با آقای پارسای گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
آقای پارسای برای ما از دفتر مهاجرت ورشو و پرونده ریجکت شدن ۱۰۵ ایرانی که خواستار مهاجرت به شیوه خوداشتغالی بوده‌اند؛ بگویید.
علیرضا پارسای: سال ۲۰۱۷ بود که دفتر آنکارا بررسی پرونده‌ها را کند کرد و تعداد بررسی‌ها به‌شدت پایین آمد؛ از همان زمان نگرانی ما شروع شد و می‌خواستیم ببینیم قضیه چیست. من در ژانویه سال ۲۰۱۸ طوماری را منتشر و به اداره مهاجرت دادم، تحت عنوان این موضوع که مسئله -روند رسیدگی به پرونده‌ها- زیر سؤال است و استاندارد درستی برای بررسی وجود ندارد. اتفاقی هم که از آن بی‌خبر بودیم این بود که از طرف یک سازمان داخلی اداره مهاجرت که به آن IN یا اینترنشنال نت وورک می‌گویند، تصمیم گرفته شده، بک‌لاگ‌های دفتر آنکارا را به دلیل اینکه گفته بودند ما نیروی کافی نداریم به دفتر دیگری از اداره مهاجرت منتقل کنند و در این پروسه دوتا دفتر بوداپست و ورشو را کاندید کرده بودند.
مدیر وقت دفتر ورشو گفته بود این پرونده‌ها را برای ما بفرستید و ما آفیسری را می‌گذاریم و بگ لاگ را برای شما سفر می‌کنیم.
این موضوع برای چه سالی است؟
علیرضا پارسای: سال ۲۰۱۸ است اما مکاتباتی که اینها باهم داشتند از دسامبر ۲۰۱۷ شروع شده بود و حوالی فوریه و یا مارچ ۲۰۱۸ پرونده‌ها را که PAPER BASE، کاغذی هستند؛ به دفتر ورشو منتقل کردند. این دفتر هم ریجکتی‌ها را از اوایل ماه آوریل ۲۰۱۸ شروع کرد.
گفتید این دو دفتر – ورشو و بوداپست – کاندید شدند؛ مگر نه اینکه باید این مسئولیت از رده‌های بالای سازمان به آنها محول می‌شد؟
علیرضا پارسای: کاندیداتوری را همان سازمان بالا و در اصل اینترنشنال نت وورک که درباره‌اش توضیح دادم؛ انجام داده است چون یکی از وظایفی که دارد توزیع بار میان دفاتر ویزا است. یعنی بر اساس بررسی‌هایش تصمیم‌گیری شود که چطور بگ لاگ را بین دفاتر تقسیم کنند که دقت و سرعت کار بالا بیاید.
برسیم به اینجا که از سال ۲۰۱۸ با پدیده‌ای به نام دفتر مهاجرت ورشو روبرو می‌شویم که خیلی از درخواست‌های مهاجرت و به‌ویژه خوداشتغالی به آنجا فرستاده و رد می‌شوند. می‌خواهم بدانم حجم ریجکتی‌ها چقدر بوده است؟
ما آمار دقیق نداریم که چند پرونده ریجکت شده اما خود من یکی از کسانی بودم که آنجا پرونده داشتم و بر اساس در خواست «دسترسی به اطلاعات» که دادم، می‌دانم حول‌وحوش ۴۷۰ پرونده در دفتر آنکارا به ورشو منتقل شد.
همه خوداشتغالی بودند؟
علیرضا پارسای: بله. این را هم بگویم درست است که ۴۷۰ پرونده در ورشو بوده اما حدود ۱۰۰۰ و خورده‌ای نفر تحت‌تأثیر این تصمیم قرار می‌گرفتند.
که بیشترشان در نهایت رد شدند.
حدود ۴۶۳ یا ۴۶۴ پرونده ریجکت و ۶.۷ نفر قبول شدند. اما یک کار دیگری که اینترنشنال نت وورک انجام داد، این بود که بعد از فرستادن پرونده‌ها به ورشو به دفتر مرکزی بررسی پرونده‌ها که در نوااسکوچیاست و اصطلاحاً به آن CIO می‌گوییم، دستور داد که همه پرونده‌ها را به ورشو بفرستند در نتیجه از اواسط ۲۰۱۸ هر پرونده جدیدی که در گروه خوداشتغالی ایرانی‌ها باز شده به‌صورت اتوماتیک به ورشو رفته و آنجا هم بیشترشان ریجکت شدند.
یعنی سازمان واسطی که یک بخش از بررسی پرونده را انجام می‌داده، حذف می‌شود و صفر تا صد پرونده‌ها در ورشو بررسی می‌شوند.
ببینید CIO کارش این نیست که پرونده را بررسی کند؛ بلکه چک‌لیست را الگو می‌گذارد تا ببیند همه موارد ارسال شده است یا نه؛ اگر موارد پرونده کامل باشد برای دفتر ویزا می‌فرستند تا بررسی کند. قبلاً این‌طور بود که بعد از بررسی اولیه، پرونده‌ها به آنکارا فرستاده می‌شد ولی از ۲۰۱۸ همان‌طور که گفتم به ورشو می‌روند.
طی گفت‌وگوهایی که با افرادی داشتیم که پرونده‌شان در ورشو ریجکت شده بود، این موارد مطرح می‌شد که پرونده خوداشتغالی ۶۰۰ تا ۷۰۰ صفحه‌ای‌شان در عرض ۵ یا ۱۰ دقیقه بررسی شده. چنین چیزی ممکن است؟
علیرضا پارسای: بررسی یک پرونده در چنین زمانی اصلاً امکان ندارد. خود من، متوسط سایز پرونده‌ای که برای ورشو می‌فرستادم حدود ۴۰۰ صفحه بود و حتی پرونده‌هایی داشتم که نزدیک به ۸ کیلو وزن داشت و چیزی حدود ۲ هزار صفحه می‌شد که مجبور بودیم با دو جعبه آن را ارسال کنیم. اما همین‌ها هم ریجکت شده اند. این مورد یکی از ادعاهای مطرح شده از سوی ما در دادگاه است که وقتی پرونده‌ای با این میزان سرعت و دقت ناکافی بررسی می‌شود؛ می‌توان نتیجه گرفت که قصد افیسر از ابتدا ریجکت کردن بوده است.
اصطلاحی در مورد این عملکرد ورشو به کار می‌برند؛ «ریجکت فله‌ای» واقعاً چطور می‌شود شما یک پرونده ۸ کیلویی و یا ۷۰۰ صفحه‌ای را بررسی و رد می‌کنید اما به‌عنوان آفیسر مربوطه، هیچ یادداشتی در پرونده قرار نمی‌دهید. موردی که بازهم در گفت‌وگوها درباره ورشو دیده می‌شد.
ما از این دست موارد زیاد داشتیم. حتی موردی بود که به فرد نامه ریجکتی نداده بودند اما در دیتا بیس سیستم ثبت شده بود که ریجکت شده است. این مورد را خانم جعفری- وکیلی ۱۰۵ ایرانی- در دادگاه مطرح کرد و چون کیسی بود که خیلی به ضررشان تمام می‌شد؛ گفتند نه این‌طور نبوده و پرونده همچنان باز است و ریجکت هم نشده. بعد پرونده را از دادگاه بیرون کشیدند و حدود سه ماه بعد ریجکتش کردند.
مورد دیگر کیسی بود که پرونده باز در ورشو داشت و همان زمان آمده بود تا خانواده‌اش را در کانادا ویزیت کند اما افسر مرزی به او گفته بود، من به شما شک دارم و شما می‌خواهید- اینجا- کار کنید. در صورتی که تنها قصدش این بود که ورشو را راضی کند که من می‌دانم بازار کار کانادا چگونه است. اما این فرد را از کانادا اخراج می‌کنند.
ما در پروسه مرتفع کردن قضیه اخراج ایشان بودیم که دفتر ورشو با دفتر آنکارا تماس می‌گیرد و می‌گوید این پرونده را به من بدهید و برایش ۵ سال ممنوعیت ورود به کانادا می‌زنند.
موضوعی که اخیراً در شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌شود این است که دفتر ورشو رفتار نژادپرستانه‌ای با ایرانی‌ها دارد و حجم عدم‌پذیرش مهاجران ایرانی بالاتر است. استنباط شما از این ماجرا چیست؟
علیرضا پارسای: واقعیت این است که این تهمت بزرگی است و ما هم مدارک کافی نداریم که از نظر قانونی بتوانیم این موضوع را ثابت کنیم. این موضوع بسیار مشکل و پیچیده‌ای از نظر حقوقی است. مسائلی که در شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌شود، خیلی متفاوت‌تر از مسائلی است که در واقعیت وجود دارد. ما واقعاً نمی‌دانیم طرز تفکر افسرهای ورشو چگونه است. قبل از جریان پرونده خوداشتغالی، زمانی که ما با دفتر دمشق کار می‌کردیم خیلی از پرونده‌های skill worker به دفتر ورشو ارسال می‌شد. من به‌شخصه در هیچ برهه‌ای با دفتر ورشو مشکل نداشتم. پرونده‌های ما پرونده‌های ایرانی‌ها بود و با افسری که من در دفتر ورشو کار می‌کردم و پرونده‌های skilled worker ما را بررسی می‌کرد، نامه داخلی به مدیر مهاجرت ورشو ارسال می‌کرد و می‌گفت که ما باید با این استاندارد، پرونده‌ها را بررسی کنیم. اما حالا بنا به دلایلی تصمیم می‌گیرند که آن استانداردها را رعایت نکنند و بدون بررسی دقیق پرونده‌ها را رد کنند اما اینکه چرا این اتفاق افتاده و آیا هدفشان ایرانی‌ها بوده است را نمی‌دانم.
در گزارش تورنتو استار به نقل از خانم جعفری وکیل پرونده به سناریوی دیگری هم اشاره شده بود. اینکه در این مدت حجم کارهای مهاجرتی و معوقه افزایش‌یافته و این عدم پذیرش‌ها قربانی بررسی سریع دفتر ورشو شده است؟
علیرضا پارسای: در این مورد من شکی ندارم اما این موضوع را هم در نظر بگیرید به هر حال کاری که اداره مهاجرت در آن زمان در مورد پرونده‌های skill worker کرد این بود که این پرونده‌ها را بست و این موضوع را مطرح کرد که شما اگر شرایط مهاجرت را دارید دوباره از ابتدا شروع کنید.
برخی از مشاوران مهاجرت انتقاد دارند که کانادا از طرفی درخواست‌های قبلی را با دقت رسیدگی نمی‌کند و از طرف دیگر بازار مهاجرت به کانادا را متشنج می‌کند. نظر شما چیست؟
علیرضا پارسای: سال گذشته اداره مهاجرت تصمیم گرفت ۲۸ هزار نفر را انتخاب کند که امتیازشان در اکسپرس اینتری زیر ۱۰۰ بود و به این افراد ویزای مهاجرت داد و بعد از آن با هجوم متقاضیان زیادی مواجه شد و مجبور شد که اکسپرس اینتری را متوقف کند. تا جایی که پرونده افرادی که امتیاز CRSشان ۴۰۰ به بالا بود، متوقف شد. به عبارت دیگر ما با عدم مدیریت درست پرونده‌های مهاجرتی از سمت اداره مهاجرت مواجه هستیم و این اولین‌بار نیست که این اتفاق می‌افتد.
فکر می‌کنید دولت به چه دلیل درخواست کرده که این پرونده‌ها در دادگاه نماند و برای بررسی مجدد به اداره مهاجرت بازگردد؟
علیرضا پارسای: علت فشاری که دولت به دادگاه وارد کرده این بود که این موضوع قابل مطرح‌شدن در صحن دادگاه نیست و تصمیمشان این است که پرونده‌ها ریجکت شده باقی بماند و قصد صلح نداشتند ولی به هر حال ما به جایی رسیده بودیم که امکان صلح وجود نداشت، به دلیل اینکه ما با یک سیستم مشکل داریم. من به‌عنوان مشاور مهاجرت هیچ‌وقت نمی‌گویم که افسر مهاجرت حق ریجکت کردن پرونده‌ها را ندارد. موضوع ما این است که صرف‌نظر از اینکه چه پرونده‌هایی به دفتر ورشو تحویل داده شده است همه پرونده‌ها ریجکت شدند. هم افرادی که در سطح بالا در کانادا کار می‌کنند و هم کسانی که حتی ۴ برگه کاغذ هم در پرونده‌شان وجود نداشته ریجکت شده است.
به‌عنوان مطلب آخر دوست دارید چه موضوعی را با مخاطبان ما که در مسیر مهاجرت به کانادا هستند؛ در میان بگذارید.
علیرضا پارسای: به نظر من مردم نباید از کانادا برای خودشان ایده‌آل بسازند و تصور کنند که در اینجا همه چیزی بدون اشکال اتفاق می‌افتد. واقعیت این است که سازمان‌های دولتی و غیردولتی کانادا اشتباهات زیادی دارند و اگر مردم از ابتدا آمادگی مواجهه با مسائل این‌چنینی را داشته باشند، بهتر می‌توانند با آنها برخورد کنند.
ارسال نظرات