یکی از ایرانیان ریجکت شده از سفارت کانادا در ورشو، مهدی (امیر) بهروزی واجاری است که حدود ۵۰ سال سن دارد و سالیان سال به‌عنوان بازیکن و مربی در رشته والیبال فعالیت داشته است. او سوابق طولانی در این رشته ورزشی دارد و به گفته خودش، او را در استان گیلان به اسم والیبال می‌شناسند. با این وجود، پرونده خوداشتغالی‌اش برای ورود به کانادا ریجکت شد. بهروزی معتقد است که اگر مدارک پرونده او را به‌درستی بررسی می‌کردند، می‌توانستند به‌راحتی به سوابق طولانی ورزشی او پی ببرند، اما حتی برخی مدارک ورزشی ترجمه شده پرونده‌اش را نگاه هم نکرده‌اند.
آقای بهروزی! رشته والیبال را از چه دوره سنی شروع کردید و هم‌اکنون چه فعالیت‌هایی در ورزش قهرمانی دارید؟
مهدی بهروزی: من از زمانی که خیلی کوچک و کم سن‌وسال بودم، ورزش والیبال را با عشق شروع کردم و سپس در پایه‌های ورزشی مختلف شامل مدارس، نوجوانان، جوانان، امیدهای استان گیلان، مسابقات کشوری و بعد هم در لیگ دسته یک و لیگ برتر، ورزش والیبال را به شکل حرفه‌ای ادامه دادم. حدود ۱۴ تا ۱۵ سال در سطح مسابقات حرفه‌ای بازی کردم. سپس دوره‌های مربیگری را شروع کردم و مربی شدم. البته همچنان بازی هم می‌کنم و در بخش پیش‌کسوتان به‌عنوان بازیکن حضور دارم.
درواقع، شغل من در استان گیلان، بازی و سپس آموزش والیبال بوده است و از این راه، درآمد داشته‌ام. در استان گیلان با حدود سه میلیون جمعیت به‌عنوان فرد شناخته شده‌ای در ورزش والیبال به‌حساب می‌آیم، چه به‌عنوان مربی و چه به‌عنوان بازیکن پیشکسوت.
جدای از این سوابق چه مدارک آموزشی در حوزه والیبال دارید؟
مهدی بهروزی: دوره‌های آموزشی مربیگری درجه یک تا سه را که مربوط به آموزش نوجوانان و جوانان است را در داخل ایران گذرانده‌ام. بیشتر کار آموزشی‌ام نیز با نوجوانان و جوانان است. علاوه بر اینها، دوره‌های آموزشی خاصی که مربوط به تکنیک‌ها و دوره‌های خاص است را هم به شکل دوره‌های کوتاه‌مدت، طی کرده‌ام. از طرف دیگر، تحصیلات دانشگاهی من هم فیزیولوژی ورزشی است.
از چه سالی برای مهاجرت خوداشتغالی به کانادا اقدام کردید؟
مهدی بهروزی: ژانویه ۲۰۱۸ بود که پرونده را ارسال کردیم.
و چه زمانی جواب ریجکتی پرونده شما آمد؟
مهدی بهروزی: فکر می‌کنم حدود ۲۰ ماه بعد، یعنی در نوامبر ۲۰۱۹ متوجه شدیم که ریجکت شده‌ایم. دفتر ورشو بر اساس توانایی‌هایی که خودش تعریف کرده بود، ما را ریجکت کرد. این ریجکت شدن در حالی اتفاق افتاده است که دوتا از بهترین هم‌دوره‌ای‌های من که با همدیگر مربی جوانان و نوجوانان در ایران بودیم، به آمریکای شمالی مهاجرت کرده‌اند و روی توانایی‌های من، شناخت کامل دارند. یکی از آن‌ها آقای مرتضی شیاری است که در حال حاضر کمک‌مربی تیم ملی والیبال بزرگسالان آمریکاست. جالب اینجاست که تعداد دوره‌هایی که من به‌عنوان مربی جوانان استان گیلان بودم، از آقای شیاری که الان در آمریکا حضور دارند، بیشتر است.
آقای دکتر نادر شوندی هم که الان در تورنتو هستند، وقتی در ایران به‌عنوان دبیر فدراسیون والیبال فعالیت داشت، روی ما شناخت کامل داشتند.
ایشان نویسنده همان کتاب معروف آموزش والیبال هستند؟
مهدی بهروزی: بله. در حال حاضر هم مربی تیم ملی جوانان کانادا هستند. حتی الان هم توصیه‌نامه‌هایی که برای پرونده مهاجرت در اختیار دارم، مستقیم از خود دکتر شوندی و آقای شیاری است.
شما در پرونده‌تان مدارک بیزینس پلن گذاشته بودید؟
مهدی بهروزی: وکیلمان به ما گفته بودند که احتیاجی به بیزینس پلن نیست ولی اگر نیاز بود، در آپدیت مدارک ارائه خواهیم داد. متأسفانه از ما آپدیت هم نخواستند و مستقیم ریجکت کردند.
شما از طریق مشاورتان پیگیر نوت آفیسر شدید؟ آیا نوت آفیسر این بود که شما Intention، Ability ندارید. درست است؟
مهدی بهروزی: بله. ما زمانی که متوجه شدیم ریجکت شدیم، گروهی بودند که آن‌ها هم وکیلشان خانم جعفری بود که دلیل ریجکتی آن‌ها را هم همین مطلب زده بودند. در پرونده همه گروه ما تنها چیزی که قید شده بود همین مسئله بود و آن را برای همه ما کپی کرده بودند. حتی نگفته بودند بیزینس پلن ندارید.
وضعیت زبان انگلیسی شما چطور بود؟
مهدی بهروزی: متوسط رو به بالاست. چون کلاس رفتم و از قبل، برنامه‌ریزی کرده بودیم و آموزش دیدیم.
نکته مهمی که در این گفت‌وگو وجود داشت، این است که آقای شیاری فقط مدتی کوتاهی قبل از شما و با شرایطی شبیه شما پذیرش می‌گیرند و می‌روند، اما شما با شرایطی مشابه، ریجکت می‌شوید. فکر می‌کنید مشکل از مدارک ارائه شده بود یا دلایل دیگری داشت؟
ببینید من مثلاً با سعید معروف، بازیکن شناخته شده والیبال ایران و جهان، هم دوره بودم و روابط نزدیک داشتیم که قابل اثبات بود. در همان زمان هم عکس‌های موجود با آقای شیاری را که نشانگر نزدیکی‌مان با هم بود را به سفارت ارائه کردیم. احکام صادر شده از هیئت والیبال استان گیلان در جریان شرکت در مسابقات را هم ترجمه و مکتوب به اداره مهاجرت کانادا دادیم، اما گویا حتی نگاهی به این مدارک نینداخته‌اند. حتی می‌توانستند از هیئت والیبال استان گیلان سؤال کنند، اما این کار را هم نکردند. قاعدتاً فعالیت حرفه‌ای من در ورزش والیبال در یک استان سه میلیونی باید برای کانادا خیلی مهم باشد؛ آن هم در شرایطی که سطح والیبال ایران هم نسبت به کانادا بالاست، ولی هیچ‌کدام از این موارد را ندیده‌اند.
حتی سعید معروف همین الان هم می‌تواند توصیه‌نامه بدهد و من را معرفی و تأیید کند. به همین خاطر من بابت سطح حرفه‌ای و آموزشی که دارم، خیالم راحت است. فکر می‌کنید چند نفر در استان گیلان هستند که مربی حرفه‌ای والیبال در عرصه نوجوانان و جوانان هستند و کلاس آموزشی والیبال دارند؟ به اعتقاد من انگشت‌شمار است. من تصور می‌کردم کانادا چنین افرادی را می‌خواهد که در استان خودشان، این‌گونه سابقه فعالیت طولانی و حرفه‌ای دارند، وگرنه کسی که مثلاً مربی تیم ملی یا در سطح ملی فعالیت کند، مگر چند نفر در ایران داریم؟
شما قصد داشتید در کانادا چه برنامه‌ای را پیاده کنید؟
مهدی بهروزی: من را در استان گیلان به اسم والیبال می‌شناسند، چه در دوره‌ای که بازیکن بودم و چه در دوره مربیگری. به‌شخصه فکر می‌کنم که من برای والیبال به دنیا آمده‌ام. هنوز هم در سن میان‌سالی، انجام ورزش والیبال را رها نکرده‌ام. با توجه به سوابقم می‌خواستم در کانادا، برنامه‌های آموزشی والیبال را پی بگیرم، اما این سوابق را نادیده گرفتند.
در حال حاضر من شرکتم را در آنجا ثبت کرده‌ام. همان‌طور که زندگی و عشقمان والیبال و آموزش است، آنجا هم در پی ادامه همین موضوع هستیم. آقای دکتر نادر شوندی هم در جریان بودند و جلسات مختلفی داشتیم. تصمیم داشتیم آموزش بدهیم و سطح والیبال را ارتقا دهیم. تصور می‌کنم می‌توانستیم کمک بزرگی به جامعه والیبال آنجا داشته باشیم، البته نه اینکه در ایران نمی‌توانستیم، ولی به هر صورت هرکسی برای زندگی خودش برنامه خاصی دارد.
ارسال نظرات