داستانی تکراری، تلخ و هنوز حل نشده در سیستم بهداشت و درمان کانادا.
دکتر شیوایی که از سال ۲۰۱۸ در تورنتوی بزرگ زندگی میکند، به «نیومارکت تودی» گفته است: «من ۱۳ سال در ایران به عنوان متخصص قلب و عروق فعالیت کردم. بعد از آمدن به کانادا آزمونهای لازم را گذراندم، با این حال، به دلیل کمبود فرصتهای رزیدنسی ناچار به کار به عنوان تکنسین سونوگرافی شدم.»
این وضعیت درحالی جریان دارد که اداره آمار کانادا در سال ۲۰۱۹ گزارش داده حدود ۴.۶ میلیون کانادایی به مراقبتهای اولیه دسترسی ندارند.
اما به تازگی «خدمات جامعهی کاتولیک منطقهی یورک» پیشنهادی را مطرح کرده که می تواند این مشکل را تا حدی تعدیل کند.
آنها می خواهند یک کلینیک سلامتی و واحد مراقبت سیار افتتاح کنند و از میان دانشآموختگان دندانپزشکی و پزشکی که در خارج کانادا تحصیل کرده اند، نیرو بگیرند تا بتوانند خدمات مراقبتهای بهداشتی به ساکنان محلی، از جمله تازهواردان و ساکنان فاقد مدرک، ارائه دهند.
واحد مراقبت سیار همچنین میتواند از افرادی که به دلایل مختلف، چه به علت کهولت سن و چه به علت بیماری، نمیتوانند خانه خود را ترک کنند، به شیوهای مناسب، از نظر فرهنگی و زبانی، حمایت میکند.
اگر این طرح تأیید شود، یک گروه چندرشتهای واجد شرایط بر کلینیک سلامتی نظارت خواهد کرد.
این کلینیک برای پزشکانی مانند شیوایی که علیرغم ثبت نام در Canadian Resident Matching Service در سال گذشته هیچ تماسی برای مصاحبه نداشتهاند، یک موقعیت برد-برد خواهد بود.
ارسال نظرات