شده است.

این مهاجر ایرانی سرگردان بین این داستان‌ها از آن‌ها راه کمکی می‌خواهد و آن‌ها تنها جوابی که به او می‌دهند این است که اگر extension apply کنید؛ درست می‌شود وگرنه، هیچ!

حمید بازهم شروع به نامه‌نگاری و فرستادن مدارکش به مراجع مختلف می‌کند از اداره مهاجرت تا دفتر نخست‌وزیر گریشن اما بازهم جوابی نمی‌گیرد و نتیجه می‌شود برخورد به دیوار بلند و نگران کننده out-of-status که مترادف است بامنقضی شدنِ وضعیت مهاجرت قانونی.

از حمید می‌پرسیم که خواسته‌اش از اداره مهاجرت و یا نخست وزیری چیست؟

می‌گوید:‌ «تنها می‌خواهم زندگی‌مان به روال عادی برگردد. من از سال ۲۰۱۵ در کانادا زندگی می‌کنم و انتظار دارم بک‌گراند چک من بریا اقامت دایم جند هفته یا چند ماه طول بکشد ولی الآن نزدیک به دو سال است که اقدام کرده‌ام و هیچ خبری از آن‌ها نیست. من انتظار دارم وقتی اپلای می‌کنم و ایجنت خودشان دو سه بار کیس را پیگیری می‌کند پاسخ درست دریافت کنم.»

اما اینکه چطور با وجود در جریان بودن، تقاضای پی‌آر، آن‌ها out-of-status شده اند، سوال دیگری است که حمید درباره‌اش این توضیح را می‌دهد:

«وقتی تقاضای پی‌آر را دادم  open work permitگرفتم که در اواخر دسامبر ۲۰۲۲ رو به اتمام بود. در ماه آگوست اداره مهاجرت یک نامه فرستاد که ما می‌توانیم تا ۲۰۲۴ کار کنیم چراکه پی‌آر ما نهایی نشده است. در آن نامه نوشته بودند که برای بیشتر کیس‌ها اجازه کار جدید می‌فرستیم و لازم نیست ما کاری کنیم. ما هم به همین امید بودیم! دسامبر هم که به امیگریشن (اداره مهاجرت) زنگ زدم چیزی نگفتند اما در آخر ژانویه به من جواب دادند شما باید اپلای می‌کردید و حالا که اپلای نکردید در کانادا اوت آف استتوس هستید. من به آن‌ها گفتم شما نامه زده بودید، اما جواب داد ما در نامه گفته بودیم «بیشتر» کیس‌ها این‌جور می‌شوند و شما جزو آن‌ها نبودید!»

حمید خسته و افسرده از این راه طولانی که آمده است، می‌پرسد: «آخر من از کجا باید می‌فهمیدم جزو بیشترین کیس‌های آن‌ها نیستم، حتی یک نامه یا نوتیفیکیشن برای من ارسال نشد و یکباره به من و همسرم می‌گویند، هر دو در کانادا اوت آف استتوس هستیم؟!»

در حال حاضر و با رسانه‌ای شدن، وضعیت این خانواده، اداره‌ی مهاجرت به آن‌ها اعلام کرده است به دلیل شرایط فعلی ایران و آن چه این اداره بحرانی انسانی در ایران خوانده، آن‌ها می‌توانند در کانادا بمانند و کسی به ایران اخراج نمی‌شود، اما این خبر برای آن‌ها نه آرامشی به همراه می‌آورد و نه فردایی.

حمید درباره پیگیری و همدلی افرادی که داستان او را خوانده‌اند، می‌گوید:

«از اینکه وضعیت ما برای هموطنان‌مان مهم بوده سپاسگزارم اما بسیاری هم فقط می‌خواهند داستان را دوباره برای خودشان بگوییم که این موضوع کمکی به این وضعیت بحرانی ما نمی‌کند.خبرنگاران زیادی هم تماس می‌گیرند و دوباره می‌پرسند چه اتقاقی افتاده در حالیکه من کاملا برای سی.تی.وی توضیح داده‌ام و این موارد تنها ما را خسته‌تر می‌کند.»

برای یاری به خانواده آقای احمدپناه به لینک زیر مراجعه کنید.

لینک همیاری