رسانه‌ای شدن این پرونده اما فقط ذهن‌ها را به سمت ۲ میلیون پرونده عقب‌مانده اداره مهاجرتی که گزارش تورنتو هم به آن اشاره دارد؛ نمی‌برد؛ بلکه با توجه به خبرهای اخیر مبنی بر برخوردهای نژادپرستانه در برخی از مراکز اداره مهاجرت، این ظن را قوت می‌بخشد که یک حرکت نژادپرستانه علیه ایرانیان بوده است. اما پانته‌آ جعفری، وکیل این ۱۰۵ ایرانی، با توجه به بررسی‌هایی که انجام داده این موضوع را رد و بخشی از این مشکل را – در زمینه درخواست‌های مهاجرتی خوداشتغالی- نتیجه نقص شیوه‌های ارزیابی می‌داند.
در ادامه گفت‌وگوی مفصلی با ایشان پیرامون این پرونده و درخواست‌های مهاجرتی خوداشتغالی داشتیم که می‌خوانید.
خانم جعفری از دید شما داستان این ۱۰۵ ایرانی که وکالت آن‌ها را در دادگاه فدرال بر عهده دارید؛ دقیقاً چیست، چه اتفاقی برای پرونده‌های مهاجرتی‌شان افتاده و آن‌ها به چه چیزی معترض هستند؟
پانته‌آ جعفری: این پرونده از زمانی که برای من مطرح شد- چهار سال پیش- تغییراتی داشته است. ابتدا فکر می‌کردیم؛ مشکل از اینجاست که دارند بر علیه ایرانی‌ها تصمیم می‌گیرند چون ورشو آن زمان کل پرونده‌های مهاجرتی خود اشتغال ایرانی‌ها را reported (تأیید نشده) اعلام می‌کرد و از دم همه‌شان را رد می‌کرد. اما وقتی پرونده جلوتر رفت، یک سری (ATIP request (Access to information and privacy دادیم و توانستیم به یادداشت‌های داخلی اداره مهاجرت دست پیدا کنیم که در آن‌ها عنوان شده بود؛ کل پرونده‌های باقی‌مانده در آنکارا به ورشو رفته بوده است و تنها ایرانی‌ها شامل این وضعیت نبودند و ملیت‌های دیگر هم در میان این پرونده‌ها بوده است. ما بر اساس مدارکی که به دست آوردیم، این دید را پیدا کردیم که افسرهای ورشو دیدگاه کاملاً متفاوتی از آنکارا داشته‌اند و طبق پروسه‌ای که باید طی می‌کردند و تمرکزی که روی بررسی پرونده‌ها می‌داشتند، عمل نکردند.
درباره تفاوت عملکرد آنکارا و ورشو می‌توانید توضیح بیشتری بدهید؟
پانته‌آ جعفری: آنکارا مرتب درخواست تکمیل مدرک برای افراد می‌فرستاده و کلیه بررسی‌اش درباره سابقه کار و ملک و دارایی و focus financial (تمرکز مالی) فرد بود است و ability and change to be in soft employed in canada) توانمندی و انعطاف برای اشتغال در کارهای جنرال) موضوع با اهمیتی برای آن‌ها نه در گفت‌وگوهایشان و نه در میان مدارکی بوده که می‌خواستند. مهم‌تر از همه اینکه هیچ‌کدام از پرونده‌هایی که رد شده بود؛ بابت این موضوع نبوده است.
اما با فرستاده شدن پرونده‌ها به ورشو این پروسه بررسی چه تغییری می‌کند؟
پانته‌آ جعفری: آنجا رده مدیریت تصمیم می‌گیرد که نه از افراد بخواهند مدرک‌هایشان را تکمیل کنند و نه زمان مصاحبه برایشان می‌گذارند و کلیه پرونده را فقط بر اساس هر چیزی که موکل فرستاده بررسی می‌کنند. ما با این موضوع برای اولین‌بار است مواجه می‌شویم که در بررسی‌ها کلیه سوابق و finance (دارایی) فرد و… را نادیده می‌گیرند. ایراد جامعی هم که از پرونده می‌گیرند درباره ability and intent (توانایی و قصد) است. در صورتی که تمام درخواست مدرک‌هایی که معمولاً از آنکارا برای افراد می‌فرستادند، مانند business plan بود یا سؤال درباره اینکه از آمدن به کانادا چه قصدی دارند و می‌خواهند چه کاری کنند. با (توضیح دادن درباره) همین موارد هم (پرونده‌شان) قبول می‌شد. اما در ورشو همه‌شان بدون استثنا رد می‌شوند و به آن‌ها می‌گویند business plan ارائه شده‌شان کافی نیست، به‌اندازه کافی پژوهش نکردند و جالب‌تر از همه اینکه وقتی داشتند Financial projections انجام می‌دادند؛ به آن‌ها نگفتند این رقم‌ها را از کجا آورده‌اند و چطور با آن می‌توانند کار خود را پیش ببرند.
ایراد دیگری هم که می‌گرفتند؛ این بود که این افراد رابطه مستقیم با کسی در کانادا نداشته‌اند که کاملاً ایرادهای جدید بشمار می‌آید. مخصوصاً در پرونده ایرانیانی که -تا پیش از این- داشتند از آنکارا بررسی می‌شدند. این روند و برخورد درمورد ملیت‌های دیگر هم وجود داشت و علیه ایرانیان نبوده و نیست.
این نکته بسیار مهمی است چون ذهنیتی به وجود آمده بوده درباره اینکه رد شدن این پرونده‌ها به‌نوعی نژادپرستانه بوده است ولی شما می‌گویید این‌طور نبوده است.
پانته‌آ جعفری: بله همین‌طور است.
اما شما چطور پی بردید که ملیت‌های دیگر هم در این داستان دخیل هستند و پرونده آن‌ها هم به همین شکل رد شده؟
پانته‌آ جعفری: ما مدیر-اداره مهاجرت- ورشو را سؤال‌وجواب کردیم و به من این‌طور فهماندند که روند کاری‌شان این‌گونه است. به نظر من هم نیت اصلی‌شان رسیدگی سریع‌تر به پرونده‌ها بوده و برایشان فرق نمی‌کرده طرف ایرانی است، خارجی است و…
ولی اشاره کردید فارغ از اینکه موضوع مربوط به ایرانیان باشد و یا نباشد؛ شما در ارتباطی که با اداره مهاجرت داشتید، شواهدی پیدا کردید که دفتر ورشو دارد خلاف رویه و یا دست‌کم رویه دفتر آنکارا عمل می‌کند. شواهد چه هستند؛ پرونده همین ۱۰۵ نفر ایرانی که رد شدند و یا موارد دیگری هم وجود دارد؟
پانته‌آ جعفری: یکی از شواهد؛ صحبت‌های داخلی اداره مهاجرت است درباره اینکه چه شد پرونده‌ها به ورشو رفت. مدرک‌ها را که بررسی می‌کنیم، می‌بینیم خیلی از آن‌ها redout (بازخوانی شده) و یا نصفه و نیمه فرستاده شده‌اند و آنکارا به آن‌ها گفته است، ما برای بعضی افراد document request (درخواست سند و مدرک) فرستادیم ولی هیچ‌کدام از مدارک دریافت شده و یا مواردی هم که نیاز به تکمیل داشتند؛ به دلیل ترنسفر نتوانستیم بررسی و یا برایشان ارسال کنیم.
دفتر آنکارا از ورشو می‌خواهد که حتماً این کار را انجام دهد و ورشو هم این را تأیید می‌کند که document request باید به افراد فرستاده شود. ما در حال پیگیری این موضوع بودیم و داشتیم از ۱۰۵ ایرانی پرونده پرس‌وجو می‌کردیم که آیا برای آن‌ها document request فرستاده‌اند یا نه که توماس ریشتر، مدیر برنامه مهاجرت کانادا در ورشو، این موضوع را کانفرم کرد که چنین کاری انجام نداده‌اند و همچنین آن‌ها در ورشو- با افراد مصاحبه انجام نمی‌دهند جز در برخی موارد.
من در گزارش تورنتو استار خواندم که دفتر مهاجرت زیر فشار بوده، درخواست‌های معوقه زیاد بوده و این فرض را مطرح کرده بود که این اتفاق دفتر ورشو نه در راستا رسیدگی به پرونده که تسریع و تعیین تکلیف پرونده‌های معوقه بوده است. شما هم این مورد را قبول دارید؟
پانته‌آ جعفری: صددرصد موافق هستم و البته دلیل هم دارم. دلیل اول اینکه ما به اداره مهاجرت درخواست دادیم تا ببینیم هر افسری چند پرونده را بررسی کرده است اما درخواست ما رد شد. ولی چون به تعداد نفرات زیادی در این پرونده دسترسی داشتیم جدول کشیدیم و ساعت، تاریخ و نام افسرها را بررسی کردیم و دیدیم در چندین مورد، پرونده‌های صد صفحه‌ای در عرض ۳۵ یا ۱۲ دقیقه بررسی و رد شده بودند. دادگاه هم تأیید کرد که افسر، با نیت درستی پرونده را بررسی نکرده است. همین حالا هم در این زمینه نیاز به شواهد بیشتری داریم تا جدول را تکمیل کنیم و افرادی که درگیر این پرونده بودند می‌توانند به ما کمک کنند. من در دادگاه امروز هم پافشاری کردم تا درباره این نوع بررسی پرونده ایراد بگیرم چون مدارک و شواهد قانونی داشتیم که نشان می‌داد پرونده‌ها در عرض ۱۰-۲۰.۳۰ دقیقه بررسی شدند.
علاوه بر این آقای ریشتر ابن موضوع را کانفرم کرد که آن‌ها فرمی را بررسی می‌کنند که فرد توضیح می‌دهد سابقه کارش چیست و چه نیتی از آمدن به کانادا دارد. نکته اینجاست که اگر در آن فرم، کسی که درخواست مهاجرت داشت، عنوان می‌کرد که business plan من را نگاه کنید؛ بهانه خوبی برای افسرها می‌شد که در جا می‌رفتند به این بخش و پرونده را رد می‌کردند.
یک سؤال برای من پیش آمد business plan در درخواست مهاجرت خوداشتغالی، اجباری یا ضروری و یا اختیاری است؟
پانته‌آ جعفری: تا چند وقت پیش می‌گفتند اجباری نیست و دستورالعمل اداره مهاجرت به افسرهایش این بود که نه‌تنها به این مدرک نیاز نیست که بهتر است شما تشویقشان کنید آن را نفرستند. این توضیح کتبی اداره مهاجرت بود که بیشتر از ده سال در تمام دستورهایش به افسران مهاجرت وجود داشت اما سال ۲۰۱۶ عنوان‌کردنش را حذف کردند. سفارت آنکارا هم که این مدرک را رسماً برای همه می‌خواست. در حالی که در کیس‌های کارآفرینی این مدارک لازم هستند و در پرونده‌های مهاجرت خوداشتغالی نمی‌توان چنین چیزی را خواست. ولی امروز بعضی‌ها رأی دادند که برای این کیس‌ها هم business plan اجباری است.
یعنی به گفته شما این مورد درباره مسئله کارآفرینی وجود داشته ولی در پرونده‌های خوداشتغالی هم تسری داده شده و شما در دادگاه آن را زیر سؤال برده‌اید؟
پانته‌آ جعفری: بله دقیقاً!
اگر به درخواست‌های شما رسیدگی و تأیید شود، در نهایت خروجی‌اش برای این ۱۰۵ ایرانی چه خواهد بود؟
پانته‌آ جعفری: اگر رأی اولی که توضیح دادم به ما بدهند، کلیه افرادی که درخواست خوداشتغالی داشته‌اند؛ می‌توانند خوشحال باشند؛ چون اداره مهاجرت این وظیفه را پیدا می‌کند که برای شما توضیح بدهد بر اساس این دلایل پرونده‌ات را رد کرده‌ام و نمی‌تواند موضوع را تغییر دهد.
یعنی پرونده‌ها دوباره بررسی می‌شوند؟
پانته‌آ جعفری: بله امیدوارم به مرحله تجدیدنظر برگردند.
ارسال نظرات