به گزارش هفته، اتوود در نخستین واکنش‌ها به قتل مهسا امینی در توئیتی نوشت: «مرگ وحشیانه‌ی مهسا امینی شاید لحظه‌ی سرنوشت‌سازی برای ایران باشد.» پس از این توئیت هم بارها اخبار، عکس‌ها، مقالات و… را که به اعتراضات اخیر ایران می‌پرداخت بازتوئیت کرد، آن هم نه فقط از افراد سرشناس بلکه از مردم عادی که در بطن این اعتراضات بودند و فیلم‌ها و عکس‌هایشان را منتشر می‌کردند.
اتوود اخیرا در چهلمین مراسم سالانه‌ی انجمن روزنامه‌نگاران کانادایی برای آزادی بیان، جوایز «شجاعت روزنامه‌نگاری» را به نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دو روزنامه‌نگاری که پس از گزارش قتل مهسا امینی دستگیر شدند و همچنان زندانی‌اند، اهدا کرد. اتوود، پیش از اهدای این جایزه‌ی انجمن به الهه و نیلوفر، گفت: از این که آنها در این مراسم حضور ندارند، بسیار متأسفم و شرایط آنها به‌عنوان سمبل و نمادی از برخورد خشن جمهوری اسلامی با خواست‌های زنان و روزنامه‌نگاری آزاد است.
این نویسنده‌ی برنده‌ی بوکر سال‌هاست که پیگیرانه جریان‌های سیاسی ایران، به ویژه وضعیت زنان، را دنبال می‌کند و به اتفاقات در این زمینه واکنش نشان می‌دهد که یکی از آنها در سال ۲۰۱۹ رخ داد، زمانی که اتوود یکی از جایزه‌هایش را به «نسرین ستوده» تقدیم کرد و از جمهوری اسلامی خواست که او را که در آن زمانی دربند بود، آزاد کنند.
جمهوری اسلامی به روایت اتوود
اتوود کتابی دارد به نام Handmaid’s Tale (سرگذشت ندیمه) که شش سال پس از انقلاب اسلامی نوشته است. این داستان برای ایرانیان تا اندازه‌ای یادآور سرگذشت خود آنها در ایرانِ تحت سیطره‌ی جمهوری اسلامی است.
اتوود در نوشتن این کتاب نه تنها از یافته‌های خودش بهره گرفته که از تجربیات زنان ایرانی که در شمار دوستانش بوده‌اند هم استفاده کرده است. کم‌وبیش هر منتقدی هم که به نقد و بررسی این اثر پرداخته به شباهت جمهوری اسلامی با «جمهوری گیلاد» که در این کتاب تصویر شده، اشاره کرده است.
سرگذشت ندیمه در آمریکا می‌گذرد که مسیحیان بنیادگرا با ترور رئیس‌جمهور و به رگبار بستن همه‌ی اعضای کنگره انقلابی را پدید می‌آورند و به دنبال این انقلاب استبدادی دینی را به نام جمهوری گیلاد شکل می‌دهند. قوانین این جمهوری شاید برای همه‌ی خوانندگان اتوود یا بینندگان سریال آن اسفناک و غیر قابل تحمل باشد، اما برای ایرانیانی که این کتاب را خوانده‌اند یا سریالش را دیده‌اند، بسیار آشناست، چرا که قوانین جمهوری گیلاد با قوانین جمهوری اسلامی شباهت دارد.
در این جمهوری، آزادی‌های شهروندان از میان رفته، دینی جز دین رسمی پذیرفته نیست، سقط جنین ممنوع و هم‌جنس‌گرایی غیر قانونی است، کوچک‌ترین مخالفتی پاسخش زندان و تبعید و اعدام است، روزنامه‌های توقیف و گشت‌ها و ایست‌های بازرسی در سرتاسر جمهوری بر پا می‌شوند.
این جمهوری یکسره متکی به نیروهای امنیتی-اطلاعاتی و پروپاگاندایی است که از بام تا شام بر مغز شهروندان فروکوفته می‌شود.
با این حال، آن چه بیش از همه چیز جمهوری گیلاد را شبیه جمهوری اسلامی می‌کند، رفتار با زنان است. در این جمهوری، بالاترین کار زن زادن بچه و شوهرداری است، حجاب اجباری است و سردمداران این جمهوری دینی، نقش حجاب را به صدفی که مرواریدی در خود دارد مانند می‌کنند، درست همانند پروپاگاندای استبداد دینی حاکم بر ایران.
اتوود در لباس ایرانی
مارگارت اتوود همچنین یکی از علاقه‌مندان طراحی‌های دوریان هو، طراح ایرانی مقیم تورنتو، است.
هو زاده‌ی تهران و ساکن تورنتو از استعدادهای رو به رشد صنعت مد و طراحی است. او در سال ۲۰۱۵ به تورنتو آمد. در ۲۰۱۹ برندِ پیشرو خود را راه انداخت و به چنان موفقیت چشمگیری رسید که با معرفی نخستین مجموعه‌اش در هفته‌ی مد لس‌آنجلس نامزد جایزه استعدادهای نوظهور مد کانادا در سال ۲۰۲۲ شد.
در فیلم زیر بریده‌ای از یکی از فیلم‌های ساخته‌شده از اتوود را می‌بینید که درباره‌ی سرگذشت ندیمه صحبت می‌کند. اتوود در آغاز این فیلم یکی از لباس‌های هو را پوشیده است.
ارسال نظرات